Wat is een Open Listing?
In onroerend goed, een open lijst heeft twee betekenissen. Open listing kan verwijzen naar een woning te koop waarvan de eigenaar is met behulp van meerdere makelaars in onroerend goed om zo veel potentiële kopers te vinden als mogelijk. De agent die brengt in de winnende koper voor het pand verzamelt de commissie.
Een open vermelding kan ook verwijzen naar een eigenaar die is de verkoop van hun huis of eigendom zelfstandig, zonder het inschakelen van (en dus moeten een commissie te betalen aan) een makelaar.
In beide gevallen is de open vermelding is het tegenovergestelde van een exclusieve vermelding, waarin een makelaar is ingeschakeld door de eigenaar van het onroerend goed, en is het enige kanaal om te bieden op en het kopen van het onroerend goed. Deze makelaar heeft het unieke, of exclusieve, recht om het onroerend goed te tonen en te proberen het te verkopen.
key takeaways
- In onroerend goed heeft een open vermelding twee betekenissen; hoewel verschillend, gaan beide in tegen de gebruikelijke praktijk om één makelaar het exclusieve recht te geven om een onroerend goed te tonen en te verkopen.
- In de ene betekenis verwijst een open vermelding naar een onroerend goed waarvan de eigenaar gebruikmaakt van meerdere makelaars in een niet-exclusieve regeling.
- In een andere betekenis, open vermelding verwijst naar een woning wordt verkocht rechtstreeks door de eigenaar, zonder agent betrokken at all.
- Niet verrassend, makelaars zijn geen grote fans van open listings, en sommige weigeren te werken met eigenschappen die ze niet hebben exclusieve rechten op.
Een open vermelding begrijpen
In eerste instantie wordt een open vermelding gewoonlijk een vermeldingovereenkomst genoemd met een of meer makelaars op niet-exclusieve basis. Agenten die deelnemen aan de verkoop van dit pand hebben allemaal recht op een commissie als – maar alleen als – ze uiteindelijk brengen in de koper. Verschillende redenen kunnen bestaan voor een verkoper om meerdere agenten in te schakelen: Een eigendom moet misschien snel verkocht worden. Omgekeerd is het onroerend goed al een tijdje op de markt en heeft het eerder moeite gehad om kopers aan te trekken.
In het tweede geval kan de verkoper gewoon proberen geld te besparen – d.w.z. de commissie van de makelaar – door aanbiedingen voor het onroerend goed rechtstreeks te behandelen. Dergelijke eigendommen worden vaak geadverteerd als “te koop door eigenaar.” Deze status kan aantrekken zuinig-minded kopers, die de gedachte dat de vraagprijs voor het onroerend goed lager zal zijn, omdat de verkoper niet hoeft te commissies in te bouwen (Typisch, een makelaar de commissie is gebaseerd op de uiteindelijke aankoopprijs van het onroerend goed, de agent knip komt rechtstreeks uit de betaling van de koper tijdens de sluiting, voordat de verkoper krijgt geen geld). Ze kunnen ook het gevoel dat het omgaan rechtstreeks met de eigenaar zal de transactie soepeler en sneller te maken, omdat de onderhandelingen niet hoeft te gaan via een derde partij.
Speciale overwegingen voor Open Listings
Makelaars kunnen terughoudend zijn om te nemen op een open lijst vanwege het gebrek aan inzet van de verkoper om uitsluitend met hen te werken. De regeling staat ten goede aan de verkoper door het aanbieden van hen veelzijdigheid en meer opties in het vinden van potentiële kopers. De verkoper zal ook waarschijnlijk betaalt slechts de helft van de gebruikelijke commissie, die zou gaan naar de agent die brengt in de koper met een winnend aanbod. Dit komt omdat die agent meestal alleen dient aan de kant van de koper van de deal. Er is geen verkopend makelaar omdat de verkoper de verantwoordelijkheid neemt voor alle marketing van het pand zelf. De verkoper zou kunnen geloven dat er zo’n vraag naar het onroerend goed zal zijn dat het relatief gemakkelijk zal zijn om kopers aan te trekken die aan haar prijs kunnen voldoen.
Makelaarskantoren kunnen regels hebben die bepalen of hun agenten al dan niet mogen deelnemen aan open-listingregelingen. Sommige bedrijven adverteren bijvoorbeeld niet met open lijsten, maar de makelaars mogen wel klanten aan zich binden die zij al als potentiële kopers hebben. Onroerend goed bedrijven kunnen terughoudend zijn om te werken met open aanbiedingen uit bezorgdheid dat de verkoper zou kunnen vinden hun eigen kopers toch en een deal te sluiten zonder enige betrokkenheid van agenten. Dat zou de inspanningen van de agenten een verspilling van tijd en geld. De verkoper zou kunnen proberen om de agenten te omzeilen en uit te werken een deal rechtstreeks met hun klanten die hen snijdt uit de lus. Er kan ook bezorgdheid zijn dat het eigendom niet aantrekkelijk zal zijn voor kopers.
De beperkte mogelijkheden voor agenten om een commissie te verdienen via open listings kan hen ertoe brengen hun energie in plaats daarvan te richten op exclusieve contracten. Sommige agenten verklaren dat zij alleen eigenschappen zullen behandelen zij de exclusieve verkooprechten aan.
hebben