De redenen voor het gebrek aan zwarte eigenaars gaat generaties terug, van onvoldoende toegang tot krediet tot openlijke discriminatie. Het heeft ertoe geleid dat zwarte mensen zijn buitengesloten van een groot deel van de winsten van een markt die $ 1,75 miljard per jaar genereert in de verkoop van zwarte haarverzorgingsproducten alleen, volgens gegevens van Mintel.
Dingen beginnen te veranderen: in 2004 waren er 15 winkels in Koreaans bezit voor elke winkel met een zwarte eigenaar, volgens BOBSA. Maar de toetredingsdrempels voor zwarte ondernemers blijven hoog. De recente burgerrechtenprotesten zorgen voor een nieuw onderzoek naar hoe zwarte mensen worden behandeld op elk niveau van de schoonheidsindustrie. Sommigen zeggen dat de toegenomen aandacht, plus een generatiewisseling die openingen creëert voor nieuwe ondernemers in deze ruimte, een keerpunt zou kunnen betekenen.
Een lange geschiedenis
Koreaanse immigranten kregen voet aan de grond in de schoonheidsindustrie in de jaren zestig, zei Travis Johng, CEO en uitgever van CosmoBiz, een vakblad voor eigenaars van schoonheidsartikelenwinkels.
“Koreaanse mensen liepen vroeger van deur tot deur in Afro-Amerikaanse gemeenschappen om pruiken te verkopen in de woonkamer van elke persoon,” zei hij. (Korea was een belangrijke producent van kunsthaar in die tijd. Hoewel veel van de productie is verschoven naar China en Indonesië, zijn Koreanen vaak nog steeds betrokken bij het importeren van pruiken naar de VS.)
In die tijd hadden zwarte winkels voor schoonheidsartikelen vaak Joodse eigenaars, en verkochten ze voornamelijk aan erkende schoonheidsspecialisten in plaats van aan particulieren. Veel van deze winkels sloten tijdens de recessies van de vroege jaren 1980. In hun kielzog openden Koreanen winkels die niet alleen pruiken verkochten, maar ook haarverzorging en schoonheidsproducten, evenals algemene koopwaar. Ze nodigden ook consumenten van alle soorten uit om te winkelen, niet alleen praktiserende cosmetologen.
“Koreanen bevrijdden eigenlijk de schoonheidsmiddelenindustrie voor het grote publiek,” zei Johng.
De ongelijkheid tussen wie eigenaar is van zwarte schoonheidsmiddelenwinkels en wie er winkelt, heeft decennialang kritiek uitgelokt van sommigen in de zwarte gemeenschap. Die stemmen zijn luider geworden tijdens de protesten die volgden op het doden van George Floyd door de politie, omdat activisten de discriminatie en het gebrek aan kansen voor zwarte mensen hebben benadrukt.
“Het is moeilijk om te horen dat de Black hair-industrie potentieel miljarden waard is en dan ook te weten dat… Black people are behind when it comes to generate income and generating wealth,” zei Antonia Opiah, de mede-oprichter van Un-ruly.com, een online community die Black hair viert.
Barriers to Entry
Omdat er tot voor kort relatief weinig Black-eigenaren waren, zijn nieuwe ondernemers in het nadeel ten opzichte van beter gevestigde Koreaanse concurrenten die netwerken in de gemeenschap kunnen aanboren die tientallen jaren teruggaan, zei Terry Kim, de eigenaar van Beauty Up Wholesale in Chicago. Kim’s bedrijf distribueert haar- en haarverzorgingsproducten en algemene producten aan meer dan 1000 winkels in het Midwesten, ongeveer gelijk verdeeld tussen Koreaanse en niet-Koreaanse eigenaars. Hij zit al meer dan 30 jaar in de branche.
Zo verstrekken Koreaanse gemeenschapsbanken routinematig leningen en begeleiding aan ondernemers die bij een nationale bank te maken zouden kunnen krijgen met een taal- of culturele barrière. Zwarte eigenaars ondervinden vaak hindernissen bij het verkrijgen van financiering. (One United, naar eigen zeggen de grootste zwarte bank in het land, heeft 650 miljoen dollar aan activa, terwijl Bank of Hope, die beweert de grootste bank in Amerika te zijn die in handen is van Koreaanse Amerikanen, 16 miljard dollar heeft). Daarom zijn ze meer geneigd om in plaats daarvan te vertrouwen op persoonlijke spaargelden.
“Toen ik begon, kreeg ik geen kredietlijn,” zei Hunter. “Het was je betaalt als je je aankopen doet. Nu ik mijn winkel 18 maanden heb gehad, kan ik , geen probleem krijgen.”
Ze zei dat haar bedrijfsachtergrond die met franchises werkte, haar hielp die vroege hindernissen te navigeren.
Koreaanse eigen winkels kunnen ook hun kracht in aantallen benutten om bulkorders te maken, waardoor de prijzen laag blijven en het gemakkelijker wordt om hun grondgebied te verdedigen tegen nieuwkomers. Veel Koreaanse eigenaren werkten ook in winkels die werden beheerd door familieleden voordat ze zich op hun eigen waagden, waardoor ze waardevolle ervaring en connecties opdeden.
Kim zei dat het gebrek aan zwart eigendom een “dilemma” is binnen de industrie. Hij heeft samengewerkt met Dennis McKinley, een zwarte zakenman in Atlanta (hij is bekend bij fans van “The Real Housewives of Atlanta” als de verloofde van castlid Porsha Williams) in een poging om zwarte ondernemers op te leiden en hen te helpen accounts veilig te stellen. Hunter zei toen ze begon, Koreaanse eigenaren waren blij om haar advies te geven.
Generationele verandering
Opiah, van Un-ruly.com, zei dat een verandering zal beginnen met de supply chain en waar het haar wordt vervaardigd. Het verplaatsen van het weg van Azië naar Afrika of zelfs de VS zou zelfs het speelveld, zei ze.
“Hoe meer we kunnen controle hebben over de supply chain, hoe beter,” zei ze. “Het is iets dat tijd kost en veel mensen die samenwerken.”
BOBSA-oprichter Sam Ennon ziet een grote kans nu de Koreaanse eigenaren die in de jaren tachtig winkels openden, de pensioengerechtigde leeftijd bereiken. Vaak zijn hun kinderen niet geïnteresseerd in het overnemen van de zaak, waardoor een opening ontstaat voor zwarte ondernemers.
“We moeten in een positie zijn om die winkels over te nemen,” zei hij.
Zodra zwarte eigenaren hun weg vinden in de business, kunnen ze beginnen met het opbouwen van het soort netwerken en instellingen die Koreaanse eigenaren zo goed hebben gediend. Hunter zei dat na bijna twee jaar in het bedrijfsleven, de tafels zijn omgedraaid, en leveranciers nu uit te reiken naar haar om rekeningen te openen.
“Ik denk dat als we meer dollars kunnen investeren in het bezitten van onze eigen bedrijven en houden die dollars circuleren in onze eigen gemeenschap dan kunnen we beginnen te zien en de rijkdom die anderen ervaren ervaren ervaren,” Hunter said.
Opmerking van de redacteur: Dit artikel werd herzien op 10 juli 2020. In een eerdere versie van dit artikel stond dat Wanda Hunter geen banklening kon krijgen. Dit is onjuist. Ze heeft nooit een banklening aangevraagd om haar bedrijf te starten.
DeZE WEEK IN BEAUTY
High-touch salons beginnen voorzichtig te heropenen in New York. Als onderdeel van de derde fase van de versoepeling van de lockdown-maatregelen van de stad, mogen locaties zoals spa’s, zonnestudio’s, nagelsalons en massagesalons hun werkzaamheden hervatten op 50 procent van de capaciteit.
Britse schoonheidssalons krijgen 13 juli groen licht om weer open te gaan. Gezichtsbehandelingen, waaronder procedures zoals wenkbrauw threading en wimper extensions, zijn echter nog niet toegestaan.
Augustinus Bader verdubbelt bijna zijn SKU’s. De cultfavoriet, die in 2019 naar schatting 24 miljoen dollar aan omzet binnenhaalde met slechts drie producten, waagt zich later deze maand aan reinigingsmiddelen met een crèmereinigingsgel, evenals bodylotion en bodyolie.
De merken die schoonheidsroutines toegankelijk maken. Terwijl de schoonheidsindustrie stappen maakt op andere gebieden van inclusiviteit, ontwikkelen sommige oprichters producten die gemakkelijker te gebruiken zijn voor mensen die leven met een handicap zoals ALS, Parkinson en multiple sclerose.
Beauty fans wenden zich tot semi-permanente alternatieven voor make-up voor de leeftijd van maskers. Procedures zoals gepigmenteerde liptatoeages worden steeds populairder bij consumenten die vlekkerige lippenstift willen vermijden door de hele dag een gezichtsmasker te dragen.
Kosjere schoonheid is een grotendeels onaangeboorde markt. Voor observerende Joodse vrouwen zijn er een aantal strikte regels rond make-upingrediënten en -toepassing, maar weinig merken en productlijnen komen tegemoet aan deze behoeften en specificaties.
Voormalige Beautycon-medewerkers roepen CEO Moj Mahdara op om af te treden. Instagram-account @BeautyconnedbyMoj documenteert anonieme accounts van een cultuur van intimidatie en pesten, evenals klachten van verkopers en aannemers over late betalingen.
“Boy perms” zijn de nieuwste TikTok-schoonheidstrend. Het kapsel dat populair werd in de jaren tachtig heeft een update gekregen voor het tijdperk van Timothée Chalamet en K-Pop heartthrobs.