“Niemand eet meer Pelicana kip in Korea,” zei mijn moeder, verbaasd toen ik lovend sprak over Pelicana, een van de grootste gefrituurde kipketens in Korea die onlangs zijn eerste locatie in Manhattan opende. “Er zijn zo veel gebraden kip ketens hier. Pelicana is nu een uitstervend merk in Korea,” zei mijn moeder terwijl ik Pelicana’s gebraden kip bleef aanprijzen. Maar ondanks de negatieve inzichten van mijn moeder over de toekomst van de keten in Korea, is Pelicana’s entree in Manhattan nog steeds een grote zaak. Gelegen op de derde verdieping van Food Gallery 32, een food court in het hart van K-town op 11 West 32nd St., tussen Broadway en Fifth Avenue, is het de beste versie van Koreaanse gebraden kip die New Yorkers waarschijnlijk buiten Korea kunnen vinden.
KFC is mainstream geworden in de Amerikaanse voedselwereld. Ik heb het niet over Colonel Sanders, ik heb het over Koreaanse gebraden kip. De kenmerkende zoetzure saus, gemaakt met Koreaanse specerijen zoals gochujang, maakt dat KFC sterk staat in de felle gebakken kip concurrentie in Amerika. Beroemde Koreaanse gefrituurde kipketens, zoals BBQ Olive Chicken en BonChon, hebben meerdere locaties in New York City geopend, en lokale ketens zoals Turntable hebben ook een slag geslagen. Pelicana is de nieuwste nieuwkomer in de KFC-familie in de drukke wijk K-town – maar het heeft een van de langste geschiedenissen van alle ketens in Korea.
Opgericht in 1982, werd Pelicana geboren uit het idee van het leveren van schoon verpakte gebakken kip. In de jaren ’80 was er in Korea niet veel voedsel beschikbaar om te bezorgen. In die tijd was gebraden kip, de zogenaamde “tong-dak”, wat de Koreanen kenden en wilden, en het werd meestal verkocht vanuit straatvoedseltrucks om te worden afgehaald.
Pelicana was een van de eerste kippenmerken die gebraden kip voor bezorging in het land commercialiseerde, en veranderde de manier waarop Koreanen kip aten en bekeken. De CEO van Pelicana, Hee Kwon Yang, wilde dit westerse gerecht Koreaniseren door saus toe te passen die was gemaakt met traditionele Koreaanse kruiden zoals knoflook, ui, en gochujang. Het merk noemde deze nieuwe Koreaanse gebakken kip yangnyum tong-dak, om Koreaanse consumenten aan te spreken. Het werd een sensatie en uiteindelijk een essentieel onderdeel van de Koreaanse eetcultuur.
Toen ik Pelicana’s yangnyum tong-dak voor het eerst probeerde toen ik als kind in Korea woonde, vond ik het helemaal niks. Ik hield er niet van hoe de saus mijn vingers plakkerig maakte, en de smaken van de saus waren niet iets waar ik naar op zoek was als ik gefrituurde kip wilde. Ik gaf de voorkeur aan knapperige, zwaargebraden kip zonder de saus, die me eraan herinnerde dat ik van iets Amerikaans genoot. Toen er meer gebraden kipketens verschenen en de concurrentie in Korea heviger werd, bestelde ik uiteindelijk geen KFC meer bij Pelicana, omdat ik kip wilde bestellen bij nieuwe, trendy plaatsen die meer opwindende, westerse smaken zouden bieden die ik niet elke dag in mijn Koreaanse gerechten kon krijgen.
Maar nadat ik naar Amerika was verhuisd en niet altijd elke dag Koreaans voedsel at, merkte ik dat ik steeds meer naar KFC verlangde. Ik at hier veel Koreaanse gefrituurde kip, overgoten met die zoet-pittige saus, maar ik was nooit helemaal voldaan. Het was tijd voor mij om terug te gaan naar waar het allemaal begon; Ik wilde Pelicana’s originele yangnyum tong-dak proberen die mijn voortdurende gefrituurde kipreis kick-startte.
Toen ik eindelijk Pelicana bezocht, had ik hoge verwachtingen. De plaats was vol met andere Koreanen, die waarschijnlijk net als ik herinneringen hadden aan dit iconische merk. Achter de glimmende, marmeren toonbank stonden papieren dozen, netjes opgevouwen en in een rij op de plank, klaar voor wat gebakken kip. De keuken was zichtbaar en open, en lokte me naar binnen met het geluid en de geur van gebraden kip. Het was er luidruchtig met mensen en muziek op de achtergrond, en op elk scherm speelden K-pop muziekvideo’s en reclamespotjes. Ik voelde me veilig om hier schaamteloos en luidruchtig mijn liefde en obsessie voor K-pop en KFC te vieren.
Het menu was eenvoudig: Er waren acht verschillende smaken te kiezen, en ik kon ofwel vleugels, hele kip, of ontbeende kip, beschikbaar voor de helft of volledige grootte. Voor een volledige bestelling, kon ik kiezen uit twee verschillende smaken. Ik ging meteen naar de toonbank en bestelde een hele knapperige gebakken kip met de helft Pelicana handtekening saus en de helft honing knoflooksaus.
Na ongeveer 20 minuten gewacht te hebben terwijl ze de kip bakten, stond ik eindelijk oog in oog met Pelicana gebakken kip voor de eerste keer in 14 jaar, en ze zagen er precies zo uit als ik me herinnerde uit mijn jeugd. De kip was zwaar-breaded, stomend-heet, en een heldere robijnrode kleur. Ik nam een hap, en ik werd overspoeld met zoveel emoties. Ik kreeg tranen in mijn ogen, niet alleen omdat de kip zo sappig en lekker was, maar ook omdat het me terugbracht naar mijn herinneringen aan het eten van gebraden kip met mijn broer en het kijken naar TV. De kip was waanzinnig krokant en had bekende Koreaanse smaken uit mijn jeugd. Het smaakte bijna als kimchi gebakken rijst, maar zuurder met een vleugje gochujang. De perfecte harmonie tussen de gebakken kip en de saus deed me alle andere fatsoenlijke tot middelmatige kip die ik in de stad probeerde vergeten, en ik realiseerde me dat ik geen genoegen meer hoefde te nemen met middelmatige Koreaanse gebakken kip.
Na het verslinden, huilen, en het eten van mijn gevoelens, was ik bang dat honing knoflook smaak me zou teleurstellen, maar ik had het gelukkig mis. Het was zoet, maar niet te zoet, echt hartig, en net zo verslavend als de originele Pelicana-saus. Het vulde de krokant gebakken kip aan als pindakaas en jam; ze hoorden bij elkaar. De saus was echt knoflook-achtig, maar het was een aangename hoeveelheid knoflook die de smaken deed stralen. Pelicana overtrof mijn hoge verwachtingen.
Het was misschien mijn nostalgie die mijn ervaring bij Pelicana speciaal maakte, maar hun benadering van Koreaanse gefrituurde kip – met barstende smaken en waanzinnig krokante kip met een dik beslag – maakte het buitengewoon. Aangezien de resoluties van veel mensen voor het nieuwe jaar gezond eten bevatten, ben ik er trots op mijn resolutie in te stellen op het proberen van zoveel mogelijk verschillende smaakcombinaties als ik kan bij Pelicana, omdat ik deze plek gelukkig en trots mijn nieuwe Koreaanse gefrituurde kippentempel in NYC noem.