Suiker krijgt veel slechte pers, en met goede reden. Te veel suiker verhoogt het risico op obesitas, diabetes, hartaanvallen en beroertes. En Amerikanen hebben de neiging om er veel van te eten – meer dan 60 procent schiet door de door de overheid aanbevolen consumptie op een dagelijkse basis.
Maar suiker is ook een in de natuur voorkomende stof. In de vorm van glucose, komt het voor in pasta, brood en andere koolhydraten. Als fructose komen we het tegen in fruit en groenten. Hoe kan het dan zo’n ravage aanrichten in ons lichaam? Kathleen Page, arts aan de Keck School of Medicine of USC, heeft zich deze vraag in het laboratorium gesteld, en ze heeft een intrigerend antwoord gevonden: Ook al houdt je zoetekauw misschien van alle suiker, onze hersenen weten dat suikers niet gelijk zijn en reageren dienovereenkomstig.
Een experiment: Fructose versus glucose
Page, die gespecialiseerd is in diabetes en obesitas bij kinderen, wierf 24 gezonde jonge vrouwen en mannen aan voor haar experiment. Op een ochtend, voordat ze ontbeten, kwamen ze naar het lab en consumeerden een drankje gezoet met glucose. Een andere ochtend dronken ze een drankje dat gezoet was met fructose. Op de dag dat ze glucose dronken, voelden de vrijwilligers zich meer verzadigd; wanneer ze fructose dronken, bleven ze hongerig en hunkerden naar meer voedsel.
Dus, wat betekent dit voor het dieet van een gemiddeld persoon? Nou, het is geen reden om te bezuinigen op groenten en fruit. De vezels, het water en de algemene kauwbaarheid van, laten we zeggen, een appel of een stokje selderij duurt een tijdje voor het lichaam om te verteren, en dus de fructose raakt het systeem langzaam. In tegenstelling, de fructose in een blikje frisdrank of een glas O.J. “gaat rechtstreeks naar je bloedbaan,” zei Page, “omdat er niets is om de absorptie te vertragen.”
Fructose vs. glucose vs. maïssiroop vs. honing
Het soort suiker in frisdrank is de veel gedemoniseerde hoge fructose maïssiroop. Maar elke vorm van toegevoegde suiker – zoetstoffen die tijdens de verwerking worden toegevoegd, of het nu witte suiker, bruine suiker, rietsuiker, maïsstroop of zelfs honing is – lijkt dezelfde verslavende schok aan je hersenen af te geven die je naar meer laat verlangen, zei Page. Het sleutelwoord is “lijkt”. Wetenschappers hebben dieren suiker gevoerd en ontdekten dat het hunkering en ontwenningsverschijnselen oproept die vergelijkbaar zijn met die bij drugsverslaving. Maar dergelijke proeven zijn moeilijk na te bootsen bij mensen. “Het is heel moeilijk om de toegang van mensen tot suiker te controleren,” zei Page.
Mensen denken dat yoghurt gezond is, maar ze bevatten tonnen suiker.
Kathleen Page
Het probleem is dat toegevoegde suikers overal zijn. Niet alleen in brownies of frisdrank, maar verborgen op plaatsen die je misschien niet zou vermoeden, zoals ketchup, brood, saladedressing en crackers. Kijk vooral uit voor yoghurts met fruitsmaakstoffen of fruit op de bodem. “Mensen denken dat yoghurt gezond is, maar er zit heel veel suiker in,” zegt Page. Een potje Trader Joe’s Nonfat Black Raspberry Greek Yogurt van 5,3 ounce bevat bijvoorbeeld 15 gram suiker. Zelfs als je de natuurlijk voorkomende suikers in het fruit meetelt, is dat nog steeds een flinke brok van de aanbevolen 25 gram toegevoegde suiker per dag (of 6 theelepels) voor vrouwen, en 36 gram (of 9 theelepels) voor mannen.
Check the ingredients
Wees bedachtzaam en verstandig met alledaagse marketing en eten, suggereert Page. Onthoud dat elk voedingsmiddel dat geen fruit of melk in de ingrediëntenlijst heeft, zijn zoetheid uit toegevoegde suikers haalt. Kijk in de supermarkt op de ingrediëntenlijst. “Hoe dichter de suikers bovenaan de lijst staan, hoe hoger het suikergehalte van dat voedsel is.” Probeer geen frisdrank in huis te hebben – of, wat dat betreft, vruchtensappen, die alle suiker van fruit hebben zonder de vezels en de kauwbaarheid die de fructoselevering vertraagt.
En in plaats van jezelf cold turkey af te snijden, probeer het geleidelijk te doen. “Het is moeilijk om jezelf het dessert volledig te ontzeggen,” zei Page. En weet dat, vooral als je een zoetekauw bent, je waarschijnlijk in het begin moeite zult hebben om te minderen met suiker, niet omdat het je aan wilskracht ontbreekt – maar omdat suiker op die manier is ontworpen.
Meer verhalen over: Dieet