Wanneer u naar de tandartspraktijk gaat, zult u merken dat uw tandarts een DDS- of DMD-diploma naast zijn of haar achternaam heeft staan. Heeft u zich ooit afgevraagd wat het verschil is? Is de ene graad beter dan de andere?
Er is altijd enige verwarring geweest over de naam van de graad die aan tandartsen wordt uitgereikt. Alle tandartsen hebben een van de twee graden waaraan ze zijn verbonden. Ze hebben ofwel de afkorting DDS of DMD naast hun naam; DDS staat voor Doctor in de Tandheelkunde terwijl DMD staat voor de Latijnse uitdrukking “Dentariae Medicinae Doctor” wat zich laat vertalen als Doctor in de Tandheelkunde. Maar wat is nu precies het verschil tussen deze twee graden? Moet een patiënt een tandarts kiezen op basis van zijn of haar graad?
Volgens de American Dental Association (ADA) is er geen verschil tussen de twee graden. Tandartsen met beide graden zijn afgestudeerd aan een erkende tandheelkundige school en zijn hoog opgeleide professionals in hun vakgebied. Ze hebben dezelfde soort opleiding en beide voldoen aan het curriculum eis zoals vastgesteld door de ADA. Het is aan de afzonderlijke tandheelkundige scholen om te beslissen of zij een DDS- of DMD-graad aanbieden. Hoe is deze verwarring in de eerste plaats ontstaan? Het antwoord ligt in de geschiedenis van de tandheelkunde.
De oorspronkelijke graad die in de VS aan tandartsen werd verleend was de DDS graad. Dit veranderde echter in 1867 toen Harvard besloot een tandheelkundige school toe te voegen. Harvard had de traditie om titels te verlenen die naar Latijnse zinnen waren genoemd en men was niet van plan om de traditie te veronachtzamen met de toevoeging van een tandheelkundige school. De letterlijke Latijnse vertaling van Doctor in de tandheelkunde was “Chirurgae Dentium Doctoris”. Als Harvard deze Latijnse uitdrukking had overgenomen, zou de graad die aan hun tandartsen zou worden aangeboden CDD zijn geweest. Men vond echter dat deze titel geen indruk maakte. Na lang wikken en wegen kwam men met de afkorting DMD, wat in het Latijn staat voor “Dentariae Medicinae Doctoris”.
Nadat Harvard deze titel in 1867 voor het eerst gebruikte, hebben veel instellingen de DMD-graad ook overgenomen. Momenteel biedt meer dan een derde van alle tandheelkundige scholen de graad Doctor of Dental Medicine aan.
De standpunten en meningen in dit artikel zijn die van de auteur en komen niet noodzakelijk overeen met de standpunten van ProspectiveDoctor. Volg ProspectiveDoctor op Twitter @ProspectiveDr