Naamgeving van kometen

Origineel systeemEdit

Tot 1994 kregen kometen eerst een voorlopige naam die bestond uit het jaar van hun ontdekking, gevolgd door een kleine letter die de volgorde van ontdekking in dat jaar aangaf (zo was komeet 1969i (Bennett) de 9e komeet die in 1969 was ontdekt). Zodra de komeet tot aan het perihelium was waargenomen en zijn baan was vastgesteld, kreeg de komeet een permanente aanduiding, namelijk het jaar van zijn perihelium, gevolgd door een Romeins cijfer dat de volgorde van zijn periheliumdoorgang in dat jaar aangaf, Zo werd Komeet 1969i Komeet 1970 II (het was de tweede komeet die in 1970 het perihelium passeerde)

Huidig systeemEdit

C/2004 Q2, de tweede komeet die in de tweede helft van augustus 2004 werd ontdekt. Hij staat ook bekend als komeet Machholz, naar zijn ontdekker Donald Machholz.

Het toenemend aantal ontdekkingen van kometen maakte deze procedure lastig, evenals de tijd die verstreek tussen de ontdekking en de periheliumovergang voordat de permanente naam kon worden toegekend. Daarom heeft de Internationale Astronomische Unie in 1994 een nieuw naamgevingssysteem goedgekeurd. Kometen worden nu voorlopig aangeduid met het jaar van hun ontdekking, gevolgd door een letter die de halfmaand van de ontdekking aangeeft en een nummer dat de volgorde van ontdekking aangeeft (een systeem dat vergelijkbaar is met dat wat reeds voor asteroïden wordt gebruikt). Zo werd de vierde komeet die in de tweede helft van februari 2006 werd ontdekt, aangeduid met 2006 D4. Vervolgens worden voorvoegsels toegevoegd om de aard van de komeet aan te geven:

• P/ duidt op een periodieke komeet, voor deze doeleinden gedefinieerd als elke komeet met een omlooptijd van minder dan 200 jaar of bevestigde waarnemingen bij meer dan één periheliumpassage.
• C/ geeft een niet-periodieke komeet aan, d.w.z. elke komeet die niet periodiek is volgens de voorgaande definitie.
• X/ geeft een komeet aan waarvoor geen betrouwbare baan kon worden berekend (over het algemeen historische kometen).
• D/ geeft een periodieke komeet aan die is verdwenen, opgebroken, of verloren gegaan. Voorbeelden zijn de komeet van Lexell (D/1770 L1) en komeet Shoemaker-Levy 9 (D/1993 F2)
• A/ duidt op een object dat per vergissing als een komeet werd geïdentificeerd, maar eigenlijk een kleine planeet is. Een ongebruikte optie voor vele jaren, werd deze classificatie voor het eerst toegepast in 2017 voor ‘Oumuamua (A/2017 U1) en vervolgens op alle asteroïden met komeetachtige banen.
• I/ duidt op een interstellair object, toegevoegd aan het systeem 2017 om de herclassificatie van ‘Oumuamua (1I/2017 U1) mogelijk te maken. Vanaf 2019 is het enige andere object met deze classificatie komeet Borisov (2I/2019 Q4).

De aanduiding van komeet Hale-Bopp is bijvoorbeeld C/1995 O1. Na hun tweede waargenomen periheliumpassage krijgen aanduidingen van periodieke kometen een extra voorvoegselnummer, dat de volgorde van hun ontdekking aangeeft. De komeet van Halley, de eerste komeet die als periodiek is geïdentificeerd, heeft de systematische aanduiding 1P/1682 Q1.

Afgezien van de systematisch genummerde aanduiding krijgen kometen routinematig een standaardnaam toegewezen door de IAU, die bijna altijd de naam of namen is/zijn van hun ontdekkers. Wanneer een komeet slechts een voorlopige naam heeft gekregen, wordt de “naam” van de komeet meestal alleen tussen haakjes na deze naam vermeld, als dat al gebeurt. Wanneer een periodieke komeet echter een nummer en een permanente aanduiding krijgt, wordt de komeet gewoonlijk genoteerd door zijn gegeven naam te gebruiken na het nummer en het voorvoegsel. Bijvoorbeeld, de ongenummerde periodieke komeet P/2011 NO1 (Elenin) en de niet-periodieke komeet C/2007 E2 (Lovejoy) worden genoteerd met hun voorlopige systematische aanduiding gevolgd door hun naam tussen haakjes; maar de genummerde periodieke komeet 67P/Churyumov-Gerasimenko krijgt een permanente aanduiding van zijn genummerde voorvoegsel (“67P/”) gevolgd door zijn naam (“Churyumov-Gerasimenko”).

Interstellaire objecten worden ook genummerd in volgorde van ontdekking en kunnen namen krijgen, evenals een systematische aanduiding. Het eerste voorbeeld was 1I/ʻOumuamua, dat de formele aanduiding 1I/2017 U1 (ʻOumuamua) heeft.

Relatie met asteroïde-aanduidingenEdit

Soms is het onduidelijk of een nieuw ontdekt object een komeet of een asteroïde is (die een kleine planeetaanduiding zou krijgen). Elk object dat in eerste instantie verkeerd was geclassificeerd als een planetoïde, maar snel werd gecorrigeerd naar een komeet, neemt de kleine planeetaanduiding over in de komeetaanduiding. Dit kan leiden tot een aantal vreemde namen zoals 227P/Catalina-LINEAR , waarvan de alternatieve naam 227P/2004 EW38 (Catalina-LINEAR) is, afgeleid van de oorspronkelijke voorlopige kleine planeet aanduiding 2004 EW38.

In andere gevallen kan een bekende planetoïde komeetachtige kenmerken gaan vertonen (zoals het ontwikkelen van een coma) en zo zowel als planetoïde en als komeet worden geclassificeerd. Deze krijgen aanduidingen onder beide systemen. Er zijn slechts acht van dergelijke hemellichamen die zowel als komeet als asteroïde op de kruislijst staan: 2060 Chiron (95P/Chiron), 4015 Wilson-Harrington (107P/Wilson-Harrington), 7968 Elst-Pizarro (133P/Elst-Pizarro), 60558 Echeclus (174P/Echeclus), 118401 LINEAR (176P/LINEAR), (300163) 2006 VW139 (288P/2006 VW139), (323137) 2003 BM80 (282P/2003 BM80), en (457175) 2008 GO98 (362P/2008 GO98).