Doelstellingen: Een beknopt overzicht geven van het medisch beheer van coagulopathie gerelateerd aan leverinsufficiëntie. Dit overzicht zal zich richten op de preventie en behandeling van bloedingen bij patiënten met leverinsufficiëntie. Ook de behandeling en preventie van trombo-embolische complicaties komen aan bod.
Gegevensbronnen: Elektronische search van PubMed database met gebruikmaking van relevante zoektermen, waaronder levercoagulopathie, bloedingen, leverziekten, bloedstollingsstoornissen, bloedtransfusie, gedissemineerde intravasale stolling, en leverfalen. Vervolgens werd gezocht op specifieke onderwerpen.
Selectie van studies: Artikelen in aanmerking genomen omvatten originele artikelen, review artikelen, richtlijnen, consensus verklaringen, en conferentieverslagen.
Gegevensextractie: Een gedetailleerde review van wetenschappelijke, peer-reviewed gegevens werd uitgevoerd. Relevante publicaties werden opgenomen en samengevat.
Gegevenssynthese: Beschikbare evidentie wordt gebruikt om de momenteel beschikbare hemostasetesten, het gebruik van prohemostatica, transfusiestrategieën, het gebruik van profylactische antistolling en de behandeling van trombo-embolische gebeurtenissen bij patiënten met leverinsufficiëntie te beschrijven en samen te vatten.
Conclusies: Dynamische veranderingen in hemostase treden op bij patiënten met leverinsufficiëntie. Routinematige laboratoriumtesten van hemostase zijn niet in staat deze veranderingen weer te geven en mogen niet uitsluitend worden gebruikt om coagulopathie te evalueren. Er zijn nieuwere testmethoden beschikbaar die gegevens verschaffen over het gehele stollingsspectrum, maar deze zijn niet gevalideerd bij acute bloedingen. Prohemostatica die worden gebruikt om bloedingen te voorkomen, mogen alleen worden overwogen wanneer het risico op bloedingen groter is dan het risico op trombotische complicaties. Beperkende transfusiestrategieën kunnen verergering van acute bloedingen voorkomen. Profylaxe tegen en behandeling van trombo-embolische voorvallen zijn noodzakelijk en moeten rekening houden met patiënt-specifieke factoren.