The association between receptive cunnilingus and bacterial vaginosis | Seksueel Overdraagbare Infecties

Redacteur,-We zijn verbaasd over het verrassend weinige of enige serieuze werk dat is verricht om het epidemiologische enigma van de hoge prevalentie van bacteriële vaginose (BV) bij lesbiennes,1 en het vaak waargenomen, maar tot nu toe onbevestigde verband tussen BV en receptief cunnilingus bij vrouwen in het algemeen, te verklaren.

In een gedetailleerde studie van 17 opeenvolgende lesbiennes die de afdeling urogenitale geneeskunde van het Royal Sussex County Hospital in Brighton bezochten, werd bacteriële vaginose gevonden bij zes vrouwen (35%). Van de negen lesbiennes die in de voorafgaande 4 weken receptieve cunnilingus hadden beoefend, hadden er zes (67%) BV. Daarentegen was er geen BV aanwezig bij alle acht vrouwen die geen orale seks hadden (tabel 1).

In een parallelle prospectieve studie van 256 opeenvolgende heteroseksuele vrouwelijke patiënten die dezelfde afdeling bezochten, werd bij 55 (21%) BV gediagnosticeerd. Van 111 vrouwen die in de voorafgaande 4 weken receptieve cunnilingus hadden beoefend, hadden 41 (37%) BV. Van 145 vrouwen die geen orale seks hadden, hadden slechts 14 (10%) BV (tabel 1). In beide groepen was er een sterke associatie tussen BV en receptieve cunnilingus (p<0,001).

Het bewijs dat bacteriële vaginose associeert met orale seks is te sterk om te worden genegeerd en herhaaldelijk te worden verworpen. De mond zit vol met Gram-positieve en Gram-negatieve organismen, waaronder Bacteroides oralis en, zij het in veel kleinere hoeveelheden, lactobacillen. Deze organismen maken deel uit van de normale flora in de mond, maar zijn ze ook normaal in de vagina? Zou de kleine hoeveelheid lactobacillen voldoende kunnen zijn om als een faag te werken die de endogene gezonde vaginale lactobacillen vernietigt? In een interessante hypothese beschreef Blackwell het mogelijke effect van biochemische en microbiële afwijkingen in de vagina op het terugkomen van BV.2 Zij citeerde ook Berger’s beschrijving van concordante vaginale floras bij lesbische paren, wat zou kunnen wijzen op een mechanische overdracht van een infectieus agens.3 Is het niet mogelijk dat mondorganismen of vijandige speekselenzymen biologische en microbiële afwijkingen in de vagina induceren?

Daarnaast is het het meest waarschijnlijk dat mechanische overdracht van infectieuze agentia bij lesbische paren plaatsvindt via cunnilingus, een niet ongewone praktijk onder lesbiennes.

Cunnilingus is een veel voorkomend feit in het seksuele leven. De dynamiek van deze praktijk varieert aanzienlijk. Als het verband tussen BV en orale seks ooit wordt bevestigd, zou de mate van tongpenetratie dan een factor zijn en moet die worden opgenomen in de vergelijking van de etiologie? Verdere en uitgebreidere studies zijn zeker aangewezen.