Wat moet ik mijn ezel te eten geven?

Donkeys zijn in de loop van duizenden jaren geëvolueerd om te leven in semi-aride omgevingen waar de voedingskwaliteit van het beschikbare voedsel zeer slecht is. Ze hebben zich aangepast aan het eten van vezelrijk plantaardig materiaal in kleine hoeveelheden gedurende de dag. Dit staat bekend als “trickle feeding” en helpt het spijsverteringsstelsel van de ezel gezond te houden en de ezel bezig te houden.

Houd er rekening mee dat, hoewel ezels lid zijn van de Equidae of paardenfamilie, zij een andere soort zijn dan paarden en dus andere behoeften hebben.

Basisregels voor het voederen van een ezel

• Voer weinig en vaak, want ezels zijn ‘druppeleters’.
• Elke verandering in het voederregime moet altijd geleidelijk over een paar weken worden doorgevoerd.
• Voer altijd overeenkomstig de leeftijd, het gewicht en het temperament van de ezel.
• Vermijd stoffig of beschimmeld voeder.
• Toegang tot een zout- of mineralen liksteen voor paarden is aan te bevelen (vermijd mineralen likstenen die zijn ontworpen voor andere soorten vee, omdat ze ongeschikte mineralengehalten kunnen bevatten).
• Zorg altijd voor schoon water.

Hoge vezelbehoefte

• Ezels hebben een vezelrijk dieet nodig met een laag gehalte aan eiwitten, suikers, zetmeel/koolhydraten en calorieën.
• Het dieet van de ezel moet hoofdzakelijk bestaan uit gerst- of haverstro van goede kwaliteit (gerstestro is het beste) en een zorgvuldig beperkte toegang tot gras.
• Ezels kunnen extra hooi nodig hebben als ze hun lichaam niet in goede conditie houden met het stro en het beperkte grasdieet (bijvoorbeeld tijdens de wintermaanden). Geschikte hooisoorten zijn onder meer: Weidehooi of zaadhooi (van rogge- of timotheegras).
• Kijk uit voor ragwort in hooi, want dit is zeer giftig voor ezels.

Belangrijke opmerking: Sommige ezels, zelfs jonge ezels, kunnen moeite hebben met het eten van stro, hooi en gras als gevolg van een slecht gebit. Deze ezels hebben veterinaire aandacht nodig om de gebitsproblemen aan te pakken en speciale voeding om ervoor te zorgen dat ze voldoende voeding binnenkrijgen. Het kan nodig zijn de ezels bij te voeren met vezelrijke producten die gemakkelijker te eten zijn, bv. kort gesneden vezelrijke producten om de noodzaak tot kauwen te verminderen. Ten minste tweemaal per jaar dienen de mond en het gebit te worden gecontroleerd door een paardendierenarts of een tandtechnicus. Tekenen van gebitsaandoeningen zijn kwijlen, laten vallen van het voer, traag of onwillig eten en een slechte adem, wat leidt tot gewichtsverlies.

Gemeenschappelijke gezondheidsproblemen bij een ongeschikt dieet

• Bewust zijn van de risico’s van hoefbevangenheid (ontsteking van de gevoelige weefsels in de hoef die pijn en kreupelheid veroorzaakt) door overmatige consumptie van gras of voer op basis van granen (gestrest gras, d.w.z. vorst, verhoogt ook het risico van hoefbevangenheid). Ezels lopen vooral risico op deze aandoening wanneer het gras weelderig is en snel groeit. Velden die eerder bemest zijn geweest, kunnen een groter risico vormen. Hoefbevangenheid is een ernstige aandoening waarvoor dringend advies van een dierenarts nodig is.
• Beperk het gebruik van granen in de voeding. In één onderzoek hadden ezels die een dieet met krachtvoer op basis van granen hadden gekregen, meer kans op maagzweren in vergelijking met ezels die alleen een vezelconcentraat- of voerdieet kregen.
• Ezels kunnen ook zwaarlijvig worden bij onbeperkte begrazing. Door verstandig gebruik te maken van omheiningen kunt u de grasopname van uw ezel onder controle houden. Houd uw afrastering goed bij, controleer ze regelmatig en verplaats ze indien nodig. De rotatie van begraasde gebieden kan ook zeer nuttig zijn om parasitaire wormen onder controle te houden.
• Het voeren van krachtvoer op basis van granen wordt over het algemeen afgeraden vanwege het risico op gezondheidsproblemen (tenzij specifiek aanbevolen door een dierenarts).

Algemeen

• Ezels die binnenshuis gehouden worden hebben een voerbak op vloerniveau nodig of een voerbak op de hoek van de vloer, zo geplaatst dat het voer niet vuil kan worden. Hooinetten zijn niet aan te bevelen omdat ezels beter van de vloer kunnen eten en lege hooinetten een gevaar kunnen vormen. Leg voldoende stro in de voederbak zodat de ezels erdoor kunnen snoepen. Er is geen afval aangezien de rest als strooisel kan worden gebruikt. Plaats de voederbak indien mogelijk zo dat de voeten van de ezel tijdens het eten niet op het strooisel staan, zodat ze de kans krijgen uit te drogen. Het is raadzaam de ezel voldoende tijd te geven om in de paddock te bewegen en zijn omgeving te verrijken.
• Ezels dienen altijd toegang te hebben tot schoon water en zij kunnen nogal kieskeurig zijn over wat zij drinken. Een stevig ondersteunde emmer of een zelfvullende drinkbak dient steeds beschikbaar te zijn en dient dagelijks te worden schoongemaakt na het uitmesten van de stal om ophoping van stof of vuil in het water te voorkomen.

Eldere ezels

• Let erop dat oudere ezels wellicht speciale aandacht behoeven wat de voeding betreft. Door gebitsaandoeningen en/of andere gezondheidsproblemen kunnen oudere ezels problemen hebben met het kauwen van lange strengen stro/hooi en daarom kan bijvoederen nodig zijn om een alternatieve vezelbron te bieden. In deze gevallen kunnen kortgehakte producten (rijk aan vezels en al gehakseld) uitkomst bieden.

Evalueer voortdurend de lichaamsconditie van uw ezel en pas het dieet dienovereenkomstig aan. Raadpleeg uw dierenarts als u vragen of zorgen hebt.

Raadpleeg de volgende site voor meer gedetailleerde informatie over voeding, waaronder giftige en giftige planten die u moet vermijden: www.thedonkeysanctuary.org.uk.