WBURwbur

Dit zal sommigen van jullie een beetje vreemd in de oren klinken, maar heb je ooit ergens heel hoog gestaan, naar beneden gekeken en de drang gehad… om te springen?

Ik neem vaak een veerboot en soms kijk ik naar het kolkende water en vraag me af hoe het zou voelen om erin te springen. En dan huiver ik, loop weg en ga iets anders doen.

Dit gevoel heeft een naam – de roep van de leegte, of l’appel du vide in het Frans, waar de term voor het eerst werd bedacht. Sommige mensen voelen het, anderen niet. De meeste mensen negeren het, maar niet iedereen doet dat.

Veel mensen praten er niet echt over. Maar je weet dat Reddit altijd de plek is om naartoe te gaan als je je afvraagt: “Ben ik de enige?”

Blijkt dat er enige wetenschap achter dit gevoel zit.

via GIPHY

April Smith, een universitair hoofddocent in de psychologie aan de Miami University in Ohio, heeft dit bestudeerd. Ze is zelfs co-auteur van een studie hierover, “An urge to jump affirms the urge to live, an empirical examination of the high place phenomenon.”

(“High place phenomenon” is hoe wetenschappers het noemen).

Haar onderzoek vond een paar dingen. Een, dat ongeveer 50 procent van de mensen aspecten van de roep van de leegte hebben ervaren. En twee, dat het het resultaat is van een soort miscommunicatie in je hersenen.

“Het zou het geval kunnen zijn dat wanneer je ergens hoog bent, je hersenen in principe een alarmsignaal afgeven – weet je, wees voorzichtig. En dat kan er eigenlijk toe leiden dat je een stapje terug doet, of je omgeving in de gaten houdt,” zegt ze. “Dan komt dat meer bedachtzame proces op gang en begin je te denken, waarom deed ik net een stap terug? Ik ben helemaal in orde. Er is geen reden voor mij om bang te zijn. Oh, ik wilde vast springen.”

Zoiets als een trucje van de geest – een post hoc rationalisatie van een gedrag. En het is niet iets om je zorgen over te maken, zegt ze. Sommige gedachten zijn gewoon geklets, of statisch. Ze betekenen niet dat je iets gaat doen, of iets niet gaat doen.

Smith zegt ook dat dit gebeurt bij niet-suïcidale mensen. Met degenen die suïcidale gedachten hebben, kan het anders zijn.

En, wijst ze erop, mensen denken dat zelfmoord een impulsieve daad is, maar onderzoek zegt dat het niet zo is.

Al deze gedachten maken deel uit van een groot genre dat “opdringerige gedachten” wordt genoemd. Veel mensen hebben ze – zoals wanneer je over de weg rijdt en denkt aan het raken van een voetganger, of je bent je kind aan het baden en denkt aan verdrinken.

Of je weet wel, je wilt gewoon soms schreeuwen in het midden van een vergadering. Het overkomt ons allemaal. (Uh niet mij hoewel, zeker niet ooit gedacht over schreeuwen in het midden van een vergadering, als mijn baas is dit te lezen).

Ondanks dat de meesten van ons nooit handelen op deze impulsieve gedachten, kunnen ze echt verontrustend om te ervaren. Als ze een probleem beginnen te worden, is het een goed idee om er met een arts over te praten. (Indringende gedachten kunnen een symptoom zijn van OCD).

Met dank aan Redditor u/creativeadam voor het artwork van deze week. Je kunt hem volgen op Instagram op @hiadamroberts

We zijn op Twitter op @endless_thread en op Reddit als /u/endless_thread. Abonneer je op de podcast met Apple Podcasts, Stitcher, RadioPublic of RSS.