We maken ons op voor de lancering van August Wilson’s American Century Cycle, een historische lees- en opnameserie in The Greene Space die begint op 26 augustus en loopt tot en met 28 september. Het project, jaren in de maak, markeert de eerste keer dat een organisatie de rechten heeft gekregen om alle 10 stukken op te nemen in de Pulitzer Prize-winnende toneelschrijver’s eeuw-spannende kroniek van het Afro-Amerikaanse leven.
Voordat we beginnen met onze viering van Wilson’s nalatenschap – en voordat we zijn werk aan een nieuwe generatie introduceren – fris uw kennis van de toneelschrijver op met onze snelle primer.
1. Wilson 101
August Wilson is een Amerikaanse toneelschrijver die vooral bekend is om zijn ongeëvenaarde cyclus van 10 toneelstukken die de Afrikaans-Amerikaanse ervaring van de 20e eeuw kronieken. Elk stuk speelt zich af in een ander decennium en werd bekend als de Century Cycle. “Voeg ze allemaal samen,” zei Wilson ooit, “en je hebt een geschiedenis.” (Foto: Sarah Krulwich)
2. The Century Cycle
Wilson verkent in zijn stukken een eeuw van Afro-Amerikaanse strijd en triomf, beginnend met het complexe verhaal van vrijheid rond de eeuwwisseling (Gem of the Ocean) en eindigend met de assimilatie en het gevoel van vervreemding in de jaren negentig (Radio Golf). (Foto: Joe Turner’s Come and Gone in het Yale Repertory Theatre. William B. Carter, 1986. Met dank aan Yale Repertory Theatre.)
3. The Hill District
Alle toneelstukken van Wilson, op één na – Ma Rainey’s Black Bottom – spelen zich af in het Hill District van Pittsburgh, de economisch achtergestelde buurt waar Wilson in 1945 werd geboren en zijn vroege jaren doorbracht. “Zoals de meeste mensen heb ik een soort haat-liefde verhouding met Pittsburgh,” zei hij ooit. “Dit is mijn thuis en soms mis ik het en vind ik het enorm opwindend, en andere keren wil ik het eerste ding pakken dat buiten is en wielen heeft.” (Foto: Het ouderlijk huis van August Wilson)
4. Pulitzerprijzen
Twee toneelstukken van Wilson wonnen de Pulitzerprijs voor Drama- Fences (1987) en The Piano Lesson (1990). (Foto: James Earl Jones en Mary Alice in Fences. Paul J. Penders, 1985. Courtesy of Yale Repertory Theatre)
5. De Tien Toneelstukken
Wilson was eigenlijk niet van plan om een cyclus van 10 toneelstukken te schrijven. Hij zei dat hij Jitney schreef, dat zich afspeelt in 1971, Fullerton Street, dat zich afspeelt in 1941 en Ma Rainey’s Black Bottom, dat zich afspeelt in 1927. Wilson zei dat hij bij zichzelf dacht: “Ik heb drie stukken geschreven in drie verschillende decennia, dus waarom ga ik daar niet gewoon mee door?” (Foto: Theresa Merritt in “Ma Rainey’s Black Bottom” in het Yale Repertory Theatre. William B. Carter, 1984. Courtesy of Yale Repertory Theatre)
6. Wilson on Broadway
Negen van Wilson’s stukken zijn in New York City op Broadway geproduceerd, te beginnen met Ma Rainey’s Black Bottom, dat in oktober 1984 in première ging. Tot op heden is Jitney het enige stuk van Wilson dat nog niet op Broadway is uitgebracht. (Foto: August Wilson’s “Jitney” in het True Colors Theatre, Atlanta 2010. Met dank aan True Colors Theatre)
7. De vier B’s
August Wilson heeft nooit een formele theateropleiding gevolgd. Hij legde vaak uit dat hij zijn opleiding kreeg via de vier B’s: de blues, de kunst van schilder Romare Bearden en het schrijven van dichter Amiri Baraka en schrijver/dichter Jorge Luis Borges. “De basis van mijn toneelschrijven is poëzie,” zei Wilson ooit.
8. The Blues and Bessie
Wilson schreef blues grootheid Bessie Smith’s “Nobody in Town Can Bake a Sweet Jelly Roll Like Mine” als een van de meest invloedrijke nummers in zijn werk. Hij zei dat de eerste keer dat hij het hoorde een bepalend moment was: het deed hem de poëzie herkennen in de alledaagse taal van zwart Amerika en gaf hem de inspiratie en vrijheid om die taal in zijn eigen schrijven te gebruiken.
9. Wilson’s Audience
Wilson zei vaak dat hij niet voor een zwart of blank publiek schreef, maar eerder over de zwarte ervaring in Amerika. “En vervat in die ervaring, omdat het een menselijke ervaring is,” zei hij, “zijn alle universaliteiten.”
10. Wilson’s Warriors
Wilson had een grote invloed op de carrières van acteurs die hun start kregen in zijn stukken. Zoals John Lahr, toneelcriticus van de New Yorker, schreef: “Zijn publieksbereik heeft in zijn eentje de muur afgebroken voor andere zwarte artiesten, van wie velen anders niet in de mainstream zouden werken.” (Foto: Mary Alice, James Earl Jones en Courtney Vance in Fences in het Yale Repertory Theatre. William B. Carter, 1985. Courtesy of Yale Repertory Theatre)
11. Een gat in het Amerikaanse theater
Op 28 april 2005, de dag na Wilsons 60e verjaardag, ging de laatste van zijn cyclus toneelstukken – Radio Golf – in première in het Yale Repertory Theatre. Hij kondigde aan dat hij in augustus werd gediagnosticeerd met inoperabele leverkanker, en stierf slechts twee maanden later op 2 oktober. Over de impact van zijn dood schreef Peter Marks van The Washington Post dat Wilson “niet zomaar een gat in het Amerikaanse theater heeft achtergelaten, maar een enorme gapende wond, één die zal moeten wachten om dichtgenaaid te worden door een expansieve, poëtische dramaturg die zich nog moet aandienen.”
