Why Making Friends as an Adult is So Damn Hard

W liceum myślałem, że coś jest ze mną nie tak.

Nie miałem zbyt wielu przyjaciół. Dokładnie tylko trzech.

Nie byłam aspołeczna. Po prostu nie chciałem tego całego zamieszania i odpowiedzialności związanej z zarządzaniem wieloma przyjaźniami.

Chodzenie na imprezy, świętowanie urodzin, radzenie sobie z problemami dziewczyn, nie chciałem tego.

Zamiast tego, poświęciłem się kilku przyjaciołom.

I tak było od tamtej pory.

Dwóch z moich najstarszych kumpli z liceum jest teraz praktycznie rodziną.

Druga trzecia przyjaźń wygasła.

W miarę jak rozwijało się dorosłe życie, nasze drogi się rozeszły. Rozwinęliśmy nasze własne zainteresowania i wyrzeźbiliśmy nasze własne ścieżki.

To naturalna część dorastania.

Ale jak się zestarzałem, zauważyłem, o ile trudniej jest zdobyć nowych przyjaciół.

Ostatnio moja żona powiedziała mi, że powinienem mieć wieczór z facetami.

Jestem tatą pozostającym w domu, więc nie mam wielu okazji do spotkań towarzyskich z dorosłymi.

„Kogo miałbym zaprosić?” I asked.

„Oh… good point,” my wife responded

I’m not a loner by any stretch, but 5 months ago my wife and I moved to Baltimore, MD after spending the previous 11 years in Pittsburgh, PA.

Zostawiliśmy za sobą wiele przyjaźni.

Moja żona pochodzi z Maryland, co oznacza, że ma trochę rodziny i przyjaciół w okolicy.

Ale ja? Muszę zaczynać od zera. Co jest o wiele trudniejsze niż się wydaje.

Jak już wspomniałem, jestem ojcem zostającym w domu. Moja żona jest tą, która ma pracę i wchodzi w interakcje z innymi dorosłymi ludźmi przez cały dzień.

Ja, jednakże, jestem pozostawiony, aby spróbować szczęścia na placu zabaw.

Poznałem innych rodziców w ciągu ostatnich kilku miesięcy. Niektóre z nich przerodziły się w pączkujące przyjaźnie. Ale współczynnik konwersji jest naprawdę niski.

Wierzę, że wynika to z dwóch rzeczy:

• Na początku dzielimy jedno wspólne zainteresowanie: rodzicielstwo. To wystarczy, aby rozpocząć przyjaźń.
• Jednakże głównym czynnikiem, który decyduje o tym, czy spotkamy się ponownie, czy nie, jest bliskość. Im dalej od siebie mieszkamy, tym mniejsze prawdopodobieństwo, że spotkamy się ponownie.

Mimo że moje doświadczenia są nieco niszowe dla przeciętnego trzydziestolatka, ujawniają one wspólną prawdę dotyczącą budowania przyjaźni:

Wspólne zainteresowania są ważne, ale bliskość jest ważniejsza.

To właśnie znalezienie właściwej mieszanki między tymi dwoma czynnikami sprawia, że nawiązywanie nowych przyjaźni w dorosłym życiu jest tak trudne.

Nie tylko ja tak to widzę.

Co jest ważniejsze w przyjaźni – wspólne zainteresowania czy bliskość?

Malcolm Gladwell dzieli się interesującym spojrzeniem na przewagę bliskości w związkach w swojej książce The Tipping Point:

Przyjaźnimy się z ludźmi, z którymi robimy różne rzeczy, tak samo jak z tymi, do których jesteśmy podobni. Innymi słowy, nie szukamy przyjaciół. Kojarzymy się z ludźmi, którzy zajmują te same małe, fizyczne przestrzenie, które my robimy.

Do czasu mojej przeprowadzki do Baltimore, byłem pewien, że wspólne zainteresowania między ludźmi miały większe znaczenie.

Moi przyjaciele i ja lubiliśmy te same programy. Lubiliśmy te same drużyny. Czytaliśmy te same książki.

Jednakże, badając moje własne przyjaźnie bliżej, mogłem wyróżnić ogromną liczbę różnic.

I to właśnie te różnice sprawiają, że jesteśmy wyjątkowi i podekscytowani spędzaniem czasu razem. Dlaczego miałbyś chcieć rozmawiać z kimś, kto jest dokładnie taki sam jak ty? To byłoby nudne.

Bliskość z drugiej strony, według Gladwella, ma znacznie większy wpływ na nasze związki.

• Pomyśl o wszystkich przyjaciołach, których poznałeś w pracy, szkole lub na siłowni.
• Pomyśl o przyjaciołach, którzy się oddalili, w porównaniu z tymi, którzy pozostali blisko.
• Pomyśl o tym, gdzie spędzasz większość czasu i kogo uważasz za swoich najbliższych przyjaciół.

Nie jest niespodzianką, że twoje związki zostały ukształtowane przez twoją fizyczną lokalizację.

W miarę jak się starzejemy, stajemy się bardziej zakorzenieni w naszych sposobach działania. Jesteśmy mniej skłonni do próbowania nowych rzeczy i stawiania się na pozycjach umożliwiających poznawanie nowych ludzi.

Co, jak się ostatnio dowiedziałem, nie jest całkowicie naszą winą.

Zdobywanie nowych przyjaciół wymaga jednej rzeczy

W dzisiejszym świecie napędzanym przez media społecznościowe, trudno jest nawiązać głębokie, autentyczne relacje.

Jednakże, nawet przed istnieniem mediów społecznościowych, Ameryka widziała ciągły spadek zaangażowania obywatelskiego według Roberta Putnama:

Najbardziej kapryśny, a jednocześnie dyskomfortowy kawałek dowodu na społeczne niezaangażowanie we współczesnej Ameryce, który odkryłem, jest taki: więcej Amerykanów gra w kręgle dzisiaj niż kiedykolwiek wcześniej, ale kręgle w zorganizowanych ligach spadły w ostatniej dekadzie lub tak. W latach 1980-1998, całkowita liczba graczy w kręgle w Ameryce wzrosła o 10 procent, podczas gdy liczba graczy w kręgle w ligach spadła o 40 procent.

Innymi słowy, ludzie nie zapisują się już na różne rzeczy.

Ligi sportowe, PTAs, wolontariat, wszystkie odnotowały spadek członkostwa w ostatnich dziesięcioleciach.

Nie pozwalając sobie na fizyczną interakcję z innymi ludźmi, utrudniamy sobie nawiązywanie nowych znajomości.

I według Putnama, możemy przez to zagrozić demokracji – ale to historia na inny dzień.

Dla dobra demokracji i dla dobra mojego własnego rozsądku, zdałem sobie sprawę, że aby znaleźć nowych przyjaciół, muszę podjąć wysiłek, zamiast liczyć na przypadkowe spotkanie.

Musiałem wyjść na zewnątrz.

Potrzebowałem zaryzykować.

Więc zapisałem się do drużyny piłki nożnej.

Nie grałem od ponad 10 lat, ale wiedziałem, że zapisując się, zajmę się obydwoma aspektami tworzenia przyjaźni:

• Wszyscy będziemy dzielić to samo zainteresowanie wokół czegoś konkretnego: piłki nożnej
• Wszyscy będziemy musieli pojawiać się co tydzień i fizycznie wchodzić ze sobą w interakcje

Po 5 miesiącach gry, z radością donoszę, że mam nowych przyjaciół.

Wygraliśmy nawet naszą grudniową ligę:

Zapisanie się na zajęcia takie jak piłka nożna zabiera cały kłopot planowania, zapraszania i koordynowania. Pojawiamy się, gramy, dobrze się bawimy.

To jest klucz do nawiązywania nowych znajomości w wieku 30 lat.

Są aplikacje przyjaźni i happy hours, ale wierzę, że sprowadza się to do jednej rzeczy: Znajdź wspólne zainteresowanie i zbuduj doświadczenie, aby dzielić się z innymi wokół niego.

Oto kilka przykładów (ale z pewnością nie wszystkie):

• Sporty drużynowe
• Kluby książki
• Wieczorki z ciekawostkami
• Zajęcia fitness
• Gry planszowe
• Wędrówki
• Kluby towarzyskie

Nie ma na to łatwego sposobu. Musimy się postarać.

Wiem, że brzmię staromodnie, ale może nasi koledzy z pokolenia Boomer mieli coś, co im odpowiadało.

Zamiast szydzić „OK, Boomer”, następnym razem powinniśmy potraktować ich rady poważnie.

Może nadszedł czas, abyśmy odłożyli nasze telefony i znów porozmawiali z ludźmi twarzą w twarz.