|
Latitude en Longitude: |
35º26’12″N 094º20’53″W |
|
Elevation: |
443 feet |
|
Area: |
15.454 vierkante mijl (2010 Census) |
|
Bevolking: |
22,791 (2010 Census) |
|
Incorporation Date: |
Januari 4, 1845 |
Historische Bevolking volgens de U.S. Census:
|
– |
– |
– |
– |
– |
– |
1,029 |
2,291 |
2,573 |
|
|
3,878 |
5,224 |
5,182 |
5,422 |
6,413 |
6,787 |
8,373 |
12,020 |
14,979 |
18,986 |
|
22,791 |
Van Buren begon als een haven- en handelscentrum aan de Arkansas River en diende als een belangrijk vertrekpunt voor goudzoekers tijdens de goudkoorts van 1849. Het was een grensstad die verbonden was met het Indian Territory, de plaats van Arkansas’ eerste federale districtsrechtbank en een slagveld in de Burgeroorlog. Rivierverkeer, spoorweghandel en handel domineerden de vroege economie van Van Buren; industrie en toerisme ontwikkelden zich sterk in de laatste halve eeuw.
Louisiana Purchase through Early Statehood
Het gebied dat Van Buren werd, begon als een landclaim aan de Arkansas River die in de jaren 1820 eigendom was van Revolutionaire Oorlogsveteraan James Phillips en zijn twee zonen, Thomas Phillips en Daniel David Phillips. De plaats, Phillips Landing genaamd, werd in de decennia daarna een drukke haven. Het vroege verkeer omvatte Amerikaanse handelaren op weg naar Santa Fe, New Mexico, die hun lading daar verzamelden. De familie Phillips richtte de eerste bedrijven van de toekomstige stad op: een brandstofdepot/houtopslagplaats voor stoomboten en het eerste postkantoor, dat in 1831 werd geopend met Thomas Phillips als postmeester. Het postkantoor werd genoemd naar de staatssecretaris (en latere president), Martin Van Buren.
John Drennen en zijn zwager David A. Thompson, overgeplaatste zakenlieden uit Tennessee, begonnen een veerdienst even ten zuiden van Van Buren en kochten in 1836 het terrein van Phillips. Drennen werd benoemd tot postmeester en liet het land in kaart brengen en de straten aanleggen. Van Buren werd in 1838 de zetel van Crawford County, waarbij het gerechtsgebouw uiteindelijk op een door Drennen geschonken stuk grond werd gesitueerd, en werd in 1845 ingelijfd.
Als onderdeel van het bruisende handelscentrum dat Crawford County in de jaren 1830 en 1840 was, bediende Van Buren het noordwesten van Arkansas tot Fayetteville (Washington County) en Indian Territory in het westen. Stoomboten vervoerden goederen uit New Orleans, Louisiana, en Cincinnati, Ohio, en exporteerden gewassen uit Arkansas. Smokkelaars gebruikten Van Buren als een depot van waaruit ze whisky vervoerden naar Cherokee-land, waarbij ze militaire inmenging omzeilden.
De stad bouwde aan het eind van de jaren 1840 een kade van hout en steen, en de gepensioneerde rivierkapitein Phillip Pennywit exploiteerde een opslagplaats aan de rivier, een drukke korenmolen en een populair mineraal badhuis.
Tijdens de goudkoorts van 1849 was de bevolking van de stad tegen half maart meer dan verdubbeld door de komst van zo’n 1.000 goudzoekers die op weg gingen naar Californië. Twee groepen goudzoekers – de Van Buren California Association met achtendertig leden en de California Emigrating Company – verzamelden zich in Van Buren. De stad concurreerde met Fort Smith (Sebastian County) om de zaken van de goudzoekers; de twee steden bedienden uiteindelijk 3.000 emigranten uit vijfentwintig staten.
Het eerste District Court van Arkansas werd in maart 1851 opgericht in Van Buren, waar het tot maart 1871 werkzaam was voordat het naar Fort Smith verhuisde. De Little Rock and Fort Smith Railroad werd in 1853 opgericht, met John Drennen als eerste president van het bedrijf, en de eerste trein arriveerde in Van Buren vanuit Little Rock op 24 juni 1876.
Burgeroorlog tot begin twintigste eeuw
Tussen het voorjaar van 1861 en het voorjaar van 1865 werden in Van Buren negen militaire oefeningen uit de Burgeroorlog gehouden, waarvan er zeven plaatsvonden na de inname eind 1862. De Van Buren Militie, de Grenswacht en de Van Buren Rifles verzamelden zich in 1861, en de Dochters van het Zuiden organiseerden zich in Van Buren om uniformen en verband te maken.
Aan het begin van 1862 dwong een papiertekort de Van Buren Press te sluiten, en tegen de zomer was de staat van beleg van kracht. Op 3 december marcheerden ongeveer 8.000 Unietroepen vanuit Cane Hill (Washington County) en veroverden Van Buren. Zij vernietigden de plaatselijke drukpers, de gerechtsgebouwen, drie stoomboten, een veerboot, 15.000 schepels maïs en een katoenfabriek en namen 100 gevangenen. De inname van Van Buren op 29 en 30 december diende als laatste grote actie aan de Indiaanse grens. Twee jaren van bezetting volgden. Tegen 1864 was Van Buren een van de vele Arkansas-steden met grote nederzettingen die gedurende de oorlog bevrijde slaven aantrokken. Van belang waren een Confederatie-overwinning medio 1864 toen een patrouille-eenheid van de Unie schermutselde met guerrillatroepen en verliezen leed, en een Unie-overwinning begin 1865 toen troepen van de Unie reageerden op burgers die werden beroofd door Confederatie-guerrilla’s.
De jaren 1880 brachten een passagiersspoorlijn die Van Buren verbond met Fayetteville en Rogers (Benton County). Tot de culturele voorzieningen van de eeuwwisseling behoorden het Murta Opera House, dat in 1897 door brand werd verwoest, en het King Opera House, dat in 1901 werd ingewijd. Dit laatste gebouw fungeerde in de jaren 1920 als bioscoop. Begin 1900 kwamen het Union Depot en de Van Buren-Fort Smith Free Bridge over de Arkansas River, die decennia lang alleen per veerboot werd overgestoken. Van Buren was de enige stad van enige omvang in het voornamelijk landelijke Crawford County.
De Tweede Wereldoorlog tot de moderne tijd
Tijdens de Tweede Wereldoorlog was er een militaire spoorwegbasis van vijfendertig hectare groot op Pickett Hill aan de oostkant van de stad. De basis werd in december 1942 geactiveerd als Camp Johnson, maar werd in september 1943 omgedoopt tot Camp Jesse Turner ter ere van de rechter en staatssenator uit het midden van de 18e eeuw. In december 1941 werd in de binnenstad een USO (United Service Organizations) centrum opgericht.
De overstroming van mei 1943 verwoestte enkele duizenden hectaren landbouwgrond langs de rivier, en het Turner kamp nam evacués op. De basis bood ook onderdak aan 400 Afro-Amerikaanse soldaten van het 469e Quartermaster Truck Regiment uit Camp Maxey, Texas, terwijl zij in de zomer werkten aan het herstel van het land. Dat jaar vormde de Missouri Pacific Railroad een Negro Women’s Labor Battalion of “Rosie the riveters.”
Toen de oorlog eindigde, werd het land van de basis terug overgedragen aan de regering, die het doneerde voor wat het Crawford Memorial Hospital zou worden.
De naoorlogse jaren luidden een meer geïndustrialiseerde economie in en Van Buren werd een productiebasis die werd gesteund door de ideale ligging van de stad als kruispunt van spoorwegen, waterwegen en belangrijke snelwegen. De daaropvolgende decennia brachten een stadspark van 135 hectare, de eerste havenautoriteit van de staat, de aanleg van de Interstate 540 rond de oostelijke rand van de stad, een winkeliersvereniging om de historische binnenstad te promoten en een ambitieus watervoorzieningsproject aan de benedenloop van de Lee Creek in samenwerking met Fort Smith.
De desegregatie van de scholen van Van Buren verliep
soepel in 1957, maar kende een veertig studenten tellende staking tegen de integratie in 1958
na de Central High crisis. Een enquête op de middelbare school wees uit dat de meeste leerlingen voorstander waren van desegregatie, en Van Buren besloot de scholen ondanks weerstand te blijven integreren.
De bevolking van Van Buren groeide van 8.373 in 1970 tot 22.791 in 2010. De bevolking van Crawford County groeide in dezelfde periode van 25.677 naar 61.948, een toename die deels wordt toegeschreven aan de “goede geografie” die al in 1830 werd gepropageerd. In de afgelopen decennia is het gebied een slaapgemeenschap geworden voor mensen die in Fort Smith en Noordwest-Arkansas werken.
Onderwijs
In december 2011 telde het Van Buren School District 5.997 leerlingen (waaronder 80 in de kleuterklas) en beheerde het zes basisscholen, twee middelbare scholen, twee middelbare scholen en een middelbare school. De stad is ook de thuisbasis van het Centrum voor Kunst en Onderwijs, opgericht in 1976 en het dienen van 5.000 kinderen en volwassenen per jaar.
Industrie
Vervaardiging, voedselverwerking, en de geneeskunde zijn ondersteunende industrieën in Van Buren. Tot de belangrijkste werkgevers behoren de pluimveeverwerkers Tyson Foods en Simmons, het Van Buren School District, USA Truck, Allen Canning Company, en Summit Medical Center. In het begin van de 20e eeuw verbouwden de boeren in het gebied diverse gewassen, zoals aardappelen, maïs, katoen, bessen, fruit, haver en pinda’s, en sommigen hielden Angorageiten, varkens, pluimvee en geregistreerde runderen. Vandaag de dag zijn er nog maar een handvol melkveehouderijen in het gebied van de 120 die er begin 1900 waren. De akkerbouw is gereduceerd tot minder en kleinschaliger bedrijven, en de zuivel- en sojabedrijven zijn grote commerciële bedrijven geworden.
Aantrekkelijke attracties
Het Main Street Historic District biedt toeristische attracties zoals gerestaureerde Victoriaanse bouwwerken, antiek, beeldende kunst, het River Valley Museum in het oude Frisco Train Depot, een vintage excursietrein, en culturele voorzieningen zoals het eeuwenoude King Opera House, dat in de jaren 1970 werd aangekocht en gerestaureerd en nu dienst doet als een theatervoorstelling. Recreatiemogelijkheden zijn onder meer het Dr. Louis Peer Memorial City Park, het Field of Dreams Athletic Complex, het Lee Creek Reservoir Recreation Area, en de Cedars Country Club, met een openbare golfbaan. Het huis van John Drennen, een van de medeoprichters van de stad, is gerestaureerd tot een museum dat bekend staat als de Drennen-Scott Historic Site. De Confederate Section of the Fairview Cemetery is opgenomen in het National Register of Historic Places. Het postkantoor van Van Buren is ook een van de negentien plaatsen in Arkansas waar kunst uit het Depressietijdperk kan worden bekeken.
Notable Residents
Notable residents zijn onder meer dichter-soldaat Albert Pike, die lesgaf in een eenkamer-schoolgebouw, en handelaar Josiah Gregg, die tussen 1833 en 1842 acht rondreizen ondernam naar Santa Fe en Chihuahua, Mexico. Moderne beroemdheden zijn countryzanger Jesse Lee “Arkie” Shibley en komiek Bob Burns, die als jongen een muziekinstrument uitvond dat hij de bazooka noemde. Burns werd een verhalenverteller en humorist met zijn eigen radioshow, The Arkansas Traveler, en een column in kranten in de jaren dertig en veertig van de vorige eeuw. Tussen 1931 en 1941 speelde hij in zo’n vijfentwintig films, waaronder Rhythm on the Range (1936, met Bing Crosby) en Waikiki Wedding (1937, met Crosby, Bob Hope, en Martha Ray). Zijn radioshow liep van 1941 tot 1947, en zijn column, “Well, I’ll Tell You,” werd van 1936 tot 1940 in 240 kranten in de V.S. verspreid.
Voor aanvullende informatie:
Bolton, S. Charles. Arkansas, 1800-1860: Afgelegen en Rusteloos. Fayetteville: University of Arkansas Press, 1998.
–. Territoriale Ambitie: Land and Society in Arkansas 1800-1840. Fayetteville: University of Arkansas Press, 1993.
Eno, Clara B. Geschiedenis van Crawford County, Arkansas. Van Buren, AR: Press Argus, 1950.
Hopkins, Eula, and Wanda M. Gray, eds. History of Crawford County, Arkansas. Van Buren: Historical Preservation Association of Crawford County, 2001.
McArthur, Priscilla. Arkansas in de goudkoorts. Little Rock: August House, 1986.
Moneyhon, Carl H. Arkansas and the New South: 1874-1929. Fayetteville: University of Arkansas Press, 1997.
Moneyhon, Carl H. The Impact of the Civil War and Reconstruction on Arkansas: Persistence in the Midst of Ruin. Fayetteville: University of Arkansas Press, 2002.
Van Buren, Arkansas. http://www.van-buren.org/ (geraadpleegd op 30 augustus 2017).
Wanda Freeman
Fort Smith, Arkansas
Laatst bijgewerkt: 07/30/2018