Lees een bijgewerkte versie van dit artikel dat in februari 2017 is gepubliceerd: Eradicating Lionfish
Ongelukkige ongelukken in het begin van de jaren ’90 hebben geleid tot hun invasie en verspreiding over een groot deel van de Caribische Zee en zo ver noordelijk langs de oostkust naar Rhode Island. Zij leven echter niet lang in onze koelere wateren en zijn niet in staat de strengere winters te overleven (Kimball et al. 2004).
Lionvissen in de Atlantische Oceaan worden invasieve soorten genoemd: een niet-inheems organisme dat een gebied is binnengedrongen en ernstige nadelige gevolgen kan hebben voor inheemse organismen, de plaatselijke economie en de menselijke gezondheid. Een van de beruchtste gevallen is de invasie van de Grote Meren in 1988 door uitheemse zebramosselen (Dreissena polymorpha). Deze hebben ernstige problemen veroorzaakt bij elektriciteitscentrales door het verstoppen van leidingen en hebben ook de inheemse mosselpopulatie weggevaagd.
Het merendeel van de uitheemse invasies is het gevolg van menselijke activiteiten en de mondialisering van de wereldmarkt. Volgens sommige schattingen kosten de grote milieuschade, verliezen en bestrijdingsmaatregelen voor invasieve soorten de V.S. gemiddeld $138 miljard per jaar en bedreigen invasieve soorten ook bijna de helft van de soorten die momenteel beschermd worden door de Endangered Species Act (NOAA).
Hoe zijn de koraalduivels eigenlijk in de Amerikaanse wateren terechtgekomen?
Er wordt gespeculeerd dat de wortel van het probleem wordt gevormd door slechts 6 koraalduivels die per ongeluk zijn vrijgelaten uit een aquarium tijdens de orkaan Andrew in 1992. Genetisch onderzoek ondersteunt deze beschuldiging, maar het is waarschijnlijk dat er veel meer opzettelijk zijn vrijgelaten door “gepensioneerde” aquariumliefhebbers. Zonder natuurlijke vijanden en met een extreem hoge voortplantingssnelheid van 2 miljoen eieren per jaar van één vrouwtje, is het niet verwonderlijk dat ze snel de overhand hebben genomen (NOAA).
De koude watertemperaturen houden hun aantallen in bedwang in het noorden, maar dit is niet het geval in het zuiden waar de koraalduivels zich snel verspreiden door de Zuid-Florida Estuaria, de Golf van Mexico en de Caribische Zee. Wetenschappers denken dat ze zich in de komende vijf tot tien jaar zullen hebben gevestigd tot in het zuiden van Brazilië.
Uit onderzoek van Paula Whitfield en haar team in 2004 bleek dat koraalduivels nu al even talrijk zijn als veel inheemse tandbaarzen, en alleen de schubvis (Mycteroperca phenax) nog in aantal overtreffen (Whitfield et al, 2007). Dit is uiterst verontrustend gezien de korte periode waarin deze populatiegroei zich heeft voorgedaan. Recente schattingen van de dichtheid van koraalduivels laten zien dat de populaties blijven groeien, met volgens de hoogste schattingen meer dan 1000 koraalduivels per acre op sommige locaties (NOAA).
Lionfish beslaan nu een groot geografisch gebied, en zijn in staat om te overleven in een scala van habitats en diepten (2-140m). Lionfishes hebben zich nu gevestigd in Bermuda, de Bahamas, Columbia, Cuba, de Dominicaanse Republiek, Jamaica, Puerto Rico, Turks- en Caicos en de Kaaimaneilanden. Er zijn ook waarnemingen gemeld in Belize, Haïti, de Amerikaanse Maagdeneilanden, Mexico, en Aruba, Curaçao en Bonaire (NOAA).
Waarom is dit slecht?
Lionfish zijn vraatzuchtige roofdieren en nemen de toch al bedreigde Caribische riffen als een storm over. Lionfish zijn niet-selectieve eters, en met vrijwel geen natuurlijke vijanden in de tropische westelijke Atlantische Oceaan hebben ze zichzelf uitgenodigd voor een all you can eat seafood buffet. Men heeft Lionfish 20 kleine visjes in een periode van 30 minuten zien verorberen en prooien tot 2/3 van hun eigen lengte. Indrukwekkend is dat hun magen na een maaltijd tot 30 maal hun normale omvang kunnen aannemen. Mark Hixon et al. (2009) stelden vast dat één enkele koraalduivel de populatie van jonge vis in slechts 5 weken met 79% kan verminderen.
Monsters van de maaginhoud van koraalduivels in het westelijk deel van de Atlantische Oceaan hebben aangetoond dat zij meer dan 50 verschillende soorten eten, waarvan vele overbevist zijn en reeds tot kritieke niveaus zijn afgenomen (Gupta, 2009). Gezien deze extreme voedselsnelheid concurreren koraalduivels inheemse roofdieren uit voor hun voedselbronnen, evenals het verminderen van vispopulaties door directe predatie.
Niet alleen zijn ze gevaarlijk voor de kwetsbare ecosystemen, maar ze kunnen ook een uiterst pijnlijke steek toebrengen aan mensen, meestal niet dodelijk, maar het kan je behoorlijk ziek maken.
Zijn er oplossingen?
Door de omvang van de invasie van koraalduivels is controle nu de enige optie, omdat pogingen om bestaande koraalduivelspopulaties uit te roeien onpraktisch en waarschijnlijk niet succesvol zouden zijn (NOAA).
In de Stille Oceaan zijn tandbaarzen, haaien en koraalduivels bekend als prooidieren van koraalduivels. In de Atlantische Oceaan zijn de tandbaarzen zwaar overbevist en hebben zij moeite om deze rol te vervullen. Het eerste gedocumenteerde geval van predatie door tandbaarzen vond plaats op de Bahama’s in 2008, toen verscheidene tandbaarzen werden gevangen met gedeeltelijk verteerde resten van koraalduivels in hun maag (Maljkovic, 2008). Om deze en vele andere redenen moeten roofvispopulaties worden beschermd en de kans krijgen zich te herstellen.
Een andere bestrijdingsmethode is iets waar mensen notoir goed in zijn – laten we ze opeten! Blijkbaar zijn koraalduivels smakelijk, met licht, wit en vlokkerig vlees, en zijn ze zeer goed ontvangen in sommige toprestaurants in New York, Washington en Chicago na het succes van Bermuda’s Eat ‘Em to Beat ‘Em , campagne. Wetenschappers van de Roger Williams University, REEF, NOAA en de North Carolina Sea Grant (Morris et al, 2011) hebben onlangs een studie gepubliceerd waarin de voedingsvoordelen van de consumptie van koraalduivel worden beschreven; koraalduivel heeft de hoogste concentratie omega-3 in zijn categorie, en scoort hoger dan gekweekte tilapia, blauwvintonijn, rode snapper en tandbaars. Lionfish wordt ook wel “het ultieme voedsel zonder schuldgevoel genoemd – lekker, voedzaam en milieubewust”. Lionfish is zeker in de oceaan vriendelijke zeevruchten keuze lijst. Wat dacht u van een paar fluffy gepaneerde koraalduivels, sushi van koraalduivels of vingers van koraalduivels?
Een meer unieke aanpak wordt uitgeprobeerd door duikers in Honduras die proberen om lokale haaien te trainen om de invasieve koraalduivel te eten (National Geographic).
Met het huidige tempo van de populatiegroei is het onwaarschijnlijk dat deze maatregelen het evenwicht in het ecosysteem kunnen herstellen, maar gehoopt wordt dat het de verspreiding misschien kan vertragen en wat meer tijd kan kopen voor een oplossing.