Sacagawea: Facts You Didn't Know

People | 25 november 2019

Sacajawea leidt de Lewis en Clark expeditie van Mandan door de Rocky Mountains. Schilderij van Alfred Russell. Bron: (Getty Images)

Sacagawea, de Indiaanse vrouw die Lewis en Clark hielp op hun expeditie door het Noordwesten, is een meer dan levensgrote figuur in de Amerikaanse geschiedenis. Helaas is veel van de informatie over haar leven verloren gegaan, maar wat we wel weten vertelt ons dat Sacagawea een belangrijke en indrukwekkende vrouw was. Laten we eens kijken naar het buitengewone leven van Sacagawea.

Sacagawea was een lid van de Shoshone stam. Bron: (pinedaleonline.com)

Een veranderende wereld

Omstreeks het einde van de jaren 1780 werd Sacagawea geboren als dochter van een Shoshone-hoofdman en zijn vrouw. Het Shoshone volk leefde in wat nu Idaho, Utah en Nevada is, en Sacagawea’s stam woonde in Lehmi County, Idaho, langs de oevers van de Salmon Rivier. In 1800, toen ze nog maar een jonge tiener was, werd Sacagawea gevangen genomen door leden van de Hidatsa indianenstam, gezworen vijanden van de Shoshone. De Hidatsa’s dreven handel met Europese pelsjagers en kolonisten in de regio en zo kwamen zij in het bezit van de geweren die zij gebruikten om de Shoshone te overheersen. Het is onduidelijk hoe lang het Hidatsa volk Sacagawea heeft gehouden voordat ze haar verkochten, maar het was lang genoeg voor haar om vloeiend te worden in de Hidatsa taal, een vaardigheid die haar later goed van pas zou komen.

Inheemse Amerikaanse vrouwen van Montana. Bron: (montanawomenhistory.org)

De betekenis van haar naam

Zowel het inheemse Shoshone volk als het Hidatsa volk hebben beweerd Sacagawea haar naam te hebben gegeven. In de Shoshone taal betekent “Sacajawea” of “Sakakawea” “bootduwer.” In de Hidatsa taal betekent “sacaga” “vogel” en “wea” betekent “vrouw”, dus werd ze “vogelvrouw” genoemd.

Franse pelsjagers bouwen relaties op met de inheemse Amerikanen. Bron: (

Verkocht door Franse pelsjager

Enige tijd na haar gevangenneming door het Hidatsa volk, waarschijnlijk in 1803 of 1804, werd Sacagawea verkocht aan een Frans-Canadese pelsjager genaamd Toussaint Charbonneau. Hoewel dit niet bepaald het meest gunstige begin voor een huwelijk was, maakte Charbonneau Sacagawea tot zijn tweede vrouw, omdat hij de Hidatsa-gewoonte van polygamie had overgenomen.

Sacagawea’s kennis van de inheemse talen maakte haar tot een aanwinst. Bron: (pbslearningmedia.org)

Een waardevolle communicatieketen

Door zijn uitgebreide interacties met het Hidatsa volk, werd Charbonneau vloeiend in hun taal, naast zijn moedertaal Frans. Aangezien Sacagawea Hidatsa en Shoshone sprak, vergemakkelijkten de twee samen de communicatie tussen Franssprekende Europeanen en de twee Indiaanse stammen. Deze ongewone vaardigheid, gecombineerd met het feit dat ze op het juiste moment op de juiste plaats waren, leverde hen een waardevolle positie op in de expeditie van Meriwether Lewis en William Clark.

Lewis en Clark verkenden het noordelijke deel van de Louisiana Purchase. Bron: (cdapres.com)

The Lewis and Clark Expedition

Officieel bekend als de Corps of Discovery Expedition, werd de reis van kapitein Meriwether Lewis en luitenant William Clark kort na de Louisiana Purchase van 1803 in opdracht van president Thomas Jefferson gemaakt. Lewis en Clark en hun mannen kregen de opdracht het noordwesten te verkennen, een route naar de Stille Oceaan te vinden, de natuurlijke rijkdommen van het land te documenteren en een band op te bouwen met de inheemse Amerikanen die in de regio leefden. Om het laatste punt op deze lijst te bereiken, moesten zij echter een aanzienlijke taalbarrière overwinnen. Daartoe namen zij de diensten aan van Francois Labiche en Pierre Cruzatte, die beiden waren geboren uit Franse vaders en Indiaanse moeders en vloeiend Engels, Frans en Omaha spraken.

Sacagawea was een waardevol onderdeel van het team. Bron: (fordhaminstitute.org)

Meeting Sacagawea

Lewis en Clark begonnen hun expeditie in Missouri in mei 1804, waarbij ze de Missouri River volgden door Nebraska en Zuid-Dakota. In november van dat jaar waren ze op weg naar wat nu Noord-Dakota is. Het weer werd slecht, dus maakten de mannen zich klaar om te wachten in het gebied waar Sacagawea en haar man toevallig woonden, en toen ze het echtpaar ontmoetten, realiseerden ze zich dat zij een waardevolle aanvulling op de expeditie konden zijn. Lewis of Clark konden met Labiche of Cruzatte in het Engels spreken, die dan Frans konden spreken met Charbonneau, die dan Hidatsa kon spreken met Sacagawea, die dan met de plaatselijke stammen kon spreken. Het was een ingewikkelde regeling, maar het is niet zo dat ze zomaar een advertentie op Craigslist konden zetten voor een vertaler Engels naar Shoshone.

Sacagawea reisde met haar pasgeboren zoon. Bron: (biography.com)

Sacagawea was een werkende moeder

Trekking van Noord-Dakota naar de Pacifische kust te voet is een veeleisende taak voor iedereen, maar het was vooral een uitdaging voor Sacagawea. Ze was zwanger toen ze Lewis en Clark ontmoette en beviel van haar eerste kind in februari 1805, net voordat de expeditie weer op weg ging, maar Sacagawea liet zich niet afremmen door de eisen van het moederschap. Ze bewees een waardevol lid van de expeditie te zijn door de mannen te leren hoe ze voedsel moesten zoeken in de wildernis en hen door het ruwe terrein te leiden, dit alles met haar pasgeboren zoontje, Jean Baptiste Charbonneau, vastgebonden op haar rug.

Lewis en Clark kwamen tijdens hun reis verschillende groepen indianen tegen. Bron: (lewis-clark.org)

Een thuiskomst voor Sacagawea

Op hun weg door de Rocky Mountains kwamen de Lewis en Clark Expeditie een groep Shoshone Indianen tegen. Sacagawea werd natuurlijk opgeroepen om met hen te communiceren, waarbij zij ontdekte dat de leider van de Shoshone-bende niemand minder was dan haar broer, Cameahwait. Zij had hem niet meer gezien sinds haar ontvoering door de Hidatsa, vele jaren eerder. Na wat familiebanden te hebben gesmeed, had Sacagawea geen moeite om te onderhandelen over de aankoop van de paarden die Lewis en Clark en hun mannen hielpen de Rockies over te steken. Sacagawea stond voor de keuze om terug te keren naar haar Shoshone familie, maar nam bitterzoet afscheid van haar broer en koos ervoor om mee te gaan met de expeditie. Bron: (sacagawea-biography.org)

Voting Privileges

In november 1805 bereikte de Lewis en Clark Expeditie de Stille Oceaan. De leden van de groep, waaronder Sacagawea, stemden allen om te bepalen waar ze een fort zouden bouwen, en ze besloten over een gebied in de buurt van het huidige Astoria, Oregon. De groep bracht de winter door in Fort Clatsop, zoals zij het noemden, en begon de volgende lente aan de terugreis. Sacagawea, haar echtgenoot en hun zoon volgden de expeditie naar huis.

William Clark werd steeds aanhankelijker van Sacagawea’s kind. Bron: (worldatlas.com)

William Clark was dol op Sacagawea’s zoon

Tijdens de expeditie werd William Clark dol op Jean Baptiste Charbonneau. Hij gaf hem de bijnaam “Pomp” en beloofde Sacagawea dat hij voor de opvoeding van de jongen zou zorgen. Hij diende zelfs als oppas voor de Charbonneaus toen zij naar St. Louis reisden. Toen Sacagawea stierf na de geboorte van haar dochter, Lisette, in 1812, nam Clark de voogdij over het meisje en adopteerde uiteindelijk beide kinderen van Sacagawea.

Jean Baptiste Charbonneau. Bron: (twitter.com)

Pomp leidde een opwindend leven

Trouw aan zijn woord, betaalde William Clark voor Pomps schoolgeld aan de exclusieve St. Louis Academy. Toen hij net 18 jaar oud was, ontmoette de kleine Pomp hertog Friedrich Paul Wilhelm, die hem uitnodigde om met Wilhelm naar Europa te gaan. Pomp genoot van een weelderig, aristocratisch leven in Duitsland, waar hij Duits en Spaans toevoegde aan de lijst van talen (Frans, Engels, Shoshone en Hidatsa) waarin hij al vloeiend sprak. Toen hij terugkeerde naar Missouri, werkte hij als pelsjager en ging om met zowel vooraanstaande grensbewoners als aristocraten die hem bezochten.

De goudkleurige munt van Sacagawea. Bron: (USAcoinbook.com)

Een eerbetoon aan Sacagawea

Om de opmerkelijke bijdragen van Sacagawea te herdenken, heeft de U.S. Mint in 2000 voor een beperkte tijd een goudkleurige één-dollarmunt met haar beeltenis uitgegeven, ter vervanging van de soortgelijke Susan B. Anthony-munt. Geen van beide een-dollarmunten bleek erg populair in de Verenigde Staten, en slechts een paar van de Sacagawea-munten zijn vandaag de dag nog in omloop in de Verenigde Staten. Zij zijn echter zeer populair gebleken in Ecuador, dat Amerikaans geld gebruikt, maar papieren dollars met argwaan bekijkt, omdat zij gemakkelijk kunnen worden nagemaakt. Zoals altijd leeft Sacagawea voort in ongemakkelijk interculturalisme.

Van het Web

Groovy Photos That Reveal A Different Side To The 90s

Groovy History

68 Vintage Photos So Beautiful We Can’t Look Away