Licht werpen op een weinigBekende Era van Cubaanse Geschiedenis
De term Cubaans-Chinees is zeker geen oxymoron, maar mijn vriend Antonio Wong (op de foto hierboven) is dat zeker wel. Hij is in 1951 geboren in Havana’s Barrio Chino en werkt sinds 1986 in restaurant La Caridad in Manhattan’s Upper West Side. Antonio is een levende paradox, hij ziet er misschien Chinees uit, maar hij spreekt Spaans zoals mijn abuelo – naast Engels en Kantonees. Maar hoe zijn Antonio en de Cubaans-Chinese mensen ontstaan ?
Geschat wordt dat in de periode 1847-1874 bijna 150.000 Chinese contractarbeiders naar Cuba werden gebracht in een poging het slinkende slavernij-instituut aan te vullen. In wezen werkten zij als contractarbeiders, verspreid over Cuba om te werken op de talrijke suikerplantages op het eiland.
Toen, in de twintiger jaren van de vorige eeuw, vonden nog eens ongeveer 30.000 Chinese immigranten hun weg naar het eiland. Net toen Cuba’s noorderbuur de “Roaring Twenties” beleefde, beleefde de Peer van de Antillen zelf een zeer welvarend decennium. De Chinezen die in deze periode naar Cuba emigreerden, deden dat uit eigen beweging, en zij vestigden zich voornamelijk in Havana.
Als gevolg daarvan ontwikkelde zich in Cuba’s hoofdstad het grootste Chinatown van heel Latijns-Amerika, en werden twee zeer verschillende culturen met elkaar verweven. De Cubaans-Chinese keuken ontstond zo als het contrast tussen Cubaanse en Chinese gerechten die zij aan zij op hetzelfde bord werden geserveerd. Sterker nog, de uitvinder van la caja china, of “Chinese doos,” die zo bekend is in Miami, kwam op het idee voor zijn varkensvlees braaddoos toen hij iets dergelijks zag terwijl hij door Havana’s Barrio Chino reed in 1955.