Long Q-T Syndrome (LQTS): Management and Treatment

Hoe wordt het behandeld?

De behandeling is gericht op het voorkomen van plotseling overlijden en het onder controle houden van de symptomen. De behandeling omvat:

Medicijnen

De meeste patiënten (zelfs die zonder symptomen) worden behandeld met een bètablokker. Andere medicijnen kunnen worden gebruikt om het Q-T-interval te verkorten. Uw arts zal met u bespreken welke medicijnen voor u het meest geschikt zijn. Het is belangrijk om te weten:

• De namen van uw medicijnen
• Waar ze voor zijn
• Hoe vaak en op welke tijden u ze moet innemen

Medicijnen die u moet vermijden

Er zijn veel medicijnen die het QT-interval kunnen verlengen. Mensen met LQTS kunnen gevoeliger zijn voor de effecten van deze medicijnen. Als u LQTS heeft, moet u:

• Geen vrij verkrijgbare medicijnen gebruiken (behalve gewone aspirine of acetaminofen) zonder eerst met uw arts te overleggen.
• Al uw zorgverleners vertellen dat u LQTS heeft, omdat er veel medicijnen zijn die u niet mag gebruiken.
• Overleg met uw arts voordat u medicijnen gebruikt die voor andere medische aandoeningen zijn voorgeschreven. De volgende soorten medicijnen kunnen invloed op u hebben als u LQTS heeft:
  • Antihistaminica
  • Antidepressiva, medicijnen tegen psychische aandoeningen
  • Hartmedicijnen
  • Antibiotica, antischimmelmiddelen, antivirale middelen
  • Darmmedicijnen
  • Anticonvulsiva
  • Diuretica
  • Antihypertensiva
  • Migrainemedicijnen
  • Cholesterolverlagende medicijnen

Voor een volledige, bijgewerkte lijst van medicijnen kunt u contact opnemen met de SADS Foundation.*

Devices

• Patiënten met een voorgeschiedenis van hartstilstand of symptomen kunnen, ondanks een behandeling met bètablokkers, een implanteerbare cardioverter defibrillator (ICD) krijgen. Dit apparaat detecteert levensbedreigende aritmieën en geeft het hart automatisch een schok om plotse dood te voorkomen.
• Patiënten met een abnormaal trage hartslag kunnen een pacemaker krijgen.

Veranderingen in levensstijl

• Gezinstests – Alle eerstelijns familieleden (broers, zussen, ouders en kinderen) moeten een EKG-test ondergaan. Alle andere familieleden die in het verleden aanvallen of flauwvallen hebben gehad, moeten ook worden getest.
• Lichaamsbeweging – Als u LQTS heeft, treden er soms fatale hartritmestoornissen op bij lichaamsbeweging. De beslissing om aan wedstrijdsport deel te nemen moet worden begeleid door een hartritme-expert en er kunnen bepaalde voorzorgsmaatregelen worden voorgesteld.
• Buddy-systeem – Uw familie en vrienden moet worden verteld dat u LQTS hebt. Ze moeten worden verteld om noodhulp (911) te bellen als u symptomen begint te krijgen of flauwvalt.

Toekomstige behandelingen zullen worden gericht op meer gen-specifieke therapieën. Bijvoorbeeld, bepaalde types van LQTS hebben meer kans om gebeurtenissen te initiëren tijdens het sporten, terwijl andere meer verband houden met schrikken of emotioneel leed. Uw arts zal in staat zijn om u activiteitsrichtlijnen te geven op basis van het specifieke type van LQTS gen dat u draagt. Therapieën kunnen gericht zijn op de behandeling van het specifieke gen, in plaats van preventie van toekomstige complicaties.

Het opnemen van links naar andere websites impliceert geen goedkeuring van het materiaal op die websites, noch enige associatie met hun exploitanten.

Breng nuttige, nuttige en relevante informatie over gezondheid + welzijn

enews