Johnny Kidd versionEdit
De muzikanten die meewerkten aan de opname waren Johnny Kidd (zang), Alan Caddy (gitaar), Brian Gregg (bas), Clem Cattini (drums) en Joe Moretti (leadgitaar). Kidd werd als volgt geciteerd:
Wanneer ik met een stel jongens optrok en we zagen toevallig een meisje dat een echte sisser was, zeiden we altijd dat ze ons ‘quivers down the membranes’ gaf. Het was een standaard gezegde bij ons om te verwijzen naar elk aantrekkelijk meisje. Ik kan eerlijk zeggen dat het meer dan wat ook dit was dat me inspireerde tot het schrijven van “Shakin’ All Over”.
===The Twiliters version===9, voor een menigte op een plaatselijke schaatsbaan genaamd “Rollerland”. Bill Kennedy, de leider van de groep, was in Duitsland gestationeerd geweest bij de luchtmacht en had verschillende liedjes uit de UK gehoord die hij wilde opnemen. Het werd uitgebracht op Empire Records E-4 en kreeg wat regionaal succes. Op de keerzijde stond een nummer genaamd “Rollerland” dat door minstens twee andere acts werd opgenomen.
The Guess Who versieEdit
Het nummer kreeg meer bekendheid nadat het in december 1964 in Winnipeg, Canada, werd opgenomen door een groep genaamd Chad Allan and the Expressions. Het platenlabel Quality Records van de groep vermeldde de artiest op het label als “Guess Who?” in een poging om de herkomst van de groep te verhullen. Het label dacht dat de plaat beter ontvangen zou worden als men dacht dat de groep een Britse Invasion act was. De echte naam van de groep werd een paar maanden later onthuld, maar radio DJ’s bleven de artiesten aankondigen als “Guess Who?”. Dit zette de groep ertoe aan hun naam te veranderen in The Guess Who. In de lente van 1965 werd de plaat een #1 hit in Canada. Deze versie werd ook een #22 hit in de Verenigde Staten. The Guess Who zouden later een geheel ander nummer opnemen, genaamd “When The Band Was Singin’ ‘Shakin’ All Over’ “. Dit nummer verwees tekstueel naar het originele nummer, maar is verder verschillend van “Shakin’ All Over”.
Mae West VersionEdit
Begeleid door ‘Somebody’s Chyldren’, (met een ‘Y’), zong West ‘Shakin’ ‘ op de LP ‘Way Out West’ uit 1966, (Way Out West (Mae West album)), Internationaal uitgebracht, in de UK stond het op ‘Stateside’ SSL10197.De promotionele 45rpm van het nummer werd uitgegeven op ‘Tower’ 261, met Bob Dylan’s ‘If You Gotta Go’, op Side 2, die ook op de LP stond..
Normie Rowe versieEdit
The Guess Who’s versie werd ook een #27 hit in Australië, maar een andere versie werd een nationale #1 hit in eind 1965 voor Normie Rowe. Rowe’s versie (ondersteund door “Que Sera Sera”) was een van de best verkochte singles van het decennium in dat land. Rowe had zijn versie van het nummer opgenomen vóór The Guess Who, en baseerde zijn uitgave op een versie uit 1962 van Johnny Chester.
The Who versieEdit
16 mei 1970
14 februari 1970
Harde rock
- Decca
- MCA
Johnny Kidd
- Jon Astley
- Kit Lambert
- the Who
Het nummer is vele malen uitgevoerd door The Who, vanaf de jaren zestig, (soms in een medley met “Spoonful”). De bekendste uitvoeringen waren op Woodstock in 1969 en op Live at Leeds in 1970. In Randy Bachman’s autobiografie zegt hij dat toen hij Who bassist John Entwistle ontmoette, hij te horen kreeg dat mensen constant The Who en The Guess Who door elkaar haalden. Omdat ze het beu waren te worden toegeroepen omdat ze het nummer niet speelden, begonnen de Who het te spelen om het publiek tevreden te houden. Bachman antwoordde dat de Guess Who dezelfde redenen hadden om “My Generation” te spelen. Entwistle, een fan van rock and roll en rockabilly muziek uit de jaren 1950 en 1960, voerde het nummer ook uit met zijn soloband en verwerkte een bassolo in het midden van het nummer, alleen begeleid door zijn drummer Steve Luongo.
The Head Cat versieEdit
The Head Cat nam dit nummer ook op in hun tweede studioalbum, Walk the Walk…Talk the Talk (2001).