Lena Dunham en haar uitgever zijn overeengekomen om duidelijk te maken dat de schrijfster en actrice een pseudoniem gebruikt wanneer ze verwijst naar een Republikein genaamd Barry die haar seksueel zou hebben misbruikt toen ze op de universiteit zat.
In haar bestseller-memoires Not That Kind of Girl, schrijft de Girls-bedenker over hoe hij tijdens een seksuele ontmoeting met een medestudente van Oberlin College zijn condoom verwijderde zonder haar toestemming te vragen. “Ik weet niet zeker of ik het niet kan stoppen of dat ik het niet wil,” schrijft ze over de ervaring in haar memoires, later opmerkend: “Op geen enkel moment heb ik ermee ingestemd om op die manier behandeld te worden. Ik heb hem nooit toestemming gegeven om ruw te zijn, om zichzelf in mij te steken zonder een barrière tussen ons in. Ik heb hem nooit toestemming gegeven. In mijn diepste zelf weet ik dit, en de wetenschap ervan heeft me ervan weerhouden te zinken.”
Dunham noemt de student Barry, “een besnorde campusrepublikein”. Nadat een andere Barry uit Oberlin, ook een Republikein, vond dat de beschrijving te veel op hem leek en een rechtszaak begon over de schade die dit aan zijn reputatie zou kunnen toebrengen, heeft uitgever Random House gezegd dat het “de verwarring betreurt”, en in toekomstige edities van het boek zal verduidelijken dat de naamskeuze een pseudoniem is.
“Zoals aangegeven op de copyrightpagina van Not That Kind of Girl by Lena Dunham, zijn sommige namen en identificerende details in het boek veranderd. De naam ‘Barry’ waarnaar in het boek wordt verwezen is een pseudoniem. Random House, namens onszelf en namens onze auteur, betreurt de verwarring,” zei de uitgever in een verklaring, toevoegend aan de New York Times dat het relevante hoofdstuk nu een voetnoot zal bevatten die duidelijk maakt dat Barry niet de echte naam van de man is.
Dunham’s verslag van de vermeende seksuele aanranding heeft geleid tot een reeks online aanvallen, onthulde de auteur. “Ik heb de keuze gemaakt om bepaalde identiteiten privé te houden, door namen en enkele beschrijvende details te veranderen. Voor alle duidelijkheid, ‘Barry’ is een pseudoniem, niet de naam van de man die mij heeft aangerand, en elke gelijkenis met een persoon met deze naam is een ongelukkig en surrealistisch toeval. Het spijt me voor alles wat hij heeft meegemaakt,” schreef ze in een stuk voor Buzzfeed.
Dunham had “meer dan gehoopt dat de gevoelige aard van de gebeurtenis zou worden geëerd, en dat niemand zou proberen om deze wonden te heropenen of mijn trauma te verdiepen”, maar dit is niet het geval geweest, schreef ze. “Mijn karakter en geloofwaardigheid werden op alle mogelijke manieren in twijfel getrokken. Ik ben online aangevallen met gewelddadige en vrouwenhatende taal. Journalisten hebben geprobeerd om de identiteit van mijn aanvaller te achterhalen, ondanks mijn oprechte pogingen om deze informatie te beschermen. Mijn werk is verscheurd in een poging om te bewijzen dat ik een leugenaar ben, of erger nog, zelf een afwijkend persoon.”
Een stuk vorige week van de rechtse nieuws- en opiniewebsite Breitbart beweerde dat haar verhaal “instort onder nauwkeurig onderzoek”, en dat “na een maandenlang onderzoek dat meer dan een dozijn interviews, een reis naar de Oberlin campus, en uren doorgebracht porren door de Oberlin College archieven omvatte, blijft haar beschrijving van de campus het enige detail dat Breitbart News in staat was om te verifiëren in Dunham’s verhaal van verkracht te zijn door een campus Republikein genaamd Barry”.
“Ik heb het gevoel gekregen, bij meerdere gelegenheden, alsof ik schuld heb aan wat er is gebeurd. Maar ik geloof niet dat het mijn schuld is. Ik geloof niet dat iemand van ons die verkracht en/of aangerand is, daar schuld aan heeft,” schreef Dunham. “Sinds ik uit de kast ben gekomen als overlevende ben ik van een intellectueel besef van de manieren waarop slachtoffers worden betwijfeld en vernederd naar een bot-diep begrip van deze realiteit gegaan … Ik ben diep dankbaar voor de steun die ik heb gekregen. Ik ben diep dankbaar dat deze dialoog plaatsvindt. Ik ben boos, maar ik ben niet alleen.”
Not That Kind of Girl deed eerder dit jaar ook stof opwaaien nadat rechtse sites Dunham beschuldigden van seksueel misbruik van haar kleine zusje vanwege passages in de memoires die Dunhams pogingen beschrijven om haar zusje over te halen om haar te kussen, en haar ontdekking van stenen in de vagina van haar zusje toen ze één was en Dunham zeven was.
Toen schreef Dunham op Twitter dat “het rechtse nieuwsverhaal dat ik mijn kleine zusje heb gemolesteerd niet alleen LOL is – het is echt fucking verontrustend en walgelijk”. Vervolgens zei ze in een verklaring: “Ik keur geen enkele vorm van misbruik onder welke omstandigheid dan ook goed”, en voegde eraan toe dat “als de situaties die in mijn boek zijn beschreven pijnlijk of triggerend zijn geweest voor mensen om te lezen, het me spijt, want dat was nooit mijn bedoeling”.
{{topLeft}}
{{bottomLeft}}
{{topRight}}
{{bottomRight}}
{{/goalExceededMarkerPercentage}}
{{/ticker}}
{{heading}}
{{#paragraphs}}
{{.}}
{{/paragrafen}{highlightedText}}
- Delen op Facebook
- Delen op Twitter
- Delen via e-mail
- Delen op LinkedIn
- Delen op Pinterest
- Delen op WhatsApp
- Delen op Messenger