Suche rolnictwo, zwane także Dryland Farming, uprawa roślin bez nawadniania w regionach o ograniczonej wilgotności, zazwyczaj mniejszej niż 20 cali (50 centymetrów) opadów rocznie. Uprawa na suchych gruntach zależy od efektywnego magazynowania ograniczonej ilości wilgoci w glebie oraz od wyboru upraw i metod uprawy, które najlepiej wykorzystują tę wilgoć. Typowymi metodami są orka krótko po zbiorach i utrzymywanie ziemi w stanie wolnym od chwastów, ale na niektórych szerokościach geograficznych ściernisko jest pozostawiane na polach po zbiorach w celu zatrzymania śniegu. Kontrola wilgotności podczas uprawy roślin polega głównie na niszczeniu chwastów i zapobieganiu spływaniu wody. Idealna powierzchnia gleby jest wolna od chwastów, ale ma wystarczającą ilość grudek lub martwej materii roślinnej, aby utrudnić odpływ wody i zapobiec erozji.
Rośliny przystosowane do rolnictwa suchego mogą być albo odporne na suszę, albo jej unikające. Uprawy odporne na suszę, takie jak sorgo, są w stanie ograniczyć transpirację (emisję wilgoci) i mogą prawie zaprzestać wzrostu w okresach niedoboru wilgoci, wznawiając wzrost, gdy warunki ponownie staną się korzystne. Uprawy narażone na suszę osiągają swój główny wzrost w porach roku, w których nie występują silne upały i susze. Rośliny przystosowane do uprawy w warunkach suchych są zwykle mniejsze i szybciej dojrzewają niż te uprawiane w bardziej wilgotnych warunkach i zwykle przeznacza się dla nich więcej miejsca.