Mesotherapiebehandelingen worden al meer dan vijftig jaar in heel Europa, Zuid-Amerika en meer recentelijk in de Verenigde Staten toegepast. Artsen hebben echter hun bezorgdheid geuit over de doeltreffendheid van mesotherapie, met als argument dat de behandeling niet voldoende is bestudeerd om een uitspraak te kunnen doen. Het belangrijkste punt is dat mesotherapie voor de behandeling van cosmetische aandoeningen niet het onderwerp is geweest van gouden standaard klinische studies; de procedure is echter wel bestudeerd voor de verlichting van pijn bij andere aandoeningen, zoals peesontsteking, peesverkalking, tandheelkundige ingrepen, kanker, cervicobrachialgie, artritis, lymfoedeem, en veneuze stasis. Verder zijn er case series en talrijke medische artikelen over de mesotherapie als een cosmetische behandeling, evenals studies die de ingrediënten gebruiken die in mesotherapie worden gebruikt.
De andere kant van het debat wordt verwoord door Rod Rohrich, M.D., voorzitter, Dept. of Plastic Surgery, University of Texas Southwestern Medical Center, Dallas: “Er is gewoon geen data, geen wetenschap en geen informatie, voor zover ik weet, dat mesotherapie werkt.” De American Society of Plastic Surgeons heeft een standpuntverklaring uitgegeven waarin mesotherapie niet wordt onderschreven, maar deze niet-goedkeuring is het onderwerp van enige controverse. Aangezien mesotherapie geen chirurgische behandeling is, maar eerder een niet-invasief alternatief voor plastische chirurgie, concurreert de behandeling met plastische chirurgie voor dezelfde patiënten.
De FDA kan het gebruik van beoefenaars die verschillende mengsels in het lichaam van patiënten injecteren niet controleren, omdat deze praktijk onder de jurisdictie van de medische raden van de staat valt. Dit is het geval omdat de mesotherapie door de medische raden van de staten als een “procedure” wordt beschouwd. De FDA daarentegen is gemandateerd om voedingsmiddelen, voedingssupplementen, geneesmiddelen, vaccins, biologische medische producten, bloedproducten, medische hulpmiddelen, straling uitzendende apparaten, veterinaire producten en cosmetica goed te keuren.
Robin Ashinoff, sprekend namens de American Academy of Dermatology, zegt “Een eenvoudige injectie geeft mensen valse hoop. Iedereen is op zoek naar een snelle oplossing. Maar er is geen snelle oplossing voor vet of vetophopingen of voor cellulitis.” De American Society for Dermatologic Surgery informeerde haar leden in februari 2005 dat “verdere studie gerechtvaardigd is voordat deze techniek kan worden onderschreven.”
Veel dermatologen en plastisch chirurgen zijn gealarmeerd over het groeiende profiel van mesotherapie. “Niemand zegt precies wat ze in de (spuit) doen,” zegt Naomi Lawrence, een derma-chirurg aan de University of Medicine and Dentistry of New Jersey. “Eén medicijn dat ze vaak gebruiken, fosfatidylcholine, is onvoorspelbaar en veroorzaakt extreme ontsteking en zwelling op de plaats waar het wordt geïnjecteerd. Het is geen goedaardig middel.”
Het is momenteel verboden in een aantal Zuid-Amerikaanse landen. Zelfs Brazilië, dat minder streng is dan de VS bij de goedkeuring van geneesmiddelen, heeft het geneesmiddel voor deze doeleinden verboden.
In Australië wordt een salon voor alternatieve therapie onderzocht door het ministerie van Volksgezondheid nadat verschillende klanten huidabcessen ontwikkelden op de kuiten, billen, dijen, buik, schouders, gezicht en nek als gevolg van de behandeling, waarbij één patiënt ook een mycobacteriële infectie opliep.
Naar aanleiding van de ongewenste effecten die werden waargenomen bij verschillende patiënten van een Franse arts, werd in Frankrijk in april 2011 een officiële bekrachtiging gepubliceerd om Mesotherapie te verbieden als methode voor het verwijderen van vetophopingen.Dit verbod werd in juni 2011 geannuleerd door de Franse Raad van State omdat uit het onderzoek bleek dat deze ongewenste effecten niet te wijten waren aan de Mesotherapie zelf, maar aan het feit dat het was beoefend in slechte omstandigheden en zonder de hygiënische beginselen te respecteren.