Iedere avond ga ik naar bed 636 voetstappen van “Fifty Daysat Illiam,” en iedere ochtend loop ik langs “The Gates of Hell” op weg naar koffie. Mijn buurt, waar ik nu al meer dan 10 jaar woon, is niet zomaar een optelsom van mooie woorden en beelden uit brochures die aan toeristen worden uitgedeeld bij de Reading Terminal. Het is een plek waar de creatieve geschiedenis van Philly en haar bewoners elkaar kruisen. Een wandeling over de elegante, met bomen omzoomde Benjamin Franklin Parkway, een symbolische breuk met het anders zo conservatieve stadsraster van William Penn, is als het maken van een reis door een tijdlijn van de culturele prestaties van de stad in de 20ste eeuw.
Het “Kunstmuseum”, een geraffineerd samenwerkingsverband tussen de wijken Spring Garden en Fairmount, mag dan een marketingfoefje zijn geworden voor makelaars die op zoek zijn naar een sexy manier om het gebied te rebranden, maar de legendarische geschiedenis gaat dieper dan welke duplex of parkeergarage dan ook kan beloven. Hier wonen betekent in de aanwezigheid zijn van een zekere grandioosheid die Philly’s Museum Row is gaan definiëren, maar ook meer menselijke, kleine stadsmomenten vinden in de schaduw van marmer en brons, zoals een praatje maken met je favoriete barman in de London Grill, of binnen kunnen duiken in niet één, maar twee fenomenale boekwinkels (Bookhaven en Book Corner) in een tijd waarin winkels als deze (met hun inwonende katten) steeds moeilijker te vinden zijn.
Ricci Andeer en haar man Rolf zijn al 27 jaar eigenaar van Bookhaven, een winkel in tweedehands boeken op 2202 Fairmount Avenue. Thom Carroll/PhillyVoice.com
Waar oud en nieuw elkaar ontmoeten
De Art Museum buurt is erg ingeklemd tussen het verleden, het heden (en de toekomst) dankzij de oude standbys en de nieuwbouw (hallo, binnenkort mega Whole Foods), wat de reden is waarom het moeilijk is om het te definiëren als een ding. Voor mij is het een thuis met een aantal buitengewone voordelen, waaronder meer groene ruimte dan vrijwel elke andere buurt in Center City. Voor anderen is het een kwartiertje lopen van Rittenhouse, een bestemming met de schoonfamilie op een zondag, of een herinnering aan een schoolreisje, waar de marathon begint of zelfs waar we vuurwerk kijken op een zwoele zomeravond.
Een enorm begeerlijk aspect van de Fairmount buurt is de nabijheid van de enorme uitgestrektheid van Fairmount Park. Deze voetgangersbrug op de 29ste en Pennsylvania Avenue is een soort toegangspoort van het trottoir naar het park. Thom Carroll/PhillyVoice.com
Er is misschien geen beter voorbeeld van deze voortdurende tweedeling tussen oud en nieuw, persoonlijk en openbaar, dan de Barnes Foundation zelf. Het uitgestrekte museum, ooit een stoffige kunstverzameling van een excentrieke arts uit de Main Line, heeft een creatief beest doen ontwaken. Afgezien van de controverse over hoe het er gekomen is en of het er wel zou moeten zijn, is het gebouw een juweeltje in een laan die al vol staat met statige gevels. Het is ook de plek waar ik soms ga lunchen met een goed boek en toekijk hoe toeristen serene foto’s maken van het spiegelende zwembad terwijl ze uit grote bussen stappen.
De Barnes Foundation aan de Benjamin Franklin Parkway in Philadelphia. Thom Carroll/PhillyVoice.com
De buurt is een monument voor wat grote mensen hebben gedaan. Het is gemakkelijk om herinnerd te worden aan je plaats in de geschiedenis van de dingen door ’s avonds een wandeling met de hond te maken, langs het heroïsche standbeeld van Jeanne d’Arc tijdens de Slag bij Orléans (een van de weinige openbare monumenten voor een vrouw in het land), langs Mark di Suvero’s rode balkenmassa “Iroquois” die uit het gazon omhoog steekt, langs de wagenmenner van Delphi uit de 5e eeuw en langs het Washington Monument op EakinsOval.
Het Bergdoll Mansion aan 22nd and Green Street. Thom Carroll/PhillyVoice.com
Het oude en het nieuwe spelen hier voortdurend een spelletje haasje-over. Als het werkt, kom je uit bij de Bergdoll Mansion, een reusachtig Victoriaans herenhuis dat in zijn oude glorie is hersteld. Ooit was dit het huis van een van de rijkste families van de stad (ze verdienden hun geld met bier), maar het raakte in verval voordat het weer tot leven werd gewekt. Als dat niet lukt, krijg je een eindeloze parade van vergeetachtige restaurants die proberen de volgende Bishop’s Collar, Bridgid’s of Belgian Cafe te worden. Blijkt dat we erg loyaal aan onze lokale bedrijven, waarvan vele zijn rustig bloeiende voor jaren zonder toeters en bellen.
De naam spel
Ondanks de voortdurende eb en vloed van de vooruitgang in mijn kleine enclave, ik toegegeven heb vele jaren af te vragen wat het verschil was zelfs tussen het Art Museum en Fairmount, vaak met behulp van ze door elkaar, afhankelijk van wie ik praatte. Dat was tot ik in Krupa’s Tavern zat en me liet bijscholen door de plaatselijke bevolking, mensen die hier al generaties lang wonen. En om hen te horen vertellen, is er evenzeer een economische als een sociale kloof zodra je Fairmount Avenue oversteekt. “Fairmounters”, een trotse arbeidersklasse – meestal Iers en Pools – hebben hun hoed in deze buurt opgehangen sinds het werk bood aan de ooit bruisende houthandel en kalkwerven, ijzergieterijen en brouwerijen. En hoewel Fairmount niet langer de slaapkamer gemeenschap voor arbeiders is die het ooit was, zijn de sporen van haar insulaire verleden duidelijk aanwezig, vooral in haar gecompliceerde raciale identiteit als een poort tussen Center City en NorthPhilly. De buurt is nog steeds overwegend blank, volgens de recente volkstelling, maar gentrificatie stuit elke dag op grenzen en dringt Brewerytown en vergeten gedeelten van Girard Avenue binnen met beloften van zogenaamd “luxe” wonen. Maar als je ver genoeg loopt, is de armoede in het zicht verborgen, hebben de Chinese bodega’s nog steeds kogelvrij glas en lijkt het idee om $5 te betalen voor een sojalatte absurd.
Een enigszins recente aanwinst in Fairmount, OCF Coffeehouse, biedt een ruim interieur met heerlijk eten, sterke koffie en veel zitplaatsen. Thom Carroll/PhillyVoice.com
Eten
Een persoon zou in de buurt van drie maaltijden per dag kunnen rondkomen zonder zich ooit ten zuiden van de Parkway te wagen. Om te beginnen, volg de lijn naar Sabrina’s Café. Het eetcafé is een populaire plek voor ontbijt en lunch (vooral in het weekend). Als je op zoek bent naar een meer rustige snack, hebben zowel OCF Coffee House als Mugshots Coffeehouse & Café zoete lekkernijen, sandwiches en warme en koude brouwsels om de dag te beginnen en draaiende te houden met voldoende ruimte voor je laptop. Bij Rybread Café draait alles om sandwiches. Het familiebedrijf heeft een reputatie opgebouwd door het gebruik van verse ingrediënten (hallo, avocado) en het volgen van menu’s uit het hele land. Ga langs bij Potito’s Italian Bakery voor het dessert (ze hebben geweldige cupcakes).
Het Belgian Cafe op 21st and Green is onbetwistbaar “het” biercafé in de buurt met meer dan 150 opties in de aanbieding. Thom Carroll/PhillyVoice.com
Diner kun je het beste nuttigen in een aantal kleinere restaurants langs Fairmount Avenue, waaronder London Grill, waar de happy hour specials niet duur zijn. Bridgid’s en The Belgian Café zijn ook buurtfavorieten, beide met een stevige Europese twist op klassiek comfortvoedsel. Bij warmer weer kunt u buiten zitten waar uw huisdier altijd welkom is. Ondertussen bieden de BYOB’s Figs, Trio en Zorba’s Tavern allemaal mediterraan geïnspireerde menu’s, terwijl Fare het lokaal houdt. Voor een speciale gelegenheid kunt u een reservering maken in het Waterworks Restaurant and Loungewoonte met prachtig uitzicht op de rivier.
Het Philadelphia Museum of Art overschaduwt de Fairmount Waterworks in Philadelphia. Thom Carroll/PhillyVoice.com
Drinken
Nip met de plaatselijke bevolking in de no-nonsense Krupa’s Tavern, waar u er eentje kunt opknopen zonder dat u uw salaris hoeft uit te geven. Ook de Green Room is een duikbar met pooltafels en goedkoop bier. Voor een avondje uit ga je naar Jack’s Firehouse, waar je een enorme selectie whisky en bourbon kunt proeven – ga alleen niet langs de vuurpaal. Paris Wine Bar, eigendom van dezelfde mensen die London Grill uitbaten, heeft wijn uit vaten stromen in een intieme ruimte die meer aanvoelt als de woonkamer van Collette dan iets dergelijks in Philly. Hier is iets wat alleen een inwoner kan weten: Bierliefhebbers willen misschien de Parkway Corner Deli op Facebook opzoeken om meer te weten te komen over bierproeverijen van brouwerijen zoals Harpoon, Goose Island en Weyerbacher. Pak een fancy six-pack terwijl je daar bent.
Winkelen
De museumwinkels van de Barnes Foundation en het Philadelphia Museum of Art bieden beide leuke cadeau-ideeën zonder entree te betalen, net als The Art Shop at Moore, maar in de buurt zijn ook veel onafhankelijke winkels, zoals Ali’s Wagon, voor kinderspullen en cadeaus. Boekenliefhebbers kunnen gemakkelijk een middag doorbrengen met het ontdekken van literaire meesterwerken in The Book Corner, een non-profit die eigendom is van en beheerd wordt door de Free Library, en Bookhaven, een eigenzinnige kleine tweedehands boekenwinkel in de buurt van de Eastern State Penitentiary. Als je meer van fietsen houdt, ga dan naar Fairmount Bicycles en Philadelphia Bikesmith voor reparaties, fietsen en verhuur. Er zijn ook twee dierenwinkels in de buurt – Fairmount Pet Shoppe en Unleashedby Petco – waar brokjes en hondenmode altijd in de mode zijn.
- Welke buurt is uw favoriet?
- Eric Smith: Rittenhouse is de beste buurt van Philly
- Conrad Benner: Waarom Fishtown de beste buurt van Philly is
- Aubrey Nagle: Waarom University City Philly’s beste buurt is
- Brandon Baker: Waarom South Philly de beste buurt van Philadelphia is
- Stacey Mosley: Waarom Callowhill de beste buurt van Philadelphia is
- Syreeta Martin: Waarom Brewerytown Philly’s beste buurt is
Leven met het verleden
De waarheid is dat het hier geven en nemen is tussen buurtbewoners en toeristen, tussen oude bewoners en getransplanteerde jonge urban professionals met yogamatten onder hun arm en merkhonden die buiten Pizzeria Vetri het water oplikken, en zelfs tussen ouderen en jongeren aan de tafeltjes bij Little Pete’s. Deze scheidslijnen, hoe ongemakkelijk ze ook gespannen mogen blijven terwijl de vooruitgang met rasse schreden naderbij komt, hebben een precedent, vooral als je bedenkt dat de Britten tijdens de Amerikaanse Revolutie hun verdediging vestigden op de plek waar nu het Philadelphia Museum of Art staat, langs wat nu Fairmount Avenue is, helemaal aan de overkant van de stad tot aan de Delaware River. Over voorbode gesproken.
Toen de bouw in 1829 werd voltooid, was de Eastern State Penitentiary het grootste en duurste openbare bouwwerk ooit. Thom Carroll/PhillyVoice.com
De geschiedenis zit hier diep, ook al wordt die soms over het hoofd gezien, zoals bijvoorbeeld bij de Water Works. Wist je dat het een van de vroegste voorbeelden van Greek Revival-architectuur in het land is? Het is ook een van de twee monumenten in Philly die Charles Dickens in de jaren 1800 graag wilde bezoeken (het andere was Eastern State, dat hij haatte). Daarnaast is er het Girard College, dat werd gebouwd door de rijkste man van Amerika in die tijd, en het Eakins House, mijn persoonlijke favoriet.
Het Thomas Eakins huis aan het 1700 blok van Mt. Vernon Street is nu het hoofdkwartier van het City of Philadelphia Mural Arts Program. Thom Carroll/PhillyVoice.com.
Als kunstenaar voel ik me verbonden met de geesten uit het verleden van het Art Museum. Dat Thomas Eakins hier woonde en enkele van zijn beroemdste werken schilderde in een bescheiden flatgebouw aan Mt. Vernon Street (nu het hoofdkwartier van het Mural Arts Program), bewijst genoeg dat er in dit deel van de stad een verhoogd bewustzijn van creatieve uitvindingen heerst.En Eakins mag dan destijds wegens verdacht gedrag zijn weggestuurd van de Pennsylvania Academy of Fine Arts, zijn aanwezigheid is nog steeds voelbaar in deze straten, langs de rivier waar hij roeiers schetste en waar hij zich terugtrok nadat hij de dag had doorgebracht met Walt Whitman in Camden.
Vanuit mijn eigen voyeuristische baars in het ParkwayHouse, een van de eerste naoorlogse luxewoningen ontworpen door een vrouwelijke architect, creëer ik mijn eigen interpretaties van de buurt, beïnvloed door licht en architectuur, om nog maar te zwijgen van een paar Rear Window momenten die zelfs Hitchcock zouden doen blozen. Interessant is dat dit gebouw in de loop der jaren ook een aantal beroemdheden heeft gehuisvest, waaronder een ouder wordende MarcChagall die de familie Mann bezocht (zij stichtten het Mann Music Center). Ik stel me graag voor datChagall uitkeek op hetzelfde park als ik nu doe, waar elke lente wordt aangekondigd met de eerste klappen van honkbalknuppels en het groen in juni echt groen is.
Ik heb mijn dertiger jaren hier doorgebracht met het documenteren van het komen en gaan van de seizoenen, het vastleggen van de vele stemmingen van de stad op Facebook en Instagram. Ik heb de skyline zien veranderen, het Comcast- en Cira Center zien opgaan in sneeuw, regen en zonneschijn, aangestoken door enkele van de meest sensationele zonsondergangen die je ooit zult zien stralen van onze Emerald City. Ik heb ook geleerd om de dingen op een nieuwe manier te zien, gewoon door hier te wonen, een plek die uitdaagt wat we denken te weten over de tijd waarin we door de straten lopen en de geschiedenis die we passeren op weg naar een brood. Het is een waardevolle ego-check voor elke schrijver of kunstenaar op elke leeftijd.
The Thinker in het Rodin Museum aan de Benjamin Franklin Parkway in Philadelphia. Thom Carroll/PhillyVoice.com
Als er iets is dat mijn buurt me ook heeft geleerd om vriendelijk te zijn, vooral wanneer toeristen en dagjesmensen de trottoirs bevolken, stoppen om selfies te nemen met De denker en er als Rocky vandoor gaan de trappen van het kunstmuseum op. En op 4 juli wordt het de achtertuin van Amerika. Als bewoners voelen we ons misschien egoïstisch eigenaar van onze buurt. Het is misschien niet altijd gemakkelijk om geduld te veinzen wanneer iemand je voor de honderdste keer de weg vraagt, wanneer 22nd Street bumper aan bumper is tijdens het spitsuur, wanneer je nooit een parkeerplaats kunt vinden, of wanneer Jay Z totown komt, maar het is het allemaal waard wanneer je beseft dat je temidden van dit alles mag wonen – de zomerfeesten, de winterse eenzaamheid, een van de meest gerespecteerde kunstcollecties ter wereld en de spreekwoordelijke rechterhersenhelft van de stad.
Natalie Hope McDonaldis schrijfster en kunstenares. Volg haar op Twitter op @nataliemcd.