Ogrodnictwo społecznościowe

Według Marin Master Gardeners, „ogród społecznościowy to każdy kawałek ziemi zagospodarowany przez grupę ludzi, wykorzystujący indywidualne lub wspólne działki na gruntach prywatnych lub publicznych”. Ogrody społeczne dostarczają świeżych produktów i roślin, a także przyczyniają się do poczucia wspólnoty i związku ze środowiskiem naturalnym oraz dają możliwość satysfakcjonującej pracy i poprawy sąsiedztwa. Są one funkcjonujące publicznie w zakresie własności, dostępu i zarządzania, jak również zazwyczaj są własnością samorządów lokalnych lub stowarzyszeń non-profit.

Ogrody społeczne różnią się znacznie na całym świecie. W Ameryce Północnej, ogrody społeczne wahają się od znanych „ogród zwycięstwa” obszary, gdzie ludzie rosną małe działki warzyw, do dużych „zazieleniania” projektów w celu zachowania obszarów naturalnych, do małych sadzarek upiększania ulic na rogach miejskich ulic. Niektóre uprawiają tylko kwiaty, inne są pielęgnowane wspólnie, a ich plony są dzielone. W wielu dużych miastach istnieją nawet organizacje non-profit, które oferują pomoc rodzinom o niskich dochodach, grupom dzieci i organizacjom społecznym, pomagając im w tworzeniu i uprawianiu ich własnych ogrodów. W Wielkiej Brytanii i reszcie Europy, ściśle powiązane „ogrody działkowe” mogą mieć dziesiątki działek, każda o powierzchni setek metrów kwadratowych, dzierżawionych przez tę samą rodzinę od pokoleń. W krajach rozwijających się, powszechnie posiadane grunty pod małe ogrody są dobrze znaną częścią krajobrazu, nawet na obszarach miejskich, gdzie mogą funkcjonować jako ogrody towarowe. Stosuje się tam również płodozmian z wykorzystaniem wszechstronnych roślin, takich jak orzeszki ziemne, pomidory i wiele innych.

Ogrody wspólnotowe są często wykorzystywane w dzielnicach miejskich w celu złagodzenia efektu pustyni żywnościowej. Dostępność żywności opisana w obszarach miejskich odnosi się do mieszkańców, którzy mają ograniczony dostęp do świeżych produktów, takich jak owoce i warzywa. Pustynie żywnościowe często dotyczą dzielnic o niższych dochodach, w których mieszkańcy są zazwyczaj zmuszeni do korzystania z niezdrowych opcji żywieniowych, takich jak droga, przetworzona żywność ze sklepów ogólnospożywczych, stacji benzynowych i restauracji typu fast-food. Ogrody wspólnotowe zapewniają dostęp do świeżej żywności w bliższej odległości, w lokalnych dzielnicach. Ogrody wspólnotowe mogą pomóc rozszerzyć sferę zapewnienia mieszkańcom dostępu do zdrowej i niedrogiej żywności w danej społeczności.

Ogrody wspólnotowe mogą pomóc złagodzić jeden z efektów zmian klimatycznych, który ma spowodować globalny spadek produkcji rolnej, czyniąc świeże produkty coraz bardziej niedostępne cenowo. Ogrody wspólnotowe są również coraz bardziej popularną metodą zmiany środowiska zabudowanego w celu promowania zdrowia i dobrego samopoczucia w obliczu urbanizacji. Środowisko zabudowane ma szeroki zakres pozytywnych i negatywnych skutków dla ludzi, którzy pracują, mieszkają i bawią się na danym obszarze, w tym szanse na rozwój otyłości. Ogrody wspólnotowe wspierają bezpieczeństwo żywnościowe społeczności miejskiej, pozwalając obywatelom na uprawianie własnej żywności lub przekazywanie innym tego, co sami wyhodowali. Zwolennicy twierdzą, że lokalnie uprawiana żywność zmniejsza zależność społeczności od paliw kopalnych potrzebnych do transportu żywności z dużych obszarów rolniczych i zmniejsza ogólne zużycie paliw kopalnych przez społeczeństwo do napędzania maszyn rolniczych. W 2012 roku Les Kishler, zwolennik ogrodów społecznościowych, zbadał, w jaki sposób ogrodnictwo społecznościowe może wzmocnić tak zwane „pozytywne” idee i działania ruchu Occupy.

Ogrody społecznościowe poprawiają zdrowie użytkowników poprzez zwiększone spożycie świeżych warzyw i zapewnienie miejsca do ćwiczeń. Podstawowym elementem dobrego zdrowia jest dieta bogata w świeże owoce, warzywa i inne pokarmy pochodzenia roślinnego. Ogrody wspólnotowe zapewniają dostęp do takiej żywności dla społeczności, w których są zlokalizowane. Ogrody wspólnotowe są szczególnie ważne w społecznościach o dużej koncentracji populacji o niskim statusie społeczno-ekonomicznym, ponieważ brak dostępności świeżych owoców i warzyw nęka te społeczności w nieproporcjonalnie wysokim stopniu.

Ogrody zwalczają również dwie formy alienacji, które nękają współczesne życie miejskie, poprzez zbliżenie miejskich ogrodników do źródła ich pożywienia oraz poprzez przełamywanie izolacji poprzez tworzenie wspólnoty społecznej. Ogrody wspólnotowe zapewniają również inne korzyści społeczne, takie jak dzielenie się wiedzą na temat produkcji żywności z szerszą społecznością oraz bezpieczniejsze przestrzenie życiowe. Aktywne społeczności doświadczają mniejszej przestępczości i wandalizmu.

OwnershipEdit

Powierzchnia pod ogród społecznościowy może być własnością publiczną lub prywatną. Jedną z silnych tradycji północnoamerykańskiego ogrodnictwa społecznego na obszarach miejskich jest oczyszczanie opuszczonych pustych działek i przekształcanie ich w produktywne ogrody. Alternatywnie, ogrody społeczne mogą być postrzegane jako udogodnienie zdrowotne lub rekreacyjne i włączone do parków publicznych, podobnie jak boiska do gry w piłkę lub place zabaw. Historycznie, ogrody społeczne służyły również do dostarczania żywności w czasie wojny lub w okresach depresji gospodarczej. Dostęp do ziemi i bezpieczeństwo własności ziemi pozostaje głównym wyzwaniem dla ogrodników społecznych i ich zwolenników na całym świecie, ponieważ w większości przypadków sami ogrodnicy nie są właścicielami lub nie kontrolują bezpośrednio ziemi.

Niektóre ogrody uprawiane są zbiorowo, gdzie wszyscy pracują razem; inne są podzielone na wyraźnie wydzielone działki, każda zarządzana przez innego ogrodnika (lub grupę czy rodzinę). Wiele ogrodów społecznych posiada zarówno „obszary wspólne” ze wspólnym utrzymaniem, jak i indywidualne/rodzinne działki. Choć w niektórych przypadkach obszary wspólne odnoszą sukces, w innych dochodzi do tragedii wspólnoty, co skutkuje nierównomiernym obciążeniem pracą uczestników, a czasem demoralizacją, zaniedbaniem i porzuceniem modelu wspólnego. Niektórzy odnoszą to do w dużej mierze nieudanej historii kolektywnego rolnictwa.

W przeciwieństwie do parków publicznych, to czy ogrody społeczne są otwarte dla ogółu społeczeństwa zależy od umów dzierżawy z organem zarządzającym parkiem i członkostwem w ogrodzie społecznym. Polityka otwartych lub zamkniętych bram różni się w zależności od ogrodu. Jednak kluczową różnicą jest to, że ogrody społeczne są zarządzane i pielęgnowane przy aktywnym udziale samych ogrodników, a nie tylko przez profesjonalny personel. Drugą różnicą jest produkcja żywności: W przeciwieństwie do parków, gdzie nasadzenia mają charakter ozdobny (lub ostatnio ekologiczny), ogrody społeczne często zachęcają do produkcji żywności, zapewniając ogrodnikom miejsce do uprawy warzyw i innych roślin. Aby to ułatwić, ogród społeczny może być podzielony na indywidualne działki lub pielęgnowany w sposób wspólnotowy, w zależności od wielkości i jakości ogrodu oraz zaangażowanych członków.

Typy ogrodówEdit

Istnieje wiele typów ogrodów społecznych z różnymi odmianami, w których społeczność może uczestniczyć.

• Ogrody sąsiedzkie są najbardziej powszechnym typem, który jest zwykle definiowany jako ogród, w którym grupa ludzi spotyka się, aby uprawiać owoce, warzywa i rośliny ozdobne. Są one identyfikowalne jako działki prywatne lub publiczne, gdzie poszczególne działki są wynajmowane przez ogrodników za symboliczną opłatą roczną.
• Ogrody osiedlowe są zazwyczaj dzielone między mieszkańców we wspólnotach mieszkaniowych, mieszkaniach wspomaganych i niedrogich jednostkach mieszkaniowych. Te ogrody są organizowane i utrzymywane przez mieszkańców mieszkających na terenie obiektu.
• Ogrody instytucjonalne są dołączone do organizacji publicznych lub prywatnych i oferują wiele korzystnych usług dla mieszkańców. Korzyści obejmują psychiczną lub fizyczną rehabilitację i terapię, jak również nauczanie zestawu umiejętności związanych z pracą.
• Ogrody demonstracyjne są wykorzystywane do celów edukacyjnych i rekreacyjnych w umyśle. Często oferują krótkie seminaria lub prezentacje na temat ogrodnictwa, a także zapewniają narzędzia niezbędne do prowadzenia ogrodu społecznego.

Rozmiar działkiEdit

W Wielkiej Brytanii, ustawa o działkach z 1922 r. określa „działkę nieprzekraczającą 40 słupów”; ponieważ pręt, słup lub grzęda ma 5,5 jarda długości, 40 prętów kwadratowych to 1210 jardów kwadratowych lub 10890 stóp kwadratowych (odpowiednik dużej działki o wymiarach 90 stóp x 121 stóp). W praktyce, rozmiary działek różnią się; Lewisham oferuje działki z „średniej wielkości” z „125 metrów kwadratowych”.

W Ameryce nie ma znormalizowanej wielkości działki. Na przykład, działki 3 m x 6 m (10 ft x 20 ft = 200 stóp kwadratowych) i 3 m x 4,5 m (10 ft x 15 ft) są wymienione na Alasce. Montgomery Parks w Maryland wymienia działki 200, 300, 400 i 625 stóp kwadratowych.W Kanadzie, działki 20 ft x 20 ft i 10 ft x 10 ft, jak również mniejsze „podniesione łóżka”, są wymienione w Vancouver.

LocationEdit

Ogrody społeczne można znaleźć w dzielnicach, szkołach, szpitalach i na terenach mieszkalnych. Lokalizacja ogrodu społecznego jest kluczowym czynnikiem wpływającym na to, jak często jest on używany i kto go odwiedza. Większe szanse na odwiedzenie ogrodu ma osoba, która jest w stanie dotrzeć do niego pieszo lub samochodem, w przeciwieństwie do transportu publicznego. Czynnikiem jest także długość czasu podróży. Ci, którzy mieszkają w odległości 15 minut lub mniej, częściej odwiedzają ogrody społeczne w porównaniu z tymi, którzy mają dłuższy czas dojazdu. Takie statystyki powinny być brane pod uwagę przy wyborze lokalizacji dla ogrodu społecznościowego dla populacji docelowej.

Lokalizacja witryny powinna być również brana pod uwagę dla jej warunków glebowych, jak również warunków słonecznych. Warunki słoneczne są niezwykle ważne, ponieważ ogrodnictwo naziemne jest zawsze możliwe. Obszar z dość dużo światła słonecznego rano i cień w godzinach popołudniowych jest najbardziej idealny. Podczas gdy specyfikacje różnią się od rośliny do rośliny, większość robi dobrze z 6 do 8 pełnych godzin światła słonecznego.

Przy rozważaniu lokalizacji, obszary w pobliżu stref przemysłowych mogą wymagać badania gleby pod kątem zanieczyszczeń. Jeśli gleba jest bezpieczna, jej skład powinien być luźny i dobrze odwadniający. Jeśli jednak gleba w danym miejscu nie może być użyta, można użyć gleby syntetycznej w podniesionych ogrodach lub pojemnikach.

Rushall Garden w Melbourne, Victoria, Australia, znajduje się na ziemi, która była wcześniej małym węzłem kolejowym, obecnie ponownie wykorzystanym.

Wybór roślin i układ fizycznyEdit

Choć produkcja żywności jest centralnym elementem wielu ogrodów społecznych i działkowych, nie wszystkie skupiają się na warzywach. Przywracanie naturalnych obszarów i ogrody roślin rodzimych są również popularne, podobnie jak ogrody „artystyczne”. Wiele ogrodów posiada kilka różnych elementów nasadzeń i łączy działki z takimi projektami jak małe sady, ogrody ziołowe i ogrody motyli. Poszczególne działki mogą stać się „wirtualne” podwórka, każdy bardzo zróżnicowane, tworząc „kołdra” z kwiatów, warzyw i sztuki ludowej.

Niezależnie od wyboru roślin, planowanie układu ogrodu wcześniej pomoże uniknąć problemów w dół linii. Według podręcznika Arizona Master Gardener, biorąc pomiary wielkości ogrodu, lokalizacje światła słonecznego i roślin vs. ilość plonów, zapewni szczegółowy zapis, który pomaga przy podejmowaniu decyzji na nadchodzące lata. Inne uwagi do układu ogrodu byłoby efektywne wykorzystanie przestrzeni za pomocą kratek dla roślin pnących, pamiętając o wyższych roślin blokujących światło słoneczne do krótszych roślin i roślin, które mają podobne cykle życia blisko siebie.

Grupa i wybór przywództwaEdit

Ruch ogrodnictwa społecznościowego w Ameryce Północnej jest integracyjny, zróżnicowany, prodemokratyczny i wspierający zaangażowanie społeczności. Ogrodnicy mogą być z dowolnego tła kulturowego, młodzi lub starzy, nowi ogrodnicy lub doświadczeni hodowcy, bogaci lub biedni. Ogród może mieć tylko kilka osób aktywnych, lub setki.

Niektóre ogrody społecznościowe „self-support” poprzez składki członkowskie, a inne wymagają sponsora dla narzędzi, nasion, lub darowizn pieniężnych. Kościoły, szkoły, prywatne firmy lub parki i wydziały rekreacji zwolenników i liderów społeczności.

Wreszcie, wszystkie ogrody społecznościowe mają strukturę. Organizacja zależy w części od tego, czy ogród jest „top down” lub „grassroots”. Istnieje wiele różnych modeli organizacyjnych w użyciu dla ogrodów społecznych. Niektóre wybierają zarządy w sposób demokratyczny, podczas gdy inne mogą być prowadzone przez wyznaczonych urzędników. Niektóre z nich są zarządzane przez organizacje non-profit, takie jak stowarzyszenie ogrodnicze, stowarzyszenie wspólnotowe, kościół lub inny właściciel gruntów, inne przez miasto rekreacji lub parków, szkoły lub University.

Gardeners może utworzyć oddolną grupę do zainicjowania ogrodu, takich jak Green Guerrillas z Nowego Jorku, lub ogród może być zorganizowany „top down” przez agencję miejską. W Santa Clara w Kalifornii istnieje organizacja non-profit o nazwie Appleseeds, która oferuje bezpłatną pomoc w zakładaniu nowych ogrodów społecznościowych na całym świecie.

Zasady członkostwa i opłatyEdit

W większości przypadków oczekuje się, że ogrodnicy będą płacić roczne składki, aby pomóc w utrzymaniu ogrodu, a organizacja musi zarządzać tymi opłatami. Zadań w ogrodzie społecznym jest wiele, w tym utrzymanie, ściółkowanie ścieżek, rekrutacja członków i zbieranie funduszy. Zasady i „instrukcja obsługi” są nieocenionymi narzędziami, a pomysły na nie są dostępne w ACGA.

Skutki zdrowotne ogrodów społecznychEdit

Wykazano, że ogrody społeczne mają pozytywny wpływ na zdrowie tych, którzy uczestniczą w programach, szczególnie w obszarach zmniejszania wskaźnika masy ciała i niższych wskaźników otyłości. Badania wykazały, że ogrody społeczne w szkołach poprawiają średni wskaźnik masy ciała u dzieci. Badanie z 2013 roku wykazało, że 17% dzieci z otyłością lub nadwagą poprawiło swój wskaźnik masy ciała w ciągu siedmiu tygodni. Konkretnie, 13% dzieci otyłych osiągnęło niższy wskaźnik masy ciała w zakresie nadwagi, podczas gdy 23% dzieci z nadwagą osiągnęło normalny wskaźnik masy ciała. Wiele badań przeprowadzono głównie w społecznościach latynoskich o niskich dochodach w Stanach Zjednoczonych. W tych programach lekcjom ogrodnictwa towarzyszyły lekcje żywienia i gotowania oraz opcjonalne zaangażowanie rodziców. Udane programy podkreśliły konieczność programowania dostosowanego do potrzeb kulturowych.

Istnieją pewne dowody sugerujące, że ogrody społeczne mają podobny efekt u dorosłych. Badanie wykazało, że ogrodnicy społeczni w Utah mieli niższy wskaźnik masy ciała niż ich nieogrodowe rodzeństwo i niespokrewnieni sąsiedzi. Rejestry administracyjne zostały wykorzystane do porównania wskaźników masy ciała ogrodników społecznych z niespokrewnionymi sąsiadami, rodzeństwem i małżonkami. Ogrodnicy byli mniej narażeni na nadwagę lub otyłość niż ich sąsiedzi, a ogrodnicy mieli niższy indeks masy ciała niż ich rodzeństwo. Jednak nie było różnicy w indeksie masy ciała między ogrodnikami i ich małżonkami, co może sugerować, że ogrodnictwo społeczne tworzy zdrowe nawyki dla całego gospodarstwa domowego.

Wykazano, że uczestnictwo w ogrodzie społecznym zwiększa zarówno dostępność, jak i spożycie owoców i warzyw w gospodarstwach domowych. Badanie wykazało średni wzrost dostępności o 2,55 owoców i 4,3 warzyw dzięki uczestnictwu w ogrodzie społecznym. Wykazano również, że dzieci w uczestniczących gospodarstwach domowych spożywały średnio dwie dodatkowe porcje owoców tygodniowo i 4,9 dodatkowych porcji warzyw tygodniowo.

Implikacje polityczneEdit

Wśród dorosłych Amerykanów istnieje silne poparcie dla lokalnych i stanowych polityk i zmian w polityce, które wspierają ogrody społeczne. W jednym z badań stwierdzono, że 47,2% dorosłych Amerykanów popiera taką politykę. Jednakże, ogrody społeczne konkurują z interesami deweloperów. Ogrody społeczne są w dużej mierze uzależnione i regulowane przez politykę na poziomie miasta. W szczególności przepisy dotyczące zagospodarowania przestrzennego mają duży wpływ na możliwość powstania ogrodów społecznych. Impulsem do zmiany planów zagospodarowania przestrzennego jest często publiczna potrzeba dostępu do owoców i warzyw. Rezoning jest konieczny w wielu miastach, aby działka została przeznaczona na ogród społeczny, ale rezoning nie gwarantuje, że ogród nie zostanie zagospodarowany w przyszłości.

Dalsza polityka może być uchwalona w celu ochrony ogrodów społecznych przed przyszłym rozwojem. Na przykład, stan Nowy Jork zawarł w 2002 roku ugodę, która chroniła przed przyszłym rozwojem setki ogrodów społecznych, które zostały założone w ramach programu GreenThumb Departamentu Parków i Rekreacji.

Czasami polityka zagospodarowania przestrzennego nie nadąża za rozwojem ogrodów społecznych. W takich przypadkach, ogrody społeczne mogą istnieć nielegalnie. Tak było w Detroit, kiedy setki ogrodów społecznych powstały w opuszczonych miejscach w całym mieście. Miasto Detroit stworzyło strefy rolnicze w 2013 roku w środku obszarów miejskich, aby zalegalizować ponad 355 „nielegalnych” ogrodów społecznościowych.