• Geschreven door Jay Mazoomdaar |
  • Juni 2, 2017 2:31:56 am

Mythes associëren hem met seks; de wetenschap zegt dat hij geen tranen laat

Voor een vogel die een van zijn mythologische wortels herleidt tot een volstrekt wellustige daad, is de relatief moderne mythe van zijn ‘onbevlekte ontvangenis’ rijk op vele punten. Toen Indra vervloekt werd duizend zweren (een eufemisme voor de vagina) te hebben omdat hij betrapt was met Ahalya, maakte Ram, volgens sommige versies van de Ramayana, van Indra een pauw met duizend ‘ogen’ in de staart.

Wend je naar het Mahabharata en een andere mythe maakt elke associatie van ‘vrome onschuld’ met de vogel nog hardnekkiger. Om haar belediging door Bheeshma te wreken, die haar ontvoerde en vervolgens weigerde met haar te trouwen, ging Amba blijkbaar het vuur in en werd herboren als Shikhandini, de gekuifde. Later werd zij Shikhandi en speelde een rol in Bheeshma’s dood tijdens de 18-daagse oorlog. Shikhandin betekent letterlijk pauw.

Wat betreft de ‘onbevlekte ontvangenis’ van de vogel, deze theorie is waarschijnlijk verzonnen om Krishna’s keuze van pauwenveer voor zijn kroon te rechtvaardigen. Men gelooft dat het een symbool van zuiverheid is omdat “pauw en pauwen geen lichamelijk contact hebben en zich voortplanten wanneer de pauw de tranen van de pauw drinkt.” Alleen, vogels laten geen tranen. Hun nictiterende membraan, een binnenooglid, beweegt horizontaal om het oog te beschermen en te bevochtigen.

U hebt updates

Switch naar de wetenschap en uit overvloedige studies blijkt dat de Indische pauw (Pavo cristatus), een gregarious soort, een complexe baltsvertoning heeft die altijd voorafgaat aan de copulatie. De mannetjes (pauwen) maken contact met de wijfjes (pauwen) door hun langgerekte sleep (bovenste staartbedekking) veren in iriserende kleuren te tonen. Een pauw die elkaar het hof maakt, heft en trilt zijn staart en staartveren voor een pauw tijdens de paartijd van de soort van januari tot september.

Voor alle romantiek over de spectaculaire ‘regendans’ van de pauw, trekken pauwen zich eigenlijk niet veel aan van die vijf meter hoge mannelijke vertoningen. In een paper gepubliceerd in het Journal of Experimental Biology in 2013, ontdekte Jessica Yorzinski van de Purdue University dat de blik van de pauwen zelden op of boven de koppen van de pauwen viel.

“Van het kleine deel van de tijd die wordt besteed aan het kijken naar de mannetjes, keken de vrouwtjes het langst naar de poten en het onderste deel van de trein,” beweerde de studie. Het bovenste deel van het scherm heeft echter wel een doel. Het helpt pauwen pauwen te spotten over lange afstanden over het gebladerte van het bos.

Als de pauw tevreden is na een nadere beschouwing van wat er echt toe doet, zal ze op de grond hurken. De pauw aanvaardt zijn avances en zal nu een ‘hoot’ laten horen – een enkele, extatische en luide roep terwijl hij een korte sprint naar de pauw maakt.

Tribbelend zal de pauw de pauw bestijgen en zijn cloaca – een gemeenschappelijke opening voor het spijsverteringskanaal, de voortplantingsorganen en de urinewegen – op één lijn brengen met de hare om sperma over te brengen in wat bekend staat als een ‘cloacale kus’. Het is voorbij in een kwestie van seconden. De vogels gaan uit elkaar, het mannetje op zoek naar zijn volgende partner.

De sterk onafhankelijke pauw is ook geen heilige. Als ze de kans krijgt, zal ze een lek verkiezen om partners te kiezen en uit te kiezen. In haar definitieve gids over de evolutionaire biologie van seks – Dr. Tatiana’s Seksadvies voor alle soorten – legt biologe Olivia Judson het lek-systeem uit “waarbij de vrouwtjes niets anders van de mannetjes willen dan hun sperma”.

Leken komen veel voor bij soorten als de pauw die behoort tot de orde van de Galliformes, zwaargebouwde grondvoedende vogels. Een lek is een groep mannetjes – bij pauwen vaak de mannetjes met relatief minder indrukwekkende veren – die samen optreden.

“Per definitie zijn leks niet georganiseerd rond voedsel of nestplaatsen of iets anders dat een mannetje nuttig zou kunnen verdedigen. In plaats daarvan bezoekt een vrouwtje een park om te vergelijken, om te zien wie de heetste van allemaal is. Als ze geselecteerd heeft, paart ze en gaat weer weg. Voor een meisje is dit een geweldig systeem. Ze kan vrijen met de kerel die ze het leukst vindt – en hoeft hem ’s morgens niet eens te zien,” schrijft Judson, die toegeeft dat het voor jongens moeilijk is.

“Beoordeeld worden betekent dat je moet wedijveren. Dat is waarom lekking soorten produceren enkele van de meest verbazingwekkende show van talenten, de meest bodacious schoonheidswedstrijden op aarde,” schreef ze in haar schijnadvies aan een luizige pauw op zoek naar pauwen imponeren. “Als je het in je eentje niet redt, zijn bendes vaak de oplossing.”

Hoewel sommige mannetjes altijd minder bedeeld zijn dan de rest, ontbreekt het geen van allen echt aan opzet. Dat is de reden waarom alle pauwen een ‘hoot’ uitvoeren voor de eigenlijke daad. Het heeft biologen in verwarring gebracht waarom ze zoveel energie zouden spenderen aan het maken van die luide roep, die zelfs roofdieren kan aantrekken in een zeer kwetsbare situatie.

Maar recent onderzoek heeft aanwijzingen gevonden voor een plausibele methode in deze waanzin. Het pauwengetoeter is waarschijnlijk een veroveringsverklaring – een soort overwinningskreet – om indruk te maken op de andere vrouwtjes in de buurt voor een toekomstig liefdesleven.

Zo veel voor brahmacharya.

📣 The Indian Express is nu op Telegram. Klik hier om lid te worden van ons kanaal (@indianexpress) en blijf op de hoogte van de laatste headlines

Voor al het laatste Uitgelichte Nieuws, download Indian Express App.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.