Amyotrofische laterale sclerose

Amyotrofische laterale sclerose (ALS), soms ook Lou Gehrig’s ziekte genoemd, is een snel progressieve neurologische ziekte die de zenuwcellen aantast die verantwoordelijk zijn voor het aansturen van willekeurige spieren, zoals die in de armen, benen en het gezicht.

ALS veroorzaakt zwakte met een breed scala aan handicaps. Vroege tekenen en symptomen omvatten:

  • Moeite met lopen of moeite met uw normale dagelijkse bezigheden
  • zwakte in uw been, voeten of enkels
  • Trippelen
  • zwakte van de handen of onhandigheid
  • Spraakverwarring of moeite met slikken
  • Spierkrampen en stuiptrekkingen in uw armen, schouders en tong
  • Moeite om het hoofd omhoog te houden of een goede houding aan te nemen

Uiteindelijk worden alle spieren die men vrijwillig kan aansturen aangetast, en verliest men de kracht en het vermogen om armen, benen en het lichaam te bewegen. ALS heeft geen invloed op iemands vermogen om te zien, ruiken, proeven, horen of tastzin te herkennen.

Ataxie

Ataxie is een verlies of afname van de controle over de fijne motoriek. Het kan worden veroorzaakt door schade aan het cerebellum, dat zich aan de basis van de hersenen bevindt en het gebied van de hersenen is dat de vrijwillige motorische controle regelt. Het cerebellum kan beschadigd raken door alcoholmisbruik, beroerte, tumoren, hersenverlamming, of Multiple Sclerose.

Symptomen omvatten:

  • Moeite met het dichtknopen van een hemd.
  • Een onvaste gang of moeite met lopen.
  • Slechte coördinatie in de handen en/of benen.
  • Moeite met het uitvoeren van taken zoals handschrift of eten met een vork.
  • Normale oogbewegingen of stuiptrekkingen.
  • Grote moeite met eten/slikken.

Epilepsie

Epilepsie, een stoornis die het gevolg is van een verstoring in de elektrische geleiding van onze hersenen, kan het gevolg zijn van een aantal aandoeningen, die op aanvallen gelijkende symptomen veroorzaken. Symptomen zijn onder meer:

  • verwardheid, meestal tijdelijk.
  • Staren in de ruimte.
  • geheel verlies van bewustzijn of geheugen gedurende een bepaalde periode.
  • ongecontroleerde schokken, tremoren, of beweging van armen en benen.
  • Verlies van spiercontrole, resulterend in incontinentie.

Opevallen kunnen het gevolg zijn van genetische overerving, een hoofdtrauma, dementie, of medische aandoeningen zoals een hartaanval of beroerte die het hersenweefsel aantasten. De eerste keer dat u een aanval krijgt, moet u medische hulp zoeken. Zoek spoedeisende hulp als de aanval langer dan vijf minuten duurt, als u zich bezeert tijdens een aanval, als u zwanger bent, of als u diabeet bent. Zoek medische hulp als u getuige bent van iemand die een aanval heeft die aan een van deze criteria voldoet of als hij/zij niet begint te ademen of niet onmiddellijk weer bij bewustzijn komt.

Migrainehoofdpijn

Verhoogde stress, spanning en gebrek aan vrije tijd in de hectische wereld van vandaag hebben de incidentie van migraine bij anders gezonde kinderen en volwassenen verhoogd. Migraine hoofdpijn kan nemen de gewone hoofdpijn tot het uiterste, het veroorzaken van ernstige pijn, visuele storingen, misselijkheid, en gevoeligheid voor geluid of licht.

Migraine kan vaak worden gecontroleerd door middel van veranderingen in levensstijl en / of medicatie.

Multiple Sclerosis (MS)

Het plotselinge begin op gezondheidsproblemen is eng, maar vroeg ingrijpen en behandeling kan een verschil maken in de ernst van de bijbehorende symptomen. Bij MS wordt ons centrale zenuwstelsel beschadigd door ons eigen immuunsysteem, waardoor symptomen ontstaan als:

  • Numbness of tintelingen in armen en/of benen, meestal aan één kant van het lichaam tegelijk, of alleen in de benen.
  • Visuele stoornissen, waaronder een ‘blinde vlek’ of verlies van het gezichtsvermogen in één oog; pijn veroorzaakt door oogbewegingen, dubbel of wazig zien.
  • Tremor of onverklaard verlies van coördinatie, inclusief moeite met lopen of een gevoel van onvastheid of duizeligheid.
  • Pijn, tintelingen, of een gevoel dat iets ‘slaapt.’
  • Onverklaarbare vermoeidheid.

Ziekte van Parkinson

De ziekte van Parkinson is een progressieve aandoening van het zenuwstelsel die het bewegen beïnvloedt. Het ontwikkelt zich geleidelijk, soms beginnend met een nauwelijks waarneembare tremor in slechts één hand. Hoewel een tremor het meest bekende teken van de ziekte van Parkinson kan zijn, veroorzaakt de aandoening ook vaak stijfheid of vertraging van de beweging.

Tekenen en symptomen omvatten:

  • Tremoren
  • Stijve en pijnlijke spieren
  • Stoornis in houding en evenwicht; lopen kan moeilijk worden
  • Vermoeide bewegingen, vooral wanneer men vanuit een rustpositie beweegt, zoals uit bed komen
  • Verlies van automatische bewegingen, zoals knipperen, glimlachen, of met de armen zwaaien tijdens het lopen
  • Vermoeide gezichts- en keelspieren

Een klein aantal mensen heeft symptomen aan slechts één kant van het lichaam die zich nooit naar de andere kant verplaatsen.

EEG

Een elektro-encefalogram (EEG) is een test die hersengolven en -activiteit meet en registreert. Een aantal elektroden, of sensoren, worden op het hoofd bevestigd en met draden aan een computer gekoppeld. De computer registreert de elektrische activiteit van de hersenen op het scherm of op papier als golvende lijnen. Bepaalde aandoeningen, zoals toevallen, kunnen worden waargenomen door de veranderingen in het normale patroon van de elektrische activiteit van de hersenen. Het wordt ook gebruikt om mensen te evalueren die problemen ondervinden in verband met de hersenfunctie. Problemen zijn onder meer tumoren, verwardheid, coma, langdurige geheugenproblemen, of verzwakking van specifieke delen van het lichaam als gevolg van een beroerte of andere ziekte.

EMG

Electromyografie (EMG) meet hoe snel en hoe goed zenuwen elektrische signalen door het lichaam kunnen zenden. Het wordt vaak uitgevoerd wanneer patiënten klagen over onverklaarbare spierzwakte. De diagnostische procedure helpt onderscheid te maken tussen spierzwakte als gevolg van zenuwaandoeningen en spieraandoeningen waarbij het probleem in de spier begint.

Om de test uit te voeren, wordt een kleine naald door de huid in de spier ingebracht en wordt de patiënt gevraagd om een beetje te bewegen om de spier die wordt getest samen te trekken. Elektrische activiteit wordt gedetecteerd door deze naald.

EMG wordt gebruikt om abnormale elektrische activiteit van spieren op te sporen die optreedt bij ziekten en aandoeningen, waaronder: beknelde zenuwen, amyotrofische laterale sclerose (ALS), spierdystrofie, spierontsteking, perifere zenuwbeschadiging (schade aan zenuwen in de armen en benen), myasthenia gravis, disc herniation, en anderen.

Myelografie

Myelografie is een soort radiografisch onderzoek waarbij een contrastvloeistof wordt gebruikt om problemen met het ruggenmerg op te sporen, waaronder de locatie van een ruggenmergletsel, cysten, en tumoren. De procedure bestaat vaak uit injectie van een contrastvloeistof in de hals- of lendenwervelkolom, gevolgd door röntgenstralen. Een myelogram kan helpen bij het vinden van de oorzaak van pijn die niet is gevonden door een MRI of CT.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.