Het Arctische eiland renoveert twee luchthavens in afwachting van meer internationale vluchten.
Met beperkte vliegroutes en ijsberg-dichte wateren, het krijgen van Groenland is een avontuur op zich-maar een nieuwe infrastructuur boost kan dat veranderen. Het Arctische eiland, dat momenteel bereikbaar is via vluchten vanuit Denemarken en IJsland, is bezig met de renovatie van luchthavens in twee van zijn belangrijkste toeristische hubs om non-stop internationale vluchten aan te trekken van bestemmingen als Europa, het Verenigd Koninkrijk en Noord-Amerika. Ambtenaren verwachten dat de bouw eind 2023 zal zijn voltooid, wat betekent dat Ilulissat (in het noordwesten van Groenland) en Nuuk (in het zuidwesten van Groenland) in de komende jaren non-stop internationale en zelfs trans-Atlantische vluchten zouden kunnen hebben.
De groei van het luchtverkeer is van vitaal belang als Groenland van het toerisme een van zijn drie economische pijlers wil maken (naast visserij en mijnbouw, volgens het Arctisch Instituut). Momenteel komt bijna de helft van de 104.000 jaarlijkse bezoekers van Groenland per cruiseschip uit plaatsen als IJsland en Canada. Dit zorgt voor een solide winst voor lokale touroperators, winkels en restaurants, hoewel landreizigers die eten, slapen en spelen op de grond – niet op een schip – een grotere zegen zijn voor het bedrijfsleven.
Daarom is Groenland zijn luchtreisspel aan het opvoeren; de huidige vliegroutes zijn niets minder dan een hoofdpijn. Vandaag, Groenland’s vier het hele jaar door internationale vluchtopties omvatten een Air Iceland Connect retourvlucht van Reykjavík naar Ilulissat Airport vanaf ongeveer $ 850; Air Greenland en Air Iceland Connect retourvluchten van Reykjavík naar Groenland’s hoofdstad en grootste stad, Nuuk, vanaf ongeveer $ 760; Air Iceland Connect retourvluchten van Reykjavik naar Kulusuk in Oost-Groenland vanaf ongeveer $720; of de populairste route, een retourvlucht van Kopenhagen naar Kangerlussuaq Airport vanaf ongeveer $900.
De vluchten vanuit Kopenhagen komen het meest voor, en de landingsbanen van Kangerlussuaq zijn gebouwd voor grotere vluchten zoals Air Greenland’s 270-persoons Airbus A330. Air Iceland Connect gebruikt de Bombardier Q400 en Q200 vliegtuigen, die ongeveer 70 passagiers of minder kunnen vervoeren. (De vluchtmogelijkheden worden in de zomer groter.)
Terwijl de route Kopenhagen-Kangerlussuaq het merendeel van de aankomsten van Groenland te verwerken krijgt, stappen de meeste vliegers over op bestemmingen als Nuuk of Ilulissat, die samen een derde van het toerisme van Groenland aantrekken. Als reactie daarop renoveert Groenland de binnenlandse luchthavens van deze twee reis-hotspots, terwijl het Kangerlussuaq openhoudt om het toerisme in het gebied te laten groeien.
Airport construction is in progress
In Nuuk, een stad van 17.000 net onder de poolcirkel, betekent de bouw het verlengen van Nuuk International Airport’s huidige 3.100 voet startbaan tot 7.200 voet om grotere internationale jets toe te laten. (De vereisten voor de start- en landingsbaan variëren, maar grotere vliegtuigen zoals de Airbus A330 hebben volgens Scandinavian Traveler een minimum van 3.280 voet nodig). Woordvoerster Liz Cooper van Visit Greenland zei dat de bouw van de start- en landingsbaan van Nuuk lastig zal zijn omdat het asfalt op een rotsachtige uitloper is gebouwd; werklui zullen eerst de grond egaliseren en deze vervolgens verlengen, vertelde ze AFAR. Nuuk krijgt ook een nieuwe terminal voor internationale vluchten, evenals een nieuwe toren en een technisch gebouw, volgens de Nordic Investment Bank (NIB), die een lening voor het project heeft verstrekt. Zodra de bouw is voltooid, zullen internationale reizigers gemakkelijker de kleurrijke houten huizen van Nuuk kunnen bezoeken, in de belangrijkste Imaneq-straat kunnen winkelen voor handgemaakte goederen en archeologische artefacten in het Groenlands Nationaal Museum kunnen bekijken – zonder een omslachtige verbinding.
Driehonderd mijl noordelijker op de luchthaven Ilulissat, bouwen de ploegen een nieuwe landingsbaan van 7.200 voet, veranderen de huidige bijna 2.800 voet baan in een toegangsweg, bouwen een nieuwe terminal en technisch gebouw, en voegen een nieuwe toren toe, volgens de NIB. Dit project zal de toeristische voetafdruk in de afgelegen noordelijke regio van Groenland uitbreiden, die een van de belangrijkste attracties van Groenland omvat: de Ilulissat Icefjord. Langs deze 34 mijl lange strook poolwater drijven torenhoge ijsbergen af van de nabijgelegen Jakobshavngletsjer, die verbonden is met de 660.200 vierkante mijl grote ijskap van Groenland. De Jakobshavngletsjer is een van de weinige plaatsen waar de ijskap van Groenland de zee ontmoet.
Kangerlussuaq’s here to stay
Als Nuuk en Ilulissat Groenlands toeristische supersterren zijn, waarom is Kangerlussuaq – op 100 kilometer afstand van beide – dan de grootste luchthaven van het gebied? Amerikaanse troepen vestigden Kangerlussuaq als een militaire basis in 1941 om de Tweede Wereldoorlog te ondersteunen. Dit gebied heeft een van de mildste weerpatronen in Groenland, aldus Cooper. Troepen gebruikten het ook in de Koreaanse en de Koude Oorlog. Daarna bleef de basis onaangeroerd. Groenland heropende Kangerlussuaq voor toeristische vluchten in de jaren 1990; lange start- en landingsbanen (bijna 9.200 voet) maken het een ideale internationale hub.
Kangerlussuaq’s stad van 500 is misschien nog geen toeristisch toevluchtsoord, maar als laatste-kans toerisme – de trend van het bezoeken van bestemmingen en natuurlijke wonderen voordat ze verdwenen zijn – groeit, zou het er een kunnen worden. In Kangerlussuaq ligt de enige weg van het gebied naar de Groenlandse ijskap – de veelbesproken ijskap die in recordtempo smelt. Lokale touroperators brengen reizigers van Kangerlussuaq naar de rand van de ijskap, waar ze kunnen wandelen op dit bijna twee mijl dikke Arctische wonder, dat ijs bevat waarvan wordt aangenomen dat het dateert van maar liefst 250.000 jaar geleden.
Hoewel Cooper bevestigde dat Kangerlussuaq Airport open zal blijven, heeft het jaren van verhit debat gekost om hier te komen. Eerst was er de vraag of het al dan niet de moeite waard was om het te behouden nu Nuuk en Ilulissat in populariteit toenemen. Vervolgens was er de speculatie dat de luchthaven zou moeten sluiten vanwege smeltende permafrost onder de landingsbaan. Permafrost (bevroren grond) ontdooit in heel Groenland als gevolg van de stijgende temperaturen. Net als veel andere gebouwen en constructies op Groenland is ook de luchthaven van Kangerlussuaq gebouwd op permafrost. Volgens Soňa Tomaškovičová, een permafrostonderzoekster die heeft meegewerkt aan een recente analyse van de luchthaven, is de permafrost onder Kangerlussuaq geen punt van zorg (ondanks berichten over het tegendeel). Ontdooiende permafrost is een probleem wanneer de grond nat is; dan verandert hij van vorm en verstoort hij de structuren erboven. Maar de permafrost van Kangerlussuaq is meestal droog, legde Tomaškovičová uit. Ontdooiing zal niet veel (of geen) schade veroorzaken. Daarom gaven de onderzoekers het groene licht voor luchtverkeer. Gezien de toegankelijke ligging van de ijskap zal Kangerlussuaq volgens Cooper waarschijnlijk ook nieuwe luchtvaartmaatschappijen en non-stop routes aantrekken.
Zullen luchtvaartmaatschappijen zich daadwerkelijk aanmelden?
Het vergroten van de vluchtmogelijkheden zou meer reizigers naar Groenland kunnen brengen (dat wordt beschouwd als een autonoom gebied binnen Denemarken), maar zullen Noord-Amerikaanse, Europese en Britse luchtvaartmaatschappijen zelfs rechtstreekse vluchten willen aanbieden naar deze opkomende toeristische bestemming? Luchtvaartmaatschappij-experts blijven sceptisch.
“Luchtvaartmaatschappijen bestuderen routemogelijkheden uitputtend voordat ze nieuwe markten lanceren,” zei Madhu Unnikrishnan, redacteur van Airline Weekly. “Ik ben er nog niet van overtuigd dat de Groenlandse markt groot genoeg zou zijn om vliegtuigen uit Noord-Amerika te vullen. Maar het zou een aantal seizoensgebonden, recreatieve routes vanuit Europa kunnen ondersteunen.”
Lange Noord-Amerikaanse luchtvaartmaatschappij consultant Mike Boyd is ook aarzelend. Hij zei dat het gebied eerst moet werken aan mainstream aantrekkingskracht.
“Deze plaatsen hebben absoluut geen marktbewustzijn in Noord-Amerika,” zei Boyd. “Ik ken niemand die weet wat er in Groenland is. Dat zal het verkooppraatje echt moeilijk maken.”
Natuurlijk, hetzelfde zou gezegd kunnen zijn voor IJsland voor zijn opkomst tot toeristische roem. Het land zag 464.000 reizigers via Keflavik Airport in 2009, volgens de IJslandse Dienst voor Toerisme. Met een strategische marketing push die de wilde en ongerepte landschappen van het land laat zien – plus gemak van aankomst met nieuwe luchtvaartmaatschappijen en stopover-programma’s – verwelkomde Keflavik Airport 1,7 miljoen bezoekers in 2016, en vervolgens 2,3 miljoen reizigers in 2018, meldde de toeristenraad.
Avontuurlijke reizigers zijn de sleutel
De belangstelling groeit onder de toeristische doelgroep van Groenland: avontuurlijke reizigers. Volgens het toerismestatistiekenrapport 2018 van Groenland biedt avontuurlijk toerisme “de grootst mogelijke lokale inkomsten en is het het type toerisme dat het meest rekening houdt met de natuur en de cultuur respecteert.” Intrepid Travel, een outfitter die zich richt op avontuurlijke reizen in kleine groepen, ervaart de interessepiek uit de eerste hand. De outfitter zag een toename van 237 procent in Groenland-specifiek verkeer na de Groenland-aankoopspeculaties van president Trump, en het lanceert nieuwe 2020-reizen zoals de achtdaagse Groenland Expeditie om aan deze groeiende vraag te voldoen.
Of de nieuwe luchthaveninfrastructuur zal resulteren in een vloed van nieuwe vluchten of slechts een druppel, zelfs een handvol directe vluchten zal de torenhoge ijsbergen en het Arctische terrein van deze vrijwel toeristenvrije bestemming toegankelijker maken. En, met IJsland als bewijs, is dat precies waar avontuurlijke reizigers naar op zoek zijn.
>> Volgende: Is Groenland het nieuwe IJsland?