Chippendale meubelen zijn een Amerikaans ontwerp dat zijn oorsprong vindt in de 16e eeuw. Het wordt vooral gekenmerkt door de stijl van de poten en voeten en is vaak gemaakt van een donker gekleurde houtsoort. Er zijn invloeden van de Queen Ann stijl, maar ook van Chinees design; de Chippendale esthetiek heeft de tand des tijds doorstaan en is sinds zijn ontstaan een onderdeel van de binnenhuisarchitectuur gebleven. Belangrijke stukken gemaakt door Chippendale kunnen in de miljoenen verkopen, maar deze stijl is vele malen nieuw leven ingeblazen sinds de jaren 1700 en kan worden gevonden in een verscheidenheid van prijsklassen.
De oorsprong van Chippendale
Amerikaanse meubels gemaakt in de Chippendale stijl is vernoemd naar het werk van de Londense meubelmaker Thomas Chippendale in het midden van de jaren 1700. Hij werd vrij beroemd in zijn tijd na het publiceren van The Gentleman and Cabinet-Maker’s Director, een gids voor het bouwen van een verscheidenheid aan meubelstukken.
Amerikaanse meubels gemaakt in de Chippendale stijl, die valt binnen de Koloniale periode, waren conservatief in vergelijking met Engelse ontwerpen uit hetzelfde tijdsbestek. Chippendale is nauw verwant aan de vroegere Queen Anne stijl, en het is belangrijk om te onthouden dat elementen in meubelontwerpen elkaar soms overlappen omdat de smaak van periode tot periode verandert. Zo kan het voorkomen dat een meubelstuk in de Chippendale categorie valt, maar ook een of twee Queen Anne elementen bevat.
Niettemin zijn er een aantal kenmerken om naar te kijken bij het identificeren van Chippendale stukken, zoals de gebruikte houtsoorten, poot en voet stijlen, en andere versieringen.
Houtsoorten gebruikt in Chippendale stijl stukken
De mooiste Chippendale stijl stukken werden meestal gemaakt van mahonie, maar andere houtsoorten werden ook gebruikt, zoals walnoot, kersen, en esdoorn, om meer betaalbare meubels gemaakt in deze stijl te creëren. Latere versies bevatten vaak veel verschillende houtsoorten, en hebben over het algemeen een donkere afwerking om oudere stukken na te bootsen.
Chippendale Stijl Poten en Voeten
Veel Chippendale stukken hebben cabriole poten, die een curve aan hen hebben. Amerikaanse meubelmakers uit Newport, Rhode Island, gebruikten ook vaak klassiek vormgegeven rieten of gecanneleerde poten. Meubelmakers in Philadelphia verwerkten invloeden van de Rococo in hun meubelen, wat resulteerde in uitvoeriger gebeeldhouwde poten. Sommige stukken, zoals bijzetstoelen en tafeltjes in de Pembroke-stijl, hebben rechte poten, maar andere elementen van de Chippendale-stijl zijn nog steeds aanwezig.
Er zijn eigenlijk zes verschillende stijlen poten en voeten in Chippendale-meubelen: de leeuwenpoot, de bal-en-klauw-voet, de late Chippendale, de Marlborough, de knots, en de spade. De leeuwenpoot, zo genoemd naar zijn vorm, en de bal en klauw waren gebaseerd op de cabrioolvorm. Amerikaanse meubelmakers gaven de voorkeur aan de bal en klauw omdat de klauw bij een adelaar hoorde. De late Chippendale stijl heeft een vierkante poot met een vierkante voet. De meest eenvoudige is de club, een eenvoudige ronde voet; de spade is een ronde, taps toelopende poot met een vierkante of trapeziumvormige voet.
Frank Farmer Loomis IV, auteur van In Antiques 101, waardeerde de reeds lang bestaande Queen Anne stijl, maar realiseerde zich ook dat vernieuwende ontwerpen de verkoop op gang hielden. Deze ondernemende meubelmaker liet zich dus inspireren door zowel de Chinese als de gotische stijl en verwerkte er designelementen in, waaronder de rechte Marlborough poot.
Andere kenmerken van de Chippendale Stijl
Hoewel poten en voeten vaak een goed beginpunt zijn bij het identificeren van Chippendale stukken, zijn er ook een aantal andere kenmerken om naar te kijken. Wat het houtdetail betreft, hebben de leuningen op stoelen vaak een jukvorm. De rugleuningen (het dunne stuk hout in het midden van de rugleuning van een stoel) van arm- en bijzetstoelen kunnen ingewikkeld doorboord en met lintmotieven gesneden zijn, hoewel sommige stoelen minder versierde rugleuningen hebben. Schelpmotieven uit de Queen Anne periode kunnen aanwezig zijn, maar zijn niet zo overheersend in deze stijl als ze eerder in de jaren 1700 waren.
En als het op textiel aankwam, waren Chippendale stijl bankstellen, krukken en stoelen vaak bekleed met de fijnste stoffen, waaronder prachtige zijde.
Latere Chippendale stijlen
Veel reproducties van de Chippendale stijl werden rond 1900 geproduceerd tijdens de laat-Victoriaanse periode. Hoewel dit vandaag de dag antieke stukken zijn, hebben ze in vergelijking niet de fijn bewerkte details die te vinden zijn in de vroege Chippendale stijl stukken, noch hebben ze de prijzen van echte antieke meubels. Aangezien de meeste mensen zich de topstukken niet kunnen veroorloven, bieden latere voorbeelden een antiek alternatief voor wie van de stijl houdt zonder het grote budget.
De invloed van Chippendale is nog steeds wijdverbreid in formeel meubelontwerp en fabricage, met inbegrip van het gebruik van cabrioolpoten en bal-en-klauwvoeten. Sommige moderne stukken kopiëren oudere ontwerpen volledig, terwijl andere inspiratie ontlenen aan deze klassieke stijl en deze vermengen met moderne invloeden.
Zorg ervoor dat u de mening van een antieke meubeldeskundige inwint als u niet zeker bent van de herkomst, vooral als u overweegt het stuk op enigerlei wijze te renoveren of te wijzigen. Veel stukken antiek meubilair zijn veel waardevoller in originele staat.