“Japans” is het voor de hand liggende antwoord – maar als dat het enige antwoord was, waarom zou dit artikel er dan staan? Is “Japanese Role Playing Game” echt alles wat er over te zeggen valt? Natuurlijk niet!
Als je lang genoeg op eender welk geek-bezet forum hebt rondgesnuffeld – inclusief onze Discord, waar je zeker lid van moet worden – heb je mensen zien kibbelen over de vraag of Ding X in Genre Y valt. Misschien was je zelfs wel één van de mensen die ruzie maakten over onderwerpen die nooit lijken te verdwijnen:
Is Star Wars sciencefiction, of fantasie met een hoedje met ruimtesmaak?
Is een hot dog een broodje?
Wat is een JRPG? Wat maakt iets precies een JRPG? Is Zelda een JRPG?
En hoewel veel van die vragen voor eigen interpretatie vatbaar zijn, is vooral de laatste erg vreemd. Het zet een hele categorie spellen op losse schroeven. Of beter gezegd, die “groep” is altijd meer geweest “een stel voorwerpen die een beetje op elkaar lijken”. De term is al zo lang vaag dat niemand het echt eens kan worden over hoe de categorie te bundelen.
Dus wat kan het kwaad als nog iemand het probeert?
Kan ik daar een bron van krijgen?
Het eerste wat ik zou doen als dit een Engels proefwerk was, is de gebroeders Merriam en hun goede vriend Webster citeren voor een goede ouderwetse harde definitie. En dat zou ik hier ook doen, want (zoals Beej en Austin hebben laten zien) het hebben van gezaghebbende bronnen is belangrijk. Twee problemen daarmee:
- A: Die jongens super-dood nu, en
- B: Het woordenboek onder hun namen – misschien niet verrassend – heeft geen concept van een “JRPG”.
JPEGs hebben ze wel, dus het is niet zo dat het woordenboek zinnen uitsluit. Het is gewoon … niet gedefinieerd. De afwezigheid van “JRPG” in een systeem dat expliciet is gemaakt om termen te definiëren, is een vroeg teken dat de naam misschien een klein beetje willekeurig is. Zelfs andere gecureerde woordenboeksites gaan niet verder dan de spelling “Japanese Role-Playing Game”, en niet verder.
Dus laten we dit modernere initialisme in een meer internet-achtige richting nemen:
Naar de Wiki!
…behalve dat de goede oude Wikipedia met name ook geen pagina heeft voor “Japanese Role-Playing Game”. Er is er een voor Geschiedenis van Oosterse Rollenspel Video Games, en een Lijst van best verkochte Japanse Rollenspellen. Maar beide zijn niet echt declaratief. Het dichtst in de buurt komen we met:
Voor de toepassing van dit artikel wordt een JRPG gedefinieerd als een franchise die: (1) wordt beschouwd als een rollenspel door betrouwbare bronnen en werd gemaakt in Japan, of (2) gemaakt in een ander land, maar anders zou de franchise moeilijk te onderscheiden zijn van een JRPG als gevolg van het hebben van gemeenschappelijke kenmerken gevonden in JRPGs, zoals: anime /anga karakter ontwerpen, RPG-elementen, fantasie setting en algemeen beschouwd als geïnspireerd of beïnvloed door een JRPG.
Wikipedia-editor “Dissident93”
Zelfs dat is niet perfect, gezien het feit dat de uitdrukking “betrouwbare bronnen” net zo nevelig en subjectief is als “JRPG”. We kunnen het terugvoeren tot allemaal geschreven door een enkele gebruiker. Een vrij productieve gebruiker, maar het is toch maar de definitie van één schrijver, en niet de consensus van de gemeenschap. Maar hé, het is een begin.
Laten we dat afbreken.
Niet om deze man te pesten – verre van dat! In plaats daarvan beginnen we hier, want die blurb dekt een heleboel grond die altijd lijkt te komen met het onderwerp. Dus, stukje bij beetje, zijn de onderdelen:
“Door betrouwbare bronnen beschouwd als een rollenspel”
Het idee dat een rollenspel er een is alleen omdat mensen het zo noemen is zeker dwingend genoeg. Woorden ontlenen kracht en betekenis aan de manier waarop mensen ze gebruiken, dus in zekere zin moeten definities voortkomen uit het gebruik, in plaats van dat het precies andersom is. Maar het is ook een soort cirkelredenering, die ons geen stap verder helpt.
“en is gemaakt in Japan,”
Dit is het punt waarop veel mensen de klok luiden: het is een inherent Japans genre. Rollenspellen gemaakt in Japan zijn Japanse Rollenspellen. En meestal is dat een onweerlegbaar antwoord. De meest onbetwistbare, “JRPG-est” franchises ooit zijn allemaal duidelijk van Japanse makers zoals Square Enix, Atlus, en Nintendo.
En soms moet je dat afwegen tegen iets als de Souls-serie. Ze zijn absoluut gemaakt door Capcom, die onmiskenbaar in Japan gevestigd zijn. Het is niet moeilijk te beweren dat het rollenspellen zijn, met hun level-opbouw-en-karakter-bouwen-structuur. Maar van moment tot moment gaat de speler ermee om zoals met een actiespel:
Hoewel “Action RPG” en “JRPG” elkaar niet uitsluiten (zie de alom geprezen Secret of Mana, Kingdom Hearts en Star Ocean), zorgen de zware westerse invloeden en de brokkeliger, reactiegerichte speelstijl ervoor dat Dark Souls een stuk aparter aanvoelt.
Is een Japanse afstamming dan altijd genoeg om de ervaring die het spel biedt opzij te schuiven? En hoe zit het, in een steeds meer interculturele industrie, met projecten als de niet zo-RPG-achtige Far Cry en Spider-Man, die deels op meerdere continenten zijn ontwikkeld? Nationaliteit is soms moeilijk toe te schrijven aan een ding dat niet kan praten.
“of”
Dit ene woord weegt zo zwaar. Laten we er later op terugkomen.
“gemaakt in een ander land, maar anders zou de franchise moeilijk te onderscheiden zijn van een JRPG omdat het gemeenschappelijke kenmerken heeft die in JRPG’s voorkomen, zoals”
Dit wordt nog modderiger – hier gebruiken we het woord om zichzelf te definiëren, wat een big ol’ no-no is in de meeste woordenboeken en encyclopedieën. De essentie is dat als het eruit ziet als een eend, loopt als een eend, en kwaakt als een eend, dan noemen we het een eend, verdorie. Dus de volgende delen zijn cruciaal: wat doet deze eend?
“anime/manga character designs”
Wat telt als anime en manga is hetzelfde soort blik wormen dat we hier in de war schoppen. Het is moeilijk vast te stellen; zelfs binnen “we zijn het er allemaal over eens dat dit anime is” productie, kunnen kunststijlen enorm variëren (en op manieren die overlappen met westerse animatie). Nog een “als het goed voelt” kwalificatie, die niet stabiel genoeg is om je hoed op te laten rusten. Het is echter wel een goede basis; je kunt moeilijk beweren dat Pier Solar, een spel waarvan de ontwikkelaars klaarblijkelijk uit Iowa komen, niet bewust doet denken aan shows als Record of Lodoss War.
“RPG-elementen”
…wat de grootste olifant in de kamer is, want het is weer zo’n wriemelende stapel snuisterijen waar mensen over kibbelen. Zijn alle rollenspellen noodzakelijkerwijs afgeleid van het oude Dungeons and Dragons? In welke mate, en welke van die elementen doen er toe? En is dit zelfs maar nuttig, omdat definitief Westerse Role-Playing Video Games deze in gelijke mate zullen hebben?
Het duidelijkste voorbeeld hiervan is begrijpelijkerwijs een van de grondvesten van het genre. De kern van de strijd in de oorspronkelijke Final Fantasy heeft een karakter-klasse-gebaseerde partij die om de beurt vaardigheden gebruikt op vijanden, die hetzelfde doen. De monsters zijn zelfs regelrecht uit Gygax’ bestiarium gerukt. In feite waren de meeste vroege video game RPG’s in Japan zeer openlijk geïnspireerd door importen van het Player’s Handbook.
Dus welke van deze “elementen” zijn echt van belang? Is het het klassensysteem? De verhaalgerichte aard? Het niveauverbetering en de ervaringspunten? Het feit dat het spel voornamelijk beleefd wordt gespeeld, in afwisselende beurten? Dit zijn allemaal dingen die Final Fantasy zelf op een bepaald moment binnen de “kern”-serie heeft losgelaten. Betekent dat dat bepaalde rudimentaire Final Fantasy-spellen niet eens JRPG’s zijn? Je kunt verhalen vertellen (en dat doen we ook) over honkbalteams, die in het tussenseizoen trainen (“grinden”) en dan tegen elkaar “strijden” door om beurten aan te vallen. Is honkbal één grote JRPG LARP competitie?
(Natuurlijk niet, maar ik wil nu wel een honkbal videospel spelen in een bepaalde stijl.)
Dat laat nog buiten beschouwing hoe Oosterse en Westerse ontwikkelaars grotendeels verschillende benaderingen hebben ontwikkeld voor de manier waarop ze dat “verhaal-voorwaarts” element benaderen. Maakt een blanco, in zichzelf gekeerde protagonist een RPG meer of minder “JRPG-achtig”? Hoe zit het met vertakkende verhaallijnen en “vaardigheidscontroles”, zoals benadrukt in Amerikaanse Bethesda en Bioware titels, maar zelden gezien in grote Japanse titels als Dragon Quest en Pokémon?
De levendige hoofdrolspeler en het enkele verhalende pad van Ara Fell duwen dat spel zeker in de richting van de vertelstijlen van Final Fantasy VI en Breath of Fire, maar wat maakt die eigenschappen inherent Japans in een Role-Playing Video Game context? Het loutere feit dat die elementen meer voorkomen in spellen die in Japan zijn geproduceerd? Sinds wanneer definieert men JRPG’s?
“fantasy-setting”
Dit is een kwestie van smaak en voorkeur wat betreft de vraag of het moet meetellen. Zelfs veel van de topfranchises die mensen niet als randgevallen aanmerken, maken geen gebruik van een “fantasy-setting” – althans, niet altijd. Waarschijnlijk de meest herkenbare JRPG-titel aller tijden – Final Fantasy VII – speelt zich af in wat meer lijkt op een diesel-punk low-science-fiction wereld dan een fantasy-wereld. De langlopende Shin Megami Tensei-series (inclusief de doorbraak Persona) spelen zich voor het overgrote deel af in het moderne Japan, zo niet enigszins in de toekomst.
Veel JRPG-settings zijn fantasiewerelden, dat is zeker. Maar heel veel stripboeken gaan over superhelden, en je kunt me er niet van overtuigen dat Giant Days geen stripboek is alleen omdat het zich richt op normale studenten.
“en algemeen wordt beschouwd als geïnspireerd of beïnvloed door een JRPG.”
En hier zijn we weer terug bij het in cirkels praten – “als het op een JRPG lijkt, is het een JRPG”. Cosmic Star Heroine lijkt en speelt veel op Chrono Trigger, dus voor de meesten krijgt het een voldoende. Maar hoe kwantificeer je “algemeen beschouwd”? Door spelers? Door journalisten en geleerden? En hoeveel van het spel moet beïnvloed zijn door een JRPG? God of War uit 2018 heeft ervaringspunten, progressie in vaardigheden, winkels voor uitrusting, het werk – en een gedefinieerd personage met een lineair verhaal. Maar “God of War is een JRPG” is een moeilijk standpunt om in te nemen met zijn actiezware gevechten.
Maar eerlijk gezegd?
Invloed is geen slechte definitie.
Ieder van de hierboven genoemde kwalificaties is ofwel zelf moeilijk te definiëren of is slechts soms van toepassing. Nog opvallender is dat ze bijna allemaal impliciet terugverwijzen naar JRPG’s uit het verleden om de huidige JRPG’s te definiëren.
Je hebt numerieke stats in het in Japan ontwikkelde Monster Hunter, en het riekt naar low fantasy. Tegelijkertijd krijg je geen ervaringspunten, is er functioneel geen verhaal, en moet je wel erg ver gaan om de gevechten “turn-based” te noemen. Is het een rollenspel, laat staan een JRPG?
Ik zou zeggen van niet, en ik zou ook niet een van deze redenen aanwijzen waarom. Paper Mario: Origami King lijkt een JRPG, maar heeft geen ervaringspunten of personage levels. De meeste Etrian Odyssey-spellen hebben geen verhaal, maar de meesten zouden ze zeker tot de kerkerspannende JRPG’s rekenen. En geen van de kernspellen van de Tales-serie is turn-based, maar je kunt moeilijk beweren dat het geen JRPG’s zijn.
Dus komen we weer terug bij die grote, vetgedrukte “of”.
Dus… wat is een JRPG?
JRPG’s zijn al deze dingen. En soms laten ze dingen weg waar ze niet passen. Net zoals niet alle horrorfilms een monster bevatten, en niet alle chilirecepten vlees bevatten. Het is allemaal flexibel en interpreteerbaar.
Maar woorden en acroniemen moeten nog steeds dingen betekenen, en we moeten het eens zijn over die betekenis. Waar hebben we taal voor als we niet duidelijk communiceren?
Het is een hele klus om alles wat we net hebben uitgelegd in één zin te proppen. Maar hier is een zeer onvolmaakte poging:
“Een JRPG is een videospel dat, van moment tot moment, dezelfde spelerservaring biedt als andere JRPGs”
En ik doe precies datgene wat ik eerder als slecht heb bestempeld: de term gebruiken om zichzelf te definiëren.
Maar met een term die bijna volledig door fans wordt gebruikt? Je moet wel. Anders krijg je zo’n willekeurig uitlijnschema:
En hoewel dat zeker nuttig is, is het ook rigide en beperkend en uiteindelijk niet erg behulpzaam voor de kern van de vraag.
Wanneer we het hebben over JRPG’s – of welk genre dan ook – proberen de meesten van ons eigenlijk een categorie spellen te bereiken die ons een bepaald gevoel geven. Spellen waarin het comfortabel is om monsters te doden door door menu’s te scrollen, net zoals je deed in Final Fantasy en Megami Tensei. Spellen die een charmant, een beetje hokey stijlgevoel oproepen en je meenemen op avontuur, zoals Dragon Quest en Earthbound. Of spellen waarin je groeit en een groep verzamelt om elke uitdaging aan te gaan, zoals Suikoden en Pokémon.
Maar JRPG’s zullen niet altijd zo blijven. Ze zijn zelf al met de tijd meegegroeid en veranderd. Zoals opgemerkt, zijn er uitzonderingen op elke harde regel en kwalificatie die je aan “JRPG” zou kunnen vastpinnen. De term zichzelf laten definiëren is dus ook een inclusieve vorm van toekomstbestendigheid. JRPG’s hoeven geen formule te volgen.
Ze hoeven alleen maar goed te voelen.