Hoe is het om arts te zijn? Bij verschillende mensen komen verschillende beelden op. Voor sommigen betekent het financiële vrijheid, een goed evenwicht tussen werk en privéleven, of een luxueuze levensstijl. Voor anderen betekent het een zware werkbelasting en een nog intensere toewijding aan het helpen van anderen.
De arts met het hoogste inkomen is niet noodzakelijkerwijs degene met de meeste stress. Soms is het juist het tegenovergestelde.
De werkelijkheid ligt vaak ergens daartussenin. Als het op financiën aankomt, voldoen artsen grotendeels aan de wijdverspreide verwachtingen over bovengemiddelde inkomens. Volgens U.S. News and World Report bedroeg het mediane salaris van artsen in 2018 $ 194.500 – een getal dat varieert per specialisme en locatie, maar meer dan het drievoudige was van het mediane Amerikaanse gezinsinkomen van $ 61.937 dat jaar.
Een groot inkomen betekent echter niet dat er geen stress is, noch is het een duidelijke indicator van financiële gezondheid. In 2020 bedroeg de gemiddelde schuld van medische studenten ruwweg $ 232.000, wat volgens deskundigen ongeveer 13 jaar kost om af te betalen, zelfs met een inkomen van $ 200.000+ per jaar.
Naast financiële stress ligt de stress van de baan. Het aantal patiënten dat je verwacht te zien, de ziekten die je behandelt, de omgeving waar je ze behandelt, en of je in loondienst bent of zelfstandig, hangt allemaal gedeeltelijk af van je specialisme. Elk van deze aspecten speelt ook een rol bij het bepalen van hoeveel stress je als arts zult tegenkomen.
In dit artikel schetsen we de meest en minst stressvolle artsenspecialismen.
Meting van artsenstress
Tussen 23% en 48% van de artsen ervaart een burn-out, afhankelijk van hun specialisme, met een gemiddeld burn-outpercentage van 42% in 2018, wat lager was dan 51% het jaar ervoor. Met andere woorden, arts zijn betekent in het reine komen met een grote kans om gestrest te zijn, ongeacht het specialisme.
Volgens gegevens gerapporteerd door de American Medical Association getrokken uit een enquête onder meer dan 15.000 artsen over 29 specialismen, zijn sommige specialiteiten veel veiliger voor burn-out dan andere.
Minst stressvolle specialismen volgens burn-outpercentage
Plastische chirurgie: 23%. Volgens het American College of Surgeons is plastische chirurgie voortdurend in beweging, dus wie zich op dit gebied specialiseert, krijgt bijna elke dag te maken met nieuwe mogelijkheden en slimmere strategieën. Bovendien kunnen ze praktijken ontwerpen die passen bij hun levensstijl en de vruchten plukken van het helpen van patiënten om zich veilig en zeker te voelen tijdens diep emotionele levensveranderingen. Plastisch reconstructieve chirurgen verdienen een mediaan jaarinkomen van $408.841 inclusief salaris en bonussen.
Dermatologie: 32%. Omdat de vergoedingen zijn gedaald, komen veel dermatologen rond door meer patiënten te zien – soms wel 100 per dag. Veel van hen werken halve dagen voor operaties, nemen lunchpauzes van een heel uur en geven prioriteit aan vrije tijd met familie en vrienden. Dermatologen hebben de neiging om goed te verdienen, met een mediaan inkomen van $366.400 inclusief salaris en bonussen.
Pathologie: 32%. Dit vakgebied trekt typisch denkers en probleemoplossers aan – zij die graag diagnostische mysteries aanpakken en kritische expertise leveren. Pathologen die omgaan met studenten en stagiairs worden gezien als rolmodellen. Er is ook een optimistische prognose voor de beschikbaarheid van banen, een goede balans tussen werk en privéleven, en een goede vergoeding, met een mediaan inkomen van $286.600 inclusief salaris en bonussen.
Oftalmologie: 33%. Oogspecialisten genieten van een solide combinatie van kantoorzorg en chirurgie, die nieuwe uitdagingen biedt en een aangename balans tussen werk en privéleven. Bovendien werken veel oogartsen samen in groepspraktijken, zodat ze de verantwoordelijkheid delen voor de behandeling van traumapatiënten met oogsituaties. Hun mediane jaarsalaris, inclusief salaris en bonussen, is $ 301.200.
Orthopedie: 34%. Tussen hun betrokkenheid bij traumazorg en electieve reconstructieve chirurgie, besteden orthopedische chirurgen veel tijd aan het werken aan het soort procedures dat kan helpen de mobiliteit en onafhankelijkheid van patiënten nieuw leven in te blazen. Tegelijkertijd dagen deze ingrepen orthopeden uit om voortdurend hun cognitieve en fysieke vaardigheden te gebruiken om unieke problemen aan te pakken – het soort waarvoor patiënten hen vaak dankbaar zijn. Volgens Salary.com verdienen orthopedische chirurgen een mediaan van $531.590, waarbij zelfs de laagste 10% een aanzienlijke $314.429 verdient, inclusief salaris en bonussen.
Meest stressvolle specialismen volgens burn-outpercentage
Spoedeisende geneeskunde: 45%. Als deze artsen aan het werk gaan, is het enige wat ze kunnen verwachten het onverwachte. De uren variëren sterk, en nacht-, weekend- en vakantieploegen zijn een garantie. De verwachtingen zijn hoog en onderbrekingen zijn frequent. Maar voor wie van een uitdaging houdt en goed gedijt in chaos, is er niets beters. SEH-artsen verdienen een mediaan inkomen van $299.836 inclusief salaris en bonussen.
Interne geneeskunde: 46%. Deze artsen werken meestal met oudere en ziekere patiënten, die meerdere medische problemen hebben en vaak met aanzienlijke sociale en psychologische problemen te kampen hebben. Een typische dag bestaat niet, dus interne artsen moeten voorbereid zijn op ingewikkelde uitdagingen en goed kunnen luisteren. De keerzijde daarvan is dat het nooit saai is, en internisten genieten van langdurige relaties met hun patiënten. De gemiddelde vergoeding, inclusief salaris en bonussen, ligt rond de $228.643.
Obstetrie en gynaecologie: 46%. Net als interne geneeskunde, is er geen typische dag in de verloskunde en gynaecologie. Voor sommigen is dat een stressfactor. Voor anderen, is het een geschenk. Typische werkweken kunnen drie of vier dagen van zorg in de praktijk omvatten, plus een 24-uurs oproepdag, naast het beschikbaar blijven voor patiënten die in het ziekenhuis bevallen. Hoewel er veel vreugdevolle momenten zijn, kunnen OB/GYNs ook veel tragedie meemaken. Het gemiddelde inkomen, inclusief salaris en bonussen, is ongeveer $300.590 per jaar.
Familiegeneeskunde: 47%. Voor huisartsen is er altijd een element van onzekerheid, omdat patiënten zich zelden presenteren met de gebruikelijke symptomen. In de loop der jaren zijn de patiënten complexer geworden door vroegere ziekenhuisontslagen, de nadruk op het vermijden van verzorgingstehuizen, en de vergrijzing van de bevolking. Maar als je een mensen-mens bent die geniet van levenslange relaties met patiënten en hun families, dan is huisartsgeneeskunde niet te verslaan. Hoewel er tekenen zijn dat de vergoeding voor eerstelijnszorg eindelijk stijgt, hebben deze artsen nog steeds het laagste gemiddelde inkomen op de lijst met ruwweg $ 214.620 inclusief salaris en bonussen.
Neurologie: 48%. Van neurologen wordt verwacht dat ze medelevende zorg verlenen aan patiënten, van wie velen ziekten hebben zonder betrouwbare genezing en met weinig behandelingen. Daarbovenop moeten deze artsen zorgverleners van patiënten managen, die een belangrijk aspect van het welzijn van hun patiënten weerspiegelen. De gemiddelde vergoeding voor neurologen is ongeveer $266.700 inclusief salaris en bonussen.
Kritische zorg: 48%. Een IC-arts ziet bijna dagelijks mensen sterven, wat extreem moeilijk kan zijn om mee om te gaan. Veel van deze artsen moeten manieren vinden om met angst en depressie om te gaan en de families van overleden patiënten helpen een trauma te verwerken. Ondanks deze stressfactoren kan het lonend zijn om families te helpen begrijpen wat er met hun dierbaren gebeurt en met de dood om te gaan. De COVID-19 pandemie heeft het belangrijke werk dat zij doen geïllustreerd. Het mediane inkomen voor een critical care-arts is ongeveer $ 342.700, inclusief salaris en bonussen.