Rapid prototyping is het snel maken van een model op ware grootte. Het woord prototype komt van de Latijnse woorden proto (origineel) en typus (model).
In de fabricage, wordt rapid prototyping gebruikt om een driedimensionaal model van een onderdeel of product te maken. Naast het verstrekken van 3-D visualisatie voor digitaal gerenderde items, kan rapid prototyping worden gebruikt om de efficiëntie van een onderdeel of productontwerp te testen voordat het in grotere hoeveelheden wordt vervaardigd. Het testen kan meer te maken hebben met de vorm of de grootte van een ontwerp, eerder dan met zijn sterkte of duurzaamheid, omdat het prototype misschien niet van hetzelfde materiaal wordt gemaakt als het eindproduct. Tegenwoordig worden prototypes vaak gemaakt met additieve laagproductietechnologie, ook bekend als 3D-printen. Direct metal laser sintering (DMLS) kan ook worden gebruikt om aluminium, roestvrij staal of titanium prototypes te maken. Dit proces maakt gebruik van laserstralen om metaalpoeders te smelten en te smelten tot vaste onderdelen.
In netwerkontwerp kan rapid prototyping worden gebruikt om de architectuur voor een nieuw netwerk in kaart te brengen. Een rapid prototype tool genaamd Mininet, bijvoorbeeld, stelt de gebruiker in staat om snel een software-defined network (SDN) prototype te maken, ermee te interageren, aan te passen en te delen op een enkele computer die een netwerktopologie simuleert die Openflow switches gebruikt.
In softwareontwikkeling, wanneer een klein team snel een werkend softwareprogramma bouwt voor gebruikers om te beoordelen, wordt dit ook wel rapid prototyping genoemd. Het kan ook worden aangeduid als rapid application development (RAD).