In de sportgeneeskunde is neuromusculaire elektrische stimulatie (NMES) gebruikt voor spierversterking, behoud van spiermassa en spierkracht tijdens langdurige immobilisatie, selectieve spiertraining, en de controle van oedeem. Een grote verscheidenheid van stimulatoren, waaronder de burst-gemoduleerde wisselstroom (“Russische stimulator”), dubbel gepiekte monofasische gepulseerde stroom en bifasische gepulseerde stroomstimulatoren, zijn gebruikt om deze effecten te bewerkstelligen. Verschillende onderzoekers hebben een toename gerapporteerd van isometrische spierkracht bij zowel met NMES gestimuleerde als met lichaamsbeweging getrainde gezonde, jonge volwassenen in vergelijking met niet-getrainde controles, en ook geen significante verschillen tussen de NMES en vrijwillige trainingsgroepen. Het blijkt dat wanneer NMES en vrijwillige oefening worden gecombineerd er geen significant verschil is in spierkracht na de training in vergelijking met ofwel NMES of vrijwillige oefening alleen. Er zijn ook aanwijzingen dat NMES de functionele prestaties in een verscheidenheid van krachttaken kan verbeteren. Er zijn twee mechanismen geopperd om de trainingseffecten van NMES te verklaren. Het eerste mechanisme stelt voor dat de toename van spierkracht met NMES op een vergelijkbare manier optreedt als de toename van spierkracht met vrijwillige oefening. Dit mechanisme zou vereisen dat NMES versterkingsprotocollen standaard versterkingsprotocollen volgen die vragen om een laag aantal herhalingen met een hoge externe belasting en een hoge intensiteit van spiercontractie. Het tweede mechanisme stelt voor dat de spierversterking na NMES training het resultaat is van een omkering van de volgorde van vrijwillige recrutering met een selectieve toename van type II spiervezels. Omdat type II-vezels een hogere specifieke kracht hebben dan type I-vezels, zal selectieve augmentatie van type II-spiervezels de totale kracht van de spier verhogen. Het gebruik van neuromusculaire elektrische stimulatie ter voorkoming van spieratrofie die gepaard gaat met langdurige immobilisatie van de knie na een ligamentreconstructie-operatie of letsel is uitgebreid bestudeerd. NMES is effectief gebleken in het voorkomen van de afname van spierkracht, spiermassa en de oxidatieve capaciteit van de dijspieren na knie-immobilisatie. In op één na alle studies bleek NMES superieur te zijn in het voorkomen van de atrofische veranderingen van knie-immobilisatie in vergelijking met geen oefening, isometrische oefening van de quadriceps femoris spiergroep, isometrische co-contractie van zowel de hamstrings als de quadriceps femoris spiergroepen, en gecombineerde NMES-isometrische oefening. Er is ook gerapporteerd dat NMES toegepast op de dijspieren tijdens knie-immobilisatie de prestaties op functionele taken verbetert. (ABSTRACT VERTROKKEN OP 400 WOORDEN)