Waarom een hond zijn baasje zou doden – Hondenvrienden

Het wordt als bizar beschouwd dat de beste vriend van de mens van ten minste de laatste 12.000 jaar zich tegen zijn baasje keert en die persoon doodt.
Een hond ontwikkelt niet plotseling deze intentie, maar de vroege waarschuwingssignalen die de hond afgeeft worden ofwel genegeerd ofwel niet herkend door het gezin. Het niet opmerken van waarschuwingssignalen van agressie is het meest waarschijnlijk wanneer mensen nooit een verstandhouding van communicatie hebben ontwikkeld met dit type roedeldier.
Voor een hond om zijn eigenaar of een andere persoon te doden kan er nooit een zinvolle en respectvolle band zijn geweest.
De fout ligt volledig bij de hondeneigenaren!
Er zijn bijna 200 honderd hondenrassen om uit te kiezen in dit land, waarom kiezen voor, bijvoorbeeld, een pit-bull terriër? Er zijn vele redenen voor deze onverantwoordelijke selectie:

1. De reputatie van agressie spreekt mensen aan die agressie koesteren – de hond weerspiegelt de persoonlijkheid van de eigenaar. Bepaalde karakters ervaren sensatie wanneer hun hond andere honden doodt of mensen aanvalt; helaas heeft de maatschappij mensen van dit soort.
2. Sommige mannen die zich ontoereikend voelen, genieten van het beeld dat wordt geschapen door de eigenaar een hond van kracht en vasthoudendheid
3. Er bestaat een stadslegende dat agressieve honden geschikt zijn voor bescherming. Ze zijn geen afschrikmiddel voor vastberaden indringers
4. Onbegrip voor het genetisch potentieel van het ras. De pit-bull terriër is honderden jaren lang genetisch specifiek geselecteerd voor hondengevechten en coursing. Dit instinct verdwijnt niet wanneer de hond een huis, voedsel en af en toe een klopje op het hoofd wordt aangeboden.
5. Mogelijk in het verleden eigenaar geweest van een pit-bull terriër waarbij zich geen incidenten hebben voorgedaan.
6. Ilk-advies van vrienden of familieleden die geen gedegen kennis hebben van honden en hun eigenschappen
7. Zekere minderheidsclans in sommige cultuurgroepen kiezen voor agressie in hun honden en zullen kiezen voor pit-bulls en boerboels.

Waarom bijten honden? Omdat ze het kunnen! De bepalende factor rond hondenagressie is gebaseerd op de ernst van de beet. Een hond die vele malen heeft gebeten en nooit de menselijke huid heeft gekneusd of doorboord, kan gemakkelijk worden gerehabiliteerd door professionele hondentrainers of dierengedragsdeskundigen. Als een mens eenmaal zwaar gewond is, kan zowel de persoon als de hond sterven. Een hond die kan worden afgeschrikt of afgeslagen zal hoogstwaarschijnlijk worden geëuthanaseerd.

Wat is de achtergrond van een “kwade” hond die zijn eigenaar doodt?

1. Slecht genetisch materiaal. Pups die gefokt zijn uit agressieve ouders hebben een grote neiging tot boosaardigheid vanwege de sterke erfelijkheid van agressief gedrag.
2. De fokker van de pups verzuimt de pups vanaf de leeftijd van 3 weken te socialiseren. Van pups van bepaalde rassen wordt verwacht dat ze vanaf de leeftijd van 3 – 12 weken aan meer dan 100 verschillende mensen worden blootgesteld. Het contact moet positief zijn, voorzichtig en met goede indrukken. Agressie begint in de puppytijd met het niet ontwikkelen van tolerantie ten opzichte van kinderen, volwassenen, bejaarden, beide geslachten, verschillende rassen, valide of invalide, rustig of luidruchtig enz. Als pups geen goede inprenting krijgen tijdens hun beïnvloedbare periode van 3-20 weken oud dan kan alles verloren zijn!
3. Nalaten in te schrijven voor puppy socialisatie lessen met gerenommeerde hondentrainers en/of leden van de Animal Behaviour Consultants groep. Dit is de kans om huisdiereigenaren te onderwijzen over hondengedrag, positieve versterking en het ontwikkelen van een intieme band met het dier.
4. Nalaten om door te gaan met basis en gevorderde gehoorzaamheidstraining, zodat de hond een sociaal aanvaardbaar huisdier wordt; vertrouwen tussen mens en hond
5. Veel mensen brengen niet genoeg quality time door met hun honden om betrouwbaarheid bij te brengen en de “hondse metgezellen” worden vaak verbannen naar een omheind gebied op het terrein. Dit scheidt het huisdier van de familie “pack”.
6. Honden, geïsoleerd van het gezin en bezoekers, verliezen coping vaardigheden, vertrouwen en tolerantie ten opzichte van mensen. Kinderen die langs omheinde honden rennen “plagen” hen regelmatig tot het punt dat ze een tragedie zijn wachtend om te ontsnappen.
7. Barrières veroorzaken chronische frustratie; honden opgesloten op een binnenplaats; omheind in de zwembadzone – weg van bezoekers; honden omheind op het landgoed die aan hun lot worden overgelaten. Honden die nooit deel hebben uitgemaakt van het gezin en het sociale leven, zullen een van hun instinctieve strategieën toepassen wanneer ze vrijheid krijgen, namelijk verstijven, vluchten of aanvallen. Het feit dat sommige honden hun eigenaars aanvallen, bewijst zonder enige twijfel dat de “huisdieren” nooit een band met hen hebben ontwikkeld en hun “familie” eerder als vreemden beschouwen door een volledige intolerantie te tonen tegenover de “indringers” op hun territorium. Deze mensen zijn altijd de schuldigen, niet de honden!
8. De overgrote meerderheid van hondeneigenaren straffen hun honden ongepast. Te vaak slaan mensen hun honden om redenen die de dieren niet kunnen begrijpen. Hoe kan men van een hond verwachten dat hij het vertrouwt om door dezelfde persoon geaaid en geslagen te worden? Dit veroorzaakt ernstige verwarring en conflicten in de geest van de hond. De menselijke agressie veroorzaakt vaak hond agressie.
9. Veel mannen genieten ervan hun pups te pesten en te plagen om een grommende reactie te krijgen. Dit is geen spel. Honden spelen geen spelletjes. Wat als spel wordt opgevat is niets meer dan pups die hun overlevingsvaardigheden voor het volwassen leven oefenen.
10. Opgesloten situaties, b.v. een afgesloten binnenplaats, omheind gebied in de tuin of een volledig ommuurd terrein, vooral waar geen visuele, fysieke en tactiele stimulatie is, verwerven honden een ernstig lage drempel voor menselijk gedrag. Zij verliezen de ervaring die zij hebben opgedaan door zich onder het gezin te begeven of door te gaan wandelen.

Een hond die een mens doodt is een opeenstapeling over een lange periode van tijd en uiteindelijk getriggerd door menselijke houdingen of geluiden die negatieve bekrachtigingen uit het verleden simuleren; de laatste druppel die de emmer deed overlopen. Er bestaat niet zoiets als “de hond viel aan zonder reden”; er is altijd een reden, of redenen.
Elke hond zonder de juiste socialisatie met onwetende eigenaren in een onstimulerende omgeving is de voedingsbodem voor hondachtige “criminelen”. Echter, in een willekeurig jaar, waar ook ter wereld, doden duidelijk meer ouders hun kinderen dan honden mensen doden. Waarom vestigt de media dan zoveel aandacht op een aanval tussen hond en mens? Is het verraad?