De 50 jaar en meer tellende carrière van Paul Simon bevat een van de meest indrukwekkende songwritingcatalogi in de geschiedenis van de populaire muziek. Of hij nu samenwerkte met Art Garfunkel aan een reeks meesterlijke albums in de jaren ’60 of een solocarrière opbouwde met eclectische muziek en unieke teksten, Simon heeft nooit geaarzeld om uit te blinken. Veel van zijn songs zijn stevig verankerd in de cultuur als meesterwerken, maar een carrière die zo lang en productief is, bevat onvermijdelijk een aantal niet-geprezen, ondergewaardeerde juweeltjes die smeken om herbekeken te worden. Hier zijn de 10 meest memorabele voorbeelden van Paul Simon songs die net zo goed zijn als enkele van zijn meest bekende hits.

1. “April Come She Will” (1966)
Parks & Recreatiefans kennen dit waarschijnlijk als het huwelijkslied van geliefde weirdo’s April en Andy. Maar deze mooie kleine meditatie over de vluchtige aard van de liefde kan anders verloren gaan tussen de zwaargewichten op Sounds Of Silence. Met een Art Garfunkel zang die zowel moeiteloos als teder is, volgt de tekst het pad van een meisje in en uit iemands leven in de ruimte van een paar maanden tijd binnen het nummer en in iets minder dan twee minuten van bitterzoete schoonheid op onze draaitafels.

2. “Flowers Never Bend With The Rainfall” (1966)
Veel van Simon’s vroegste songwriting is doorspekt met de zware gedachten die jonge diepe denkers bezighouden. In dit nummer, te vinden op Parsley, Sage, Rosemary and Thyme, gaan de melodische lichtheid en het luchtige, mid-tempo ritme al die overpeinzingen heel aardig tegen. Een ander kenmerk van het nummer is de manier waarop Paul en Artie de zang zo behendig afwisselen, afwisselend op de voorgrond tredend en terugwijkend, alvorens samen op te rijzen in glorieuze harmonie.

3. “Save The Life Of My Child” (1968)
Een vroeg voorbeeld (uit Bookends) van hoe Simon schurkte tegen de beperkingen van de zogenaamde “folk rock”. Primitieve synthesizer effecten en jammerende achtergrondzang laten zich gelden in dit vreemd funky nummer. De linksdraaiende achtergrond is precies de juiste begeleiding voor de donkere humor van de teksten, als een kind op een richel een gelegenheid voor Simon blijkt te zijn om een snedige blik te werpen op de toeschouwers in de buurt die deze tragedie zien ontvouwen.

4. “Peace Like A River” (1972)
Simons titelloze solodebuut toonde aan dat hij niet de doorsnee singer-songwriter zou worden, want zijn muzikale achtergronden brachten vaak evenveel betekenis, zo niet meer, over dan de teksten. In dit geval zet zijn gruizige akoestische ritme de toon voor het veerkrachtige sentiment. De manier waarop de muziek aanzwelt in het inspirerende refrein geeft hoop op een betere dag, maar Simons verteller lijkt zich niettemin op te laden voor een lange strijd tegen duistere krachten in de slotmomenten van het nummer.

5. “How The Heart Approaches What It Yearns” (1980)
One-Trick Pony was de eerste soloplaat van Paul Simon die soms lusteloos en ongeïnspireerd overkwam, misschien omdat het een onhandige combinatie was van soundtrack en echt album. Niettemin bevat het een aantal geweldige momenten, waaronder de vrolijke hit “Late In The Evening”, het harde titelnummer en deze verhandeling over de moeilijkheden die inherent zijn aan een relatie. Het eist je aandacht niet op, maar blijft je desalniettemin bij tot ver na de pauze.

6. “Rene And George Magritte With Their Dog After The War” (1983)
Op de lijst van tijdreizende romances met surrealistische schilders die naar doo-wop luisteren, moet deze toch wel hoog staan. Serieus, het is absoluut verbazingwekkend hoe Simon al deze fantastische elementen aan elkaar last, ze in een van zijn mooiste melodieën laat vallen, en er pure magie uit laat komen. Dit nummer staat op Hearts And Bones, een naar binnen gekeerd album dat helaas verloren is gegaan in de felle muzikale kleuren van het MTV-tijdperk, en is een van Simons grootste prestaties, die meer liefde verdient.

7. “Born At The Right Time” (1990)
Simon volgde zijn succesalbum Graceland uit 1986 op met The Rhythm of The Saints, dat net als zijn voorganger een mengelmoes van muzikale invloeden van over de hele wereld importeerde. Saints is iets kouder dan Graceland, maar dit nummer vindt de balans tussen muzikaal vernuft en emotionele warmte precies goed. De onschuld van de geboorte wordt gevierd met een upbeat melodie en een bruisend ritmisch fundament. Het is onmogelijk om niet meegesleept te worden door de vrolijke deining.

8. “Darling Lorraine” (2000)
You’re The One is misschien wel het meest ondoorgrondelijke van Simons albums, een en al dichte verhaallijnen en complexe muzikale ideeën. Dit nummer steekt ver boven de rest van het album uit. Het is een wijdlopig epos dat een romance volgt in zijn kronkelige verloop, inclusief het gelukkige begin, de ruzies, de verzoeningen, en, ja, zelfs de dood. Het is grappig en inzichtelijk en hartverscheurend, waardoor het een van de meest eerlijke liefdesliedjes is die je waarschijnlijk zult horen.

9. “Another Galaxy” (2006)
In 2006 werkte Simon samen met Brian Eno aan het fraaie album Surprise. De twee titanen op het gebied van sound-sculpting zullen elkaar wel eens voor het hoofd gestoten hebben, maar de muziek op het album profiteert van hun gecombineerde expertise, vooral op dit spookachtige nummer. Subtiele elektronica en sombere gitaarakkoorden vormen de achtergrond voor het verhaal van een weggelopen bruid. Simon maakt op het nummer duidelijk hoe traumatisch het kan zijn om alles achter te laten wat je kent en liefhebt. Maar hij laat ook horen hoe opwindend dat kan zijn.

10. “Rewrite” (2011)
Aan de oppervlakte hoor je wat parmantige akoestische gitaar en dromerige glasharp bovenop een indringend ritme dat altijd voorwaarts sjokt. Toch zit de hoofdpersoon van deze knaller van So Beautiful or So What vast in een poging om een script te perfectioneren dat waarschijnlijk ongelezen zal blijven. Op dezelfde manier zien de mensen die hem zien als een autowasserettebediende de diepe persoonlijke pijn over het hoofd die hij verbergt en zijn wens om niet alleen zijn script, maar de hele geschiedenis van zijn leven te herschrijven.

– Jim Beviglia

PS. Bekijk hier ons bericht over Paul Simons album Stranger to Stranger uit 2016. Plus, voor enkele andere geweldige nummers die je misschien hebt gemist, check The 10 Best Rolling Stones Songs You May Have Never Heard.

Photo: Jim Dyson/Stringer (met dank aan Getty Images)

Andere berichten die je misschien leuk vindt

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.