Wat is het “Compassionate Release Program” van het Bureau of Prisons?

Het “Compassionate Release Program” van het Bureau of Prisons is een programma waarmee bepaalde gedetineerden vervroegd uit de federale gevangenis kunnen worden vrijgelaten of hun straf kunnen inkorten als er “buitengewone en dwingende redenen” zijn die strafvermindering rechtvaardigen. Deze redenen kunnen een ernstige of terminale medische aandoening van een gevangene, de onbekwaamheid van de echtgenoot of het kind van een gevangene, of andere dringende omstandigheden omvatten.

Vóór de First Step Act van 2018 was vervroegde vrijlating via het Compassionate Release Program van de BOP alleen beschikbaar als een gevangene het bij de BOP aanvroeg en de BOP ermee instemde een motie in te dienen bij de rechtbank waarin om de vrijlating van de gevangene werd gevraagd. Zoals te verwachten viel, diende de BOP zelden een motie tot vervroegde vrijlating in voor haar gedetineerden. Tussen 2006 en 2011, bijvoorbeeld, rapporteert de BOP dat gemiddeld slechts 24 gedetineerden per jaar een ‘compassionate release’ kregen.

De First Step Act maakt het nu mogelijk voor federale gedetineerden en mensen met geliefden die lange gevangenisstraffen uitzitten om strafvermindering of vervroegde vrijlating te vragen door hun eigen motie rechtstreeks bij de rechtbank in te dienen onder 18 U.S.C. § 3582(c)(1)(A), zelfs als de BOP hun verzoek heeft geweigerd.

Onder de nieuwe wet hebben gedetineerden niet alleen een individueel recht om rechtstreeks bij de rechtbank om vervroegde vrijlating uit de gevangenis te verzoeken, maar rechtbanken hebben nu ook een bredere discretie bij het bepalen of het verzoek van een gedetineerde om strafvermindering wordt ingewilligd.

Onze firma heeft al verschillende federale gedetineerden geholpen om naar huis te gaan onder dit programma. Lees over onze laatste succesvolle compassionate release-petitie.

Hoe dien ik een motie voor Compassionate Release in?

Voordat u een motie rechtstreeks bij de rechtbank kunt indienen, zijn er een paar procedurele hoepels die u moet doorspringen. U kunt alleen een motie voor vervroegde vrijlating bij de rechtbank indienen als u aan een van de volgende twee eisen voldoet:

• U hebt in het kader van het Compassionate Release Program vervroegde vrijlating bij de BOP aangevraagd en er zijn sinds uw verzoek meer dan 30 dagen verstreken; of
• U hebt vervroegde vrijlating bij de BOP aangevraagd, de BOP heeft uw verzoek afgewezen en u hebt “alle administratieve rechtsmiddelen” uitgeput die via de BOP beschikbaar zijn.

Het is belangrijk dat u precies weet hoe u een verzoek om vervroegde invrijheidstelling bij de BOP moet indienen en wat het betekent om alle beschikbare administratieve middelen uit te putten, omdat u anders geen motie voor vervroegde invrijheidstelling bij de rechtbank kunt indienen. Gedetineerden moeten hun verzoeken op BP-9- en BP-10-formulieren indienen bij hun unitmanagers of counselors en de redenen voor hun verzoek om vervroegde vrijlating aangeven. Indien mogelijk, is het belangrijk dat gedetineerden hun verzoek documenteren door kopieën te maken. Een andere mogelijkheid is dat een advocaat van de gedetineerde een aangetekende brief met het verzoek om vervroegde invrijheidstelling bij de directeur indient.

“Alle administratieve middelen uitputten” betekent echter in feite dat u in beroep gaat tegen het besluit van de BOP om uw verzoek om vervroegde invrijheidstelling af te wijzen, helemaal tot u een “definitieve beslissing” hebt. De meeste rechtbanken hebben geoordeeld dat gedetineerden hun administratieve rechtsmiddelen niet hoeven uit te putten als er meer dan 30 dagen zijn verstreken sinds ze hun verzoek hebben ingediend, zelfs als de BOP hun verzoek binnen 30 dagen heeft afgewezen.

Maar gedetineerden die zijn veroordeeld in een rechtsgebied waar rechtbanken uitputting eisen als de BOP binnen 30 dagen antwoordt, moeten dit proces volgen totdat ze een definitief besluit ontvangen:

• Gevangene verzoekt de BOP een motie in te dienen om de gevangene te vervroegen;
• Warden antwoordt binnen 30 dagen en wijst het verzoek af of wijst het toe;
• Als de Warden het verzoek afwijst, heeft de gevangene 20 dagen vanaf de datum van het antwoord van de Warden om tegen de beslissing van de Warden in beroep te gaan;
• De regionale directeur wijst uw beroep toe of bevestigt de beslissing van de directeur;
• Indien de regionale directeur de beslissing van de directeur bevestigt, heeft de gedetineerde 30 dagen de tijd om beroep in te stellen;
• De algemeen adviseur van de BOP of de directeur van de BOP neemt vervolgens een definitieve beslissing over het verzoek van de gedetineerde.

Als de BOP het definitieve beroep van een gedetineerde afwijst, kan de gedetineerde een motie bij de rechtbank indienen. Of u uw motie nu indient na 30 dagen of na uitputting van uw administratieve beroepsmogelijkheden, uw motie moet worden ingediend in hetzelfde federale district waar u bent veroordeeld en zal meestal voor dezelfde rechter komen die de straf heeft opgelegd.

Hoe kan ik mijn motie voor schrijnende invrijheidstelling winnen?

Het indienen van uw motie bij de rechtbank is slechts de helft van de strijd. Om de motie daadwerkelijk te winnen, moet u drie dingen doen:

• “Buitengewone en dwingende redenen” aanvoeren die uw vervroegde vrijlating uit de gevangenis rechtvaardigen.
• Aantonen dat uw vervroegde vrijlating uit de gevangenis niemand in de gemeenschap in gevaar zou brengen en dat vervroegde vrijlating redelijk is volgens de factoren van 18 U.S.C. § 3553;
• Beveel voorwaarden van gecontroleerde vrijlating aan die een vervroegde vrijlating uit de gevangenis mogelijk maken.

Wat zijn “Buitengewone en dwingende redenen”?

Er zijn twee normen die “Buitengewone en dwingende redenen” definiëren in het kader van het Compassionate Release-programma. De BOP en de U.S. Sentencing Commission hebben hun eigen criteria voor het definiëren van “buitengewone en dwingende redenen” bekendgemaakt, respectievelijk in BOP Program Statement 5050.50 en U.S.S.G. § 1B1.13. Deze omvatten:

• Medische toestand – De medische toestand van een gedetineerde kan zijn vervroegde vrijlating ondersteunen als hij lijdt aan een terminale ziekte of lijdt aan een ernstige geestelijke of lichamelijke gezondheidstoestand die hem niet in staat stelt voor zichzelf te zorgen. In het bijzonder definieert de BOP “terminale ziekte” als een ziekte met een levensverwachting van minder dan 18 maanden, terwijl de Sentencing Commission geen bepaalde levensverwachting prognose vereist om als terminaal ziek te worden beschouwd.
• De leeftijd van de gedaagde – De Sentencing Commission beschouwt de leeftijd van de gedaagde als een buitengewone en dwingende reden voor vervroegde vrijlating wanneer de gedetineerde 65 jaar of ouder is, een “ernstige verslechtering” van de lichamelijke of geestelijke gezondheid ondervindt als gevolg van hun leeftijd, en ten minste 10 jaar of 75% van hun straf heeft uitgezeten, hoewel het hebben uitgezeten van zoveel tijd niet vereist is.
• Familieomstandigheden -Familieomstandigheden vormen een buitengewone en dwingende reden als de verzorger van uw kind overlijdt of arbeidsongeschikt wordt of als uw echtgenoot of partner dat doet en er is geen adequate alternatieve verzorger beschikbaar.
• Catch-all – Elke reden of combinatie van redenen die de BOP-directeur als buitengewoon en dwingend aanmerkt.

Zoals hierboven besproken, is de BOP echter niet langer de enige partij die een motie voor “compassionate release” of strafvermindering bij de rechtbank kan indienen, en gedetineerden kunnen nu ook zelf moties indienen zonder toestemming van de BOP. Als gevolg hiervan heeft een meerderheid van rechtbanken in het hele land geoordeeld dat rechtbanken kunnen vertrouwen op hun eigen onafhankelijke beoordelingsvrijheid om te bepalen welke omstandigheden “buitengewone en dwingende redenen” vormen die strafvermindering van een gedetineerde rechtvaardigen.

Dit betekent dat veel gedetineerden nu een motie voor “compassionate release” of strafvermindering kunnen indienen op basis van redenen die niet zijn vermeld in U.S.S.G. § 1B1.13, zoals de noodzaak om een verzorger te zijn voor een familielid naast een echtgenoot of kind of de buitensporigheid van hun straf in het licht van recente hervormingen die hun tijd zouden hebben verkort of de verplichte minimumstraffen zouden hebben ingetrokken waaraan zij werden onderworpen toen zij werden veroordeeld. Dit is vooral belangrijk omdat de First Step Act de verplichte minimumstraffen voor veel misdrijven heeft verkort zonder die wijzigingen “met terugwerkende kracht” te maken. Door middel van “compassionate release” kunnen gedetineerden nog steeds een strafvermindering aanvragen op basis van die hervormingen.

Terwijl de wet nog steeds verandert en we verwachten meer staten aan deze lijst toe te voegen, kunnen gedetineerden in de volgende staten moties indienen voor “compassionate release” of strafvermindering op basis van redenen die niet zijn genoemd onder U.S.S.G. § 1B1.13: New York, Connecticut, Vermont, West Virginia, Virginia, Maryland, het District of Columbia, North Carolina, South Carolina, Tennessee, Kentucky, Ohio, Michigan, Indiana, Illinois, en Wisconsin.

Wat zijn de factoren onder 18 U.S.C. § 3553 en hoe bewijs ik dat ik geen risico voor de gemeenschap ben?

Zoals hierboven besproken, kan een gedetineerde alleen door de rechter worden vrijgelaten in het kader van het Compassionate Release-programma als zijn vervroegde vrijlating wordt ondersteund door de factoren onder 18 U.S.C. § 3553 en als hun vrijlating geen gevaar voor de gemeenschap zou opleveren.

De factoren onder § 3553 zijn dezelfde factoren die rechtbanken in overweging nemen bij het opleggen van straffen. Deze factoren omvatten, maar zijn niet beperkt tot:

• De aard van het misdrijf
• De voorgeschiedenis en kenmerken van de gedetineerde
• De soorten straffen die beschikbaar zijn (zoals huisarrest)
• De noodzaak dat de opgelegde straf de ernst van het misdrijf weerspiegelt
• De noodzaak dat de opgelegde straf voldoende afschrikking biedt voor crimineel gedrag
• De noodzaak dat de opgelegde straf het publiek beschermt.

Natuurlijk kunnen sommige van deze factoren anders worden gewogen dan bij de veroordeling nadat een gedetineerde tijd heeft doorgebracht in de gevangenis. Het kan bijvoorbeeld minder noodzakelijk zijn om een gedetineerde opgesloten te houden om ander crimineel gedrag te ontmoedigen of het publiek te beschermen als de gedetineerde bejaard is of lijdt aan een slechte gezondheid. Bovendien vergroot de First Step Act de beschikbaarheid van huisarrest voor veel gedetineerden, en dat houdt verband met de “soorten beschikbare straffen.”

Wat betreft de beoordeling van het risico dat de vrijlating van een gedetineerde voor de gemeenschap kan opleveren, is de juiste norm de norm die is neergelegd in de Bail Reform Act, waarmee rechters rekening houden wanneer zij bepalen of een gedetineerde in afwachting van zijn proces op borgtocht moet worden vrijgelaten. In gevallen waarin de gedetineerde vóór zijn proces of schuldigverklaring een borgtocht heeft gekregen, kan dit een krachtig bewijs zijn dat hij geen risico voor de gemeenschap vormt.

Welke voorwaarden voor gecontroleerde vrijlating kan mijn motie aanbevelen om mijn vervroegde vrijlating te rechtvaardigen?

Uw verzoek aan de BOP of motie aan de rechtbank moet betrekking hebben op mogelijke wijzigingen in uw voorwaarden voor gecontroleerde vrijlating om een soepele terugkeer in de samenleving mogelijk te maken. Dit betekent dat u een vrijlatingsplan moet indienen waarin staat wat u bij uw vrijlating wilt gaan doen, met wie u gaat samenwonen en waar, wat uw bron van inkomsten is en alle andere factoren waaruit blijkt dat u bij uw vrijlating een stabiele levensregeling hebt. In gevallen waarin de rechter zich zorgen maakt over de veiligheid voor de gemeenschap, kunnen de voorwaarden van gecontroleerde vrijlating een avondklok, locatiemonitoring of thuisdetentie omvatten.

Bel ons kantoor als u of een geliefde hulp nodig heeft bij het aanvragen van vervroegde vrijlating.

Onze advocaten hebben tientallen jaren ervaring met het vertegenwoordigen van personen die zijn aangeklaagd voor federale misdrijven of die straffen uitzitten voor federale misdrijven. We vechten hard voor onze cliënten, en ons harde werk heeft verschillende gevangenen geholpen vervroegd vrij te komen tijdens de COVID-19 pandemie. We hebben in het hele land, van Georgia tot Californië, moties gewonnen voor ‘compassionate release’, gebaseerd op de risico’s die gedetineerden lopen om een ernstige ziekte op te lopen door COVID-19. Elk van deze gevallen presenteerde een unieke reeks feiten, afhankelijk van bepaalde factoren, waaronder de medische aandoeningen van de cliënt, hun strafrechtelijke geschiedenis, en de omstandigheden waarin ze zijn opgesloten.

Een cliënt die we hielpen een vervroegde vrijlating uit de gevangenis te krijgen, was een oudere, niet-gewelddadige drugsovertreder die was veroordeeld voor het gebruik van zijn medische licentie om illegitieme recepten uit te schrijven. Hij werd anderhalf jaar na een straf van 7 jaar vrijgelaten. We hebben ook moties gewonnen voor ‘compassionate release’ voor jonge gevangenen die veroordeeld waren voor vuurwapen- en drugshandel en die hartproblemen, zwaarlijvigheid, hoge bloeddruk en andere medische aandoeningen hebben waardoor ze het risico lopen ernstig ziek te worden van COVID-19 tijdens hun opsluiting. We hebben gevangenen uit de gevangenis gekregen, zelfs nadat ze positief getest waren op COVID-19.

Sommige van deze gevangenen hadden nog maar weinig tijd te gaan, anderen hadden nog enkele jaren te gaan. In één geval waren we in staat om de 64-jarige straf van een cliënt voor drie gewapende bankovervallen terug te brengen tot tijd die hij had uitgezeten nadat hij 15 jaar in de gevangenis had gezeten. De rechter stond onze motie toe nadat we hadden betoogd dat, naast zijn medische aandoeningen, zijn straf van 64 jaar buitensporig was en een product van strenge strafwetten die sinds zijn veroordeling zijn afgeschaft. Hoewel elke zaak anders is, staan onze ervaren advocaten voor “compassionate release” klaar om u of uw geliefde te helpen vechten voor een vervroegde vrijlating uit de gevangenis.

Bel ons kantoor nu om met een van onze ervaren federale verdedigingsadvocaten te spreken over het “Compassionate Release Program” van de BOP. Misschien kunnen wij u of uw dierbare helpen om eerder uit de gevangenis te komen.