Kayagŭm, także pisana jako kayakŭm lub kayakeum lub gayageum, koreańska cytra deskowa z 12 jedwabnymi strunami, 12 ruchomymi mostkami i wypukłą górną powierzchnią. Wykonana z drewna paulownia, tworzy prostokąt o długości około 160 cm (62 cale) i szerokości 30 cm (12 cali).

Muzyk grający na kayagŭm, 12-strunowej cytrze, która jest uważana za koreański instrument narodowy.

The National Centre for Korean Traditional Performing Arts

Fragment występu na kayagŭm, 12-strunowej cytrze koreańskiej, w jej dworskiej formie muzycznej; nagrane w National Centre for Korean Traditional Performing Arts, Seul.

Korea Britannica Corp.

Grający, który siedzi na podłodze, umieszcza jeden koniec instrumentu na prawym kolanie, podczas gdy drugi koniec spoczywa na podłodze. Struny są skubane na prawo od mostków kciukiem i trzema pierwszymi palcami prawej ręki, a lewa ręka naciska lub pociąga za struny na lewo od mostków, tworząc mikrotonowe ornamenty wysokości dźwięku i szerokie vibrato typowe dla muzyki koreańskiej.

sanjo kayagŭm

Fragment wykonania koreańskiej muzyki sanjo kayagŭm; nagrane w National Centre for Korean Traditional Performing Arts, Seul.

Korea Britannica Corp.

Znany jako narodowy instrument Korei, kayagŭm jest grany w wielu gatunkach wokalnych i instrumentalnych, często z towarzyszeniem bębna changgo. Istnieją trzy warianty kayagŭm, wszystkie związane z konkretnymi rodzajami muzyki – kayagŭmungnyu dla muzyki dworskiej i klasycznej muzyki zespołowej, sanjo kayagŭm dla muzyki ludowej i wirtuozowskiej (takiej jak sanjo, gatunek muzyczny, dla którego został nazwany) oraz „ulepszony” kayagŭm dla kompozycji współczesnych. Kayagŭm jest spokrewniony z chińskim zheng, japońskim koto i wagon, oraz koreańskim kŏmungo.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.