U.S. Forest Service

Western White Trillium (Trillium ovatum var. ovatum)

Door Mark Pistrang

Alle trilliumsoorten behoren tot de Liliaceae (lelie)-familie en zijn rhizomateuze kruiden met onvertakte stengels. Trillium planten produceren geen echte bladeren of stengels boven de grond. De “stengel” is eigenlijk gewoon een verlengstuk van de horizontale wortelstok en produceert kleine, schubachtige blaadjes (cataphyllen). De bovengrondse plant is technisch gezien een bloeiende bloemsteel, en de bladachtige structuren zijn eigenlijk schutbladeren die de bloem afscheiden. Ondanks hun morfologische oorsprong, hebben de schutbladeren een uitwendige en inwendige structuur die lijkt op die van een blad, ze functioneren in de fotosynthese, en de meeste auteurs verwijzen naar hen als bladeren.

Trilliums worden over het algemeen verdeeld in twee grote groepen, pedicellate en sessile trilliums. Bij de pedicillate trilliums zit de bloem ofwel op een pedicel die uit de schutbladerenkrans steekt, “rechtop” boven de schutbladeren, of “knikkend” gebogen onder de schutbladeren. Bij de sessiele trilliums is er geen pedicel en lijkt de bloem rechtstreeks uit de schutbladeren te ontspringen.

Western white trillium valt binnen de pedicillate groep van trilliums. Hij heeft een grote witte bloem boven de bladeren die vaak naar roze, paars en zelfs rood verkleurt naarmate hij ouder wordt! De bloemen zijn meestal te zien van eind februari tot april in naaldbossen en gemengde naald- en loofbossen, elzenstruwelen, en struikgewassen. Bekend van de Pacific Northwest, zuidelijk tot Californië, en landinwaarts tot Idaho, Montana, en Wyoming, is de westelijke witte trillerium de meest verspreide trillerium in de westelijke staten.

Voor meer informatie

Meer foto’s