Charlie Wards weg naar NBA-sterrendom bij de Knicks was anders dan alle andere in de geschiedenis van de sport. Als winnaar van de Heisman Trophy aan de Florida State University selecteerde New York hem in 1994 als 26e speler in de NBA Draft.
Nu zijn speeldagen voorbij zijn, is het niet meer dan passend dat Ward de cirkel rond heeft gemaakt door terug te keren naar het football als hoofdcoach van de Westbury Christian School in Texas.
Het is een zegen om de kans te krijgen om jonge kinderen op deze manier te beïnvloeden en ik koester deze kans, aldus de altijd bescheiden en ingetogen Ward. Wat we op het veld doen is niets vergeleken met de impact die we erbuiten hebben.
Ward speelde vier seizoenen basketbal in Florida State, maar hij haalde de nationale krantenkoppen als een ster QB voor de Seminoles. Echter, in plaats van op het rooster, ging de 6-foot-2, 190-pond inwoner van Georgia in plaats daarvan naar het hardhout. Ward bracht 10 van zijn 11-jarige NBA-carrière door als lid van de Knicks, met een gemiddelde van 6,5 punten, 4,2 assists en 1,2 steals in 580 reguliere seizoenswedstrijden. Hij staat op de derde plaats in de geschiedenis van de franchise in driepunters (598), vijfde in steals (744) en zevende in assists (2.451).
Belangrijker dan welke statistiek dan ook is de tastbare impact die hij had als leider tijdens zijn tien jaar in het oranje-blauw. Een taaie, harde verdediger met een hoog basketbal IQ, Ward’s Knicks maakte de play-offs tijdens zijn eerste acht seizoenen op Broadway, met als hoogtepunt een NBA Finals verschijning in 1999.
Dat was een speciale tijd en een echt lichtpunt tijdens mijn tijd in New York, zei hij, glimlachend terwijl hij terugdacht aan de magische run van de teams. Helaas kwamen we te kort, maar de band die ik heb met mijn teamgenoten is heel sterk en iets dat nooit zal verdwijnen. Ik zie ze niet zo vaak, maar als ik jongens als Allan (Houston) zie is het speciaal. Hij is een broer voor me.
Na korte periodes bij de San Antonio Spurs en Houston Rockets, ging Ward met pensioen en werd onmiddellijk assistent onder voormalig hoofdcoach Jeff Van Gundy in Houston. Een natuurlijke floor general op het veld, gebruikte hij die instincten in wat hij zegt hielp zijn coaching filosofie te vormen.
In de NBA leerde ik wat het betekende om een leider te zijn om mijn teamgenoten op te pikken en ze te verenigen rond een zaak en een doel. Coachen is niet veel anders.
Als gevolg daarvan werd Ward al snel beschouwd als een aankomend coachingswonder onder de NBA-gelederen. Waarom gaf hij het dan na twee seizoenen allemaal op?
Ik wilde meer tijd met mijn gezin doorbrengen en de mogelijkheid om jonge mensen te vormen was erg aanlokkelijk, zei hij.
Die kans bleek zich voor te doen op een van de laatste plaatsen waar je een voormalige NBA-ster zou verwachten, op de piepkleine Westbury Christian School in Houston, een school met slechts een paar honderd leerlingen van de kleuterschool tot en met de 12e klas. Ondanks het feit dat Ward met pensioen is, heeft hij onvermoeibaar gewerkt en zijn baan zeer serieus genomen. Hij bracht zijn eerste jaar in 2008 door als assistent voor zowel de basketbal- als de voetbalploeg voordat hij zich uitsluitend aan het voetbal wijdde als hoofdcoach van het team.
Het gaat niet om de sport, het gaat om de impact die we hebben op de geesten van de jonge mensen, zei hij toen hem werd gevraagd waarom hij de overstap naar het voetbal weer maakte. Wanneer een kans komt langs zoals die ik heb gekregen, het is een zegen en iets wat ik koester. Het gaat niet om de resultaten op het veld; het gaat om wat voor soort jonge mannen ze worden.
Terwijl Ward een sterk deel uitmaakt van het verleden van de Knicks, deelt hij ook een zekere band met een lid van de toekomst van het team in Toney Douglas, een andere Florida State point guard geboren en getogen in Georgia.
Hij is toevallig een van die jongens die hard-nosed spelen, zei Ward terwijl hij Douglas in actie bekeek. Hij moet zijn plaats hier vinden en zijn rol leren. Verdedigend spelen en het maken van hustle speelt en harde speelt is iets wat we allemaal moeten doen, en als hij consequent kan doen wat hij aan het doen is, zal hij een plaats op het rooster vinden.
Dat zijn sterke woorden gesproken als een echte coach, zelfs als die coach nu toevallig terug in het voetbal is.