What Is Norplant?
Norplant is een nieuw voorbehoedsmiddel dat in februari 1991 in de Verenigde Staten op de markt kwam, nadat het door de Food and Drug Administration was goedgekeurd. Norplant bestaat uit zes siliconencapsules ter grootte van een lucifer die in de bovenarm van een vrouw worden ingebracht. De capsules geven gedurende vijf jaar kleine hoeveelheden progestageen af en moeten door een opgeleide arts worden ingebracht en verwijderd. Norplant is een uiterst doeltreffend voorbehoedsmiddel. Vrouwen die het middel gebruiken, hebben een jaarlijks zwangerschapspercentage van minder dan 1% over een periode van vijf jaar.
Een meerderheid van de vrouwen die Norplant gebruiken, ervaart enkele bijwerkingen, zoals onregelmatige bloedingen en andere menstruele veranderingen, hoofdpijn, gewichtsveranderingen en acne. Norplant brengt bijzondere gezondheidsrisico’s met zich mee voor vrouwen met overgewicht, die roken, of die diabetes of hart- of bloedsomloopproblemen hebben.
Wat is het effect van Norplant op de reproductieve vrijheid?
De ontwikkeling van nieuwe anticonceptiemethoden vergroot de reproductieve vrijheid van vrouwen en mannen. Omdat niet elk voorbehoedsmiddel geschikt zal zijn voor de specifieke gezondheidsbehoeften of levensomstandigheden van een individu, is het belangrijk dat er een reeks veilige en doeltreffende voorbehoedsmiddelen beschikbaar zijn.
Maar deze nieuwe methode van geboortebeperking is ook een middel geweest om inbreuk te maken op de reproductieve autonomie van vrouwen. Vrijwel onmiddellijk nadat de FDA eind 1990 Norplant had goedgekeurd, probeerden rechters en wetgevers het gebruik ervan door bepaalde individuele vrouwen of groepen vrouwen verplicht te stellen. Omdat het automatisch werkt, gemakkelijk te controleren is en niet zonder medische hulp kan worden verwijderd, kan Norplant gemakkelijker dan andere voorbehoedsmiddelen worden gebruikt om de voortplanting van vrouwen te beheersen.
Hoe heeft de regering getracht Norplant onder dwang te gebruiken?
In verschillende staten hebben rechters vrouwen die veroordeeld waren wegens kindermisbruik of drugsgebruik tijdens de zwangerschap, de “keuze” gegeven tussen het gebruik van Norplant of het uitzitten van een gevangenisstraf. In 1991, 1992 en 1993 hebben wetgevers in meer dan een dozijn staten maatregelen ingevoerd die, indien zij waren aangenomen, vrouwen zouden hebben gedwongen Norplant te gebruiken. Sommige van deze wetsvoorstellen zouden financiële stimulansen hebben geboden aan vrouwen met een uitkering om hen ertoe aan te zetten Norplant te gebruiken. Andere wetgeving zou vrouwen die overheidssteun ontvangen hebben verplicht Norplant te gebruiken of hun uitkering te verliezen. Sommige wetsvoorstellen zouden vrouwen die veroordeeld zijn voor kindermisbruik of drugsgebruik tijdens de zwangerschap hebben gedwongen om Norplant te laten implanteren.
Wat is er mis met het gebruik van Norplant als voorwaarde voor veroordeling of bijstandsuitkering?
Een “keuze” bieden tussen gevangenisstraf en gedwongen anticonceptie is ongrondwettelijk. Een dergelijke keuze schendt het fundamentele grondwettelijke recht op reproductieve autonomie en lichamelijke integriteit door in te grijpen in de intieme beslissing of en wanneer een kind te baren en door een indringende medische procedure op te leggen aan personen die niet in een positie verkeren om deze te weigeren.
Pogingen om vrouwen met een uitkering te verplichten of aan te moedigen om Norplant te gebruiken, zijn ook in strijd met het grondwettelijke recht op reproductieve en lichamelijke autonomie. De stimuleringsplannen, hoewel niet geformuleerd als eisen, zijn niettemin dwingend. Vooral voor vrouwen met een laag inkomen kan het aanbod van geld om hun gezin te voeden, te kleden en te huisvesten – zelfs als het in ruil is voor het opgeven van hun grondwettelijke rechten – moeilijk te weigeren zijn.
In zowel de gerechtelijke als de wetgevende plannen om vrouwen te manipuleren Norplant te gebruiken, zouden sommige vrouwen gedwongen of aangezet worden om Norplant te nemen, zelfs als het een gevaar voor hun gezondheid vormde. Bovendien zou het toestaan aan rechters en wetgevers om de voortplanting van sommige vrouwen te controleren, de rol van de overheid als toezichthouder op de vruchtbaarheid van vrouwen in het algemeen legitimeren.
Welke attitudes liggen ten grondslag aan het voorgestelde gebruik van Norplant als voorwaarde voor overheidsuitkeringen of veroordeling?
Het opleggen of voorstellen van het gebruik van langdurige anticonceptie als een “remedie” voor armoede gaat uit van verkeerde voorstellingen over vrouwen in armoede en versterkt die. Dergelijk beleid is ingegeven door de onjuiste opvatting dat vrouwen in de bijstand zonder onderscheid kinderen krijgen en voor onbepaalde tijd in de bijstand blijven. In feite bedraagt het gemiddelde aantal kinderen in een bijstandsgezin 1,9 (een cijfer dat niet hoger is dan dat voor de bevolking in het algemeen), en in 1990 bedroeg de mediane periode voor het ontvangen van bijstand aan gezinnen met afhankelijke kinderen 23 maanden.
Het verplichte gebruik van Norplant is ook geen echte oplossing voor de problemen van drugsgebruik of kindermishandeling. Het gebruik van Norplant door een vrouw voorkomt conceptie; het weerhoudt haar er niet van drugs te gebruiken of haar kinderen te misbruiken. De oplossing voor deze problemen is niet gedwongen anticonceptie, maar adequate drugsbehandeling en sociale diensten om geweld in het gezin te voorkomen en aan te pakken.
Heeft het gedwongen gebruik van Norplant discriminerend gewerkt?
De recente eisen voor Norplant-straffen en wetsvoorstellen zetten vrouwen apart als degenen die verantwoordelijk zijn voor geboortebeperking en zwangerschap. Mannen worden niet gestraft voor kindermisbruik of drugsverslaving met vasectomie of verplichte geboortebeperking. Evenmin worden vasectomieën vaak voorgesteld als een voorwaarde om in aanmerking te komen voor initiële of verhoogde overheidsbijstand voor mannen.
De pogingen om het gebruik van Norplant af te dwingen zijn ook discriminerend voor vrouwen met een laag inkomen en vrouwen van kleur. De stimuleringsplannen zijn gericht op vrouwen met een uitkering, en de veroordelingstactieken zijn onevenredig gericht op gekleurde vrouwen met een laag inkomen. Dit beleid doet denken aan de eugenetische beweging eerder deze eeuw, die zich richtte op vrouwen met lage inkomens, niet-Engels sprekende vrouwen en gekleurde vrouwen voor gedwongen sterilisatie. Amper twee dagen na de goedkeuring van Norplant door de FDA publiceerde de Philadelphia Inquirer een hoofdartikel met als kop: “Armoede en Norplant – Kan anticonceptie de onderklasse terugdringen?”, waarin de stimuleringsplannen werden onderschreven. Dit land heeft een betreurenswaardige geschiedenis van misbruik van sterilisatie van gekleurde mensen en mensen met geestelijke ziekten of handicaps. In de laatste twee decennia zijn wetten ontwikkeld om dergelijk misbruik te voorkomen. De recente pogingen om vrouwen te dwingen Norplant te gebruiken, betekenen een terugkeer naar een tijdperk van openlijk racisme en eugenetica.
Wat adviseren medische en juridische deskundigen over Norplant?
De American Medical Association veroordeelt het gedwongen gebruik van Norplant in gerechtelijke veroordelingen of welzijnsprogramma’s. Volgens de AMA werpen dergelijke acties “ernstige vragen op over iemands fundamentele recht om medische behandeling te weigeren, vrij te zijn van wrede en ongebruikelijke straffen, en zich voort te planten. . . . De maatschappij moet voorzichtig zijn met het nemen van kortere wegen om middelen te besparen wanneer grondwettelijke rechten in het geding zijn.”
De American Bar Association is tegen “elke staats-, federale of territoriale wetgeving of gerechtelijke actie die een vrouw verplicht om een anticonceptie- of sterilisatiemethode te gebruiken, of om zich anderszins te onthouden van het baren van kinderen” als een straf voor gedrag, een voorwaarde voor proeftijd of voorwaardelijke vrijlating, of een voorwaarde voor het ontvangen van overheidsuitkeringen. De ABA is ook tegen aanmoedigingsplannen.
Dr. Sheldon Segal, de bedenker van Norplant, heeft verklaard: “Ik ben totaal en onherroepelijk tegen het gebruik van Norplant voor enig dwingend of onvrijwillig doel. Het werd ontwikkeld om de reproductieve vrijheid te verbeteren, niet om die te beperken. Mijn collega’s en ik hebben tientallen jaren aan deze innovatie gewerkt omdat wij de menselijke waardigheid respecteren en geloven dat vrouwen in staat moeten zijn het aantal kinderen te krijgen dat zij willen, wanneer zij dat willen. Niet alleen goed opgeleide en welgestelde vrouwen, maar alle vrouwen.”