Ingediend door: Marianna S. Wetherill, Kayla C. White, and Hilary Seligman
Highlights
Voedselonzekerheid is gerelateerd aan slechte voeding en vele andere negatieve gezondheidsresultaten.
────
Voedselbanken kunnen en moeten voedingsbeleid implementeren.
Het liefdadigheidsvoedselsysteem is van vitaal belang voor de toegang tot voedsel voor kwetsbare mensen in bijna elke gemeenschap in de Verenigde Staten. De overgrote meerderheid van individuen en gezinnen die toegang hebben tot voedselbanken en andere liefdadigheidsvoedselprogramma’s is voedselonzekerheid, wat betekent dat er een beperkte of onzekere beschikbaarheid is van voedingskundig adequate voedingsmiddelen. Voedselonzekerheid is gerelateerd aan slechte voeding en vele andere negatieve gezondheidsresultaten. Sommige van deze gezondheidsresultaten omvatten een slechte fysieke, cognitieve en sociaal-emotionele ontwikkeling bij kinderen en chronische gezondheidsaandoeningen, waaronder diabetes, hoge bloeddruk en obesitas, bij volwassenen.
“Naarmate het nationale voedselbanksysteem zich ontwikkelt om steeds meer rekening te houden met de gezondheidsbehoeften van de bevolkingsgroepen die het bedient, moeten ontwikkelaars van gezondheidsprogramma’s voor de gemeenschap rekening houden met de mogelijke implicaties van de houding van leidinggevenden en organisatorische praktijken als mogelijke factoren die bijdragen aan het succes van nieuwe initiatieven voor gezond voedselbankieren.”
Voedselbanken zijn dus belangrijk bij het aanpakken van gezondheidsverschillen in de gemeenschap door middel van de voedingsmiddelen en aanverwante diensten die zij leveren. De “Foodbanking Research to Enhance the Spread of Healthy Foods” (FRESH-Foods) studie werd uitgevoerd om voedingsgerelateerde kansen, uitdagingen en programmatische prioriteiten van voedselbanken in de VS te identificeren, evenals om de perspectieven van de leiding van voedselbanken op de rol van hun organisaties bij de volksgezondheid te onderzoeken. Het onderzoek omvatte semigestructureerde interviews met 30 leidinggevenden van voedselbanken die een breed scala aan voedselbanken uit de hele VS vertegenwoordigden. De interviews werden afgenomen tussen april 2015 en januari 2017. Executives deelden hun perspectieven op de evoluerende rol van voedselbanken in de gezondheid van de gemeenschap, waaronder de ervaringen van hun eigen organisatie met het werken aan het distribueren van gezonder voedsel.
Methodieken
We interviewden executive directors of chief executive officers die 30 voedselbanken vertegenwoordigden die allemaal lid waren van het grootste Amerikaanse netwerk van hongerhulporganisaties (Feeding America). De voedselbanken werden geselecteerd om de diversiteit van de voedselbanken in de steekproef te maximaliseren, met inbegrip van een evenwichtige vertegenwoordiging van voedselbanken met verschillende niveaus van fruit- en groentedistributie, gemeenschapsmiddelen, en beschikbaarheid van fruit en groenten op staatsniveau. Transcripties van de interviews werden vervolgens afzonderlijk geanalyseerd door twee onderzoekers voor belangrijke thema’s.
Hoe heeft een gemeenschapspsychologisch perspectief uw begrip van de problemen, resultaten en implicaties geïnformeerd?
Voedselbanken zijn belangrijke gemeenschapsbronnen waar getroffen huishoudens toegang hebben tot voedsel, vaak op een regelmatige basis. Deze studie onderstreept het belang van hervorming van voedselsystemen om de gezondheid van kwetsbare bevolkingsgroepen te verbeteren. Specifiek onderzochten we hoe leidinggevenden van voedselbanken de ontwikkeling van de liefdadigheidsvoedselsector zien van hongerbestrijding naar gezondheidsgerichte initiatieven.
Resultaten
- Voedselbanken werken steeds meer aan het distribueren van meer vers fruit en groenten in de gemeenschappen die zij bedienen.
- Directeuren van voedselbanken met een hogere fruit- en groentedistributie beschreven vaker gezondheid als centraal in de missie van hun organisatie, terwijl de leidinggevenden met een lagere fruit- en groentedistributie het verlichten van de honger als meer centraal in hun missie beschreven.
- Directeuren van voedselbanken met een lager niveau van fruit- en groentedistributie meldden vaak een gebrek aan informatie over de lokale chronische gezondheidsbehoeften van de gezinnen die zij bedienen.
- Een derde van de voedselbanken in deze studie had geen formeel voedingsbeleid om hun voedselinkooppraktijken te sturen, voornamelijk als gevolg van de perceptie dat een formeel voedingsbeleid de toch al schaarse donaties zou beperken of de relaties met donoren in gevaar zou brengen.
Wat betekent dit voor?
Ontwikkelingen op het gebied van onderzoek en evaluatie: Toekomstige studies moeten het longitudinale effect van het voedingsbeleid van voedselbanken op de distributie van gezond voedsel evalueren, evenals het effect van de evaluatiegegevens over de gezondheidsbehoeften van klanten op de besluitvorming en strategische planning van voedselbanken.
Praktijk: Voor gemeenschappen met voedselbanken die lagere niveaus van fruit- en groentedistributie hebben, kunnen voedselbankleiders profiteren van het verkrijgen van toegang tot lokale gegevens over chronische ziekten en gezondheidsverschillen die van invloed zijn op hun dienstpopulatie. Dit kan leiders helpen bij het beter identificeren en prioriteren van voedingsbehoeften..
Sociale actie: De gezondheidsbehoeften van de gemeenschap moeten worden beoordeeld door voedselbanken in het planningsproces op te nemen en voedselbankleiders te voorzien van lokale gezondheidsgegevens om te helpen bij de programmaplanning. De gezondheidssector moet initiatieven voor toegang tot gezonde voeding binnen hun gemeenschappen ondersteunen door financiële en andere vormen van steun.
Gelijksoortige instellingen: Voor volksgezondheidswerkers of voedingsdeskundigen in de gemeenschap geeft deze studie ons een beter inzicht in hoe we de voedselbanken in onze gemeenschap het beste van dienst kunnen zijn. Veel voedselbanken hebben voorstanders nodig om met donateurs te praten over het belang van voeding voor voedselbankcliënten en om mogelijk moeilijke situaties te overbruggen waarin voedselbanken mogelijk donaties moeten weigeren vanwege een nieuw voedingsbeleid. Bovendien, aangezien slechts een derde van de voedselbanken een formeel voedingsbeleid had, zouden gezondheidsdeskundigen de voedselbanken kunnen helpen bij het ontwikkelen en implementeren van een voedingsbeleid.
Oorspronkelijke Citatie: Marianna S. Wetherill, Kayla C. White & Hilary Seligman (2019): Liefdadig
voedsel als preventie: Food bank leadership perspectives on food banks as agents in population
health, Community Development, DOI: 10.1080/15575330.2019.1570961
Download hier een .pdf van deze pagina