Vroege jarenEdit
Stephen Malkmus werd geboren in Santa Monica, Californië, als zoon van Mary en Stephen Malkmus Sr. Zijn vader was verzekeringsagent. Toen Stephen Jr. 8 jaar oud was, verhuisde de familie naar Stockton, waar hij naar Carpinteria’s Cate School en Lodi’s Tokay High School ging. Als tiener had Malkmus verschillende baantjes, waaronder het schilderen van huisnummers op stoepranden en “hamburgers omdraaien of wat dan ook” in een country club. Op 16-jarige leeftijd bracht hij de nacht door in de gevangenis nadat hij alcohol had gedronken, in de bosjes had geplast en op de daken van verschillende woonhuizen had gelopen. Later werd hij voorwaardelijk vrijgelaten wegens alcoholgebruik door minderjarigen en werd hij van school gestuurd “omdat hij naar een feestje in het bos was gegaan waar mensen paddestoelen gebruikten. Ik nam ze niet, maar een kerel narciseerde me.”
Malkmus leerde gitaar spelen door mee te spelen met Jimi Hendrix’ opname van “Purple Haze”. Tijdens de middelbare school, speelde hij in verschillende Stockton-based punk bands: Bag O Bones, The Straw Dogs, en Crisis Alert. Na zijn afstuderen trad Malkmus in de voetsporen van zijn vader door naar de Universiteit van Virginia te gaan, waar hij geschiedenis studeerde en disc jockey was voor het college radiostation WTJU. Tijdens deze periode ontmoette Malkmus mede WTJU DJ’s David Berman (die later de Silver Jews zou leiden) en James McNew (van Yo La Tengo) en vormde hij de lo-fi band Ectoslavia. Eind jaren tachtig werkte hij als beveiliger in het Whitney Museum of American Art in New York City, samen met Berman en Bob Nastanovich.
CarrièreEdit
PavementEdit
Malkmus vormde Pavement met Scott Kannberg (aka Spiral Stairs) toen hij in de jaren tachtig in Stockton woonde. Hun eerste album, Slanted & Enchanted, werd lovend ontvangen, en de band bleef aandacht krijgen voor de daaropvolgende releases. Pavement, en Malkmus in het bijzonder, werd geprezen als speerpunt van de underground indie-beweging van de jaren 1990.
Pavement kwam in maart 2010 weer bij elkaar en zijn sindsdien begonnen aan een wereldtournee.
Solo werk en The JicksEdit
In 2001, na de ontbinding van Pavement in 1999, bracht Malkmus zijn eerste titelloze album uit met zijn nieuwe band, The Jicks (hoewel ze niet werden gecrediteerd).
Op 23 mei 2003 in Milwaukee, tijdens een tournee met zijn nieuwe band The Jicks, opende Malkmus de show met de woorden: “Dit is van onze eerste plaat.” De band speelde vervolgens een avond lang Pavement nummers, wat de tweede keer was dat Malkmus nummers van zijn vorige band speelde sinds het uiteenvallen van de band in 1999. De eerste keer was op 22 april 2002 in São Paulo, Brazilië, waar hij “In The Mouth a Desert” speelde.
Malkmus’ vierde studioalbum met The Jicks, Real Emotional Trash, kwam uit in maart 2008.
In augustus 2011 bracht hij zijn vijfde studioalbum uit met The Jicks, Mirror Traffic.Hij speelde het album Ege Bamyasi, oorspronkelijk van de band Can, in zijn geheel op 1 december 2012 op WEEK-END Festival in Keulen, Duitsland. Een opname van dit optreden werd uitgebracht als een limited-edition live album op Record Store Day 2013.
Malkmus’ zesde studioalbum met de Jicks, Wig Out at Jagbags, werd uitgebracht op 7 januari 2014. Op 7 februari 2018 brachten Stephen Malkmus en de Jicks “Middle America” uit, hun eerste materiaal in vier jaar. Het was hun eerste single van hun zevende studioalbum, Sparkle Hard, dat op 18 mei 2018 werd uitgebracht.
Malkmus bracht op 15 maart 2019 een elektronisch album uit getiteld Groove Denied. Hij heeft 12 tot 13 jaar aan het album gewerkt. Nadat hij het album in 2017 had ingediend, vloog Matador’s president en oprichter Chris Lombardi, die Malkmus’ platen uitbrengt sinds Pavement’s debuut Slanted and Enchanted uit 1992, persoonlijk naar Portland om Malkmus te informeren dat het niet het juiste moment was om het album uit te brengen. Het album bevat Malkmus op alle instrumenten en productie en engineering. Malkmus bracht Traditional Techniques uit op 6 maart 2020. Het album werd geproduceerd door Chris Funk van The Decemberists en bevat gitarist Matt Sweeney en muzikant Qais Essar.
NevenprojectenEdit
Malkmus was ook lid van rockgroep Silver Jews samen met dichter/tekstschrijver David Berman. Begin 1999 nam Stephen Malkmus deel aan een Sonic Youth zijproject genaamd Kim’s Bedroom met bassist/zanger Kim Gordon, gitarist/zanger Thurston Moore, Chicago avant-garde veteraan Jim O’Rourke, en de bekende Japanse drummer Ikue Mori; ze brachten nooit een album uit, maar speelden wel een paar live shows. Tegen 2001 trad hij op als frontman van The Jicks.
In 2007 leverde Malkmus 3 nummers voor de Todd Haynes’ film I’m Not There, gebaseerd op het leven van Bob Dylan. Hij leverde een bijdrage aan de nummers “Ballad of a Thin Man”, “Can’t Leave Her Behind” en “Maggie’s Farm”. Malkmus heeft toegegeven dat hij nooit “echt een grote fan van Dylan was,” maar merkte op dat zijn betrokkenheid bij de film hem “weer een beetje dichter naar hem had doen luisteren.”
In 2016 scoorde Malkmus de soundtrack van de Netflix-serie Flaked, met Arrested Development’s Will Arnett in de hoofdrol.