Quick facts
Wetenschappelijke naam: Coregonus clupeaformis
- Witvis wordt meestal 17-22 inches groot en weegt tussen de 1.5-4 pond
- Zilverkleurig met een bleekgroen-bruine rug
- Gerelateerd aan zalm, forel, en char
- Populaire en waardevolle commerciële vis
- Native to the Great Lakes
Life history
Meerwitvissen zijn benthische koelwatervissen die zich voornamelijk voeden met Diporeia, enkele kleine vissen en viseieren. De witvis paait in november en december, meestal in het ondiepe water. Als de watertemperaturen stijgen, scholen witvissen zich op in de donkere, koele diepten van de Grote Meren, waarbij ze zich soms tot 200 meter diepte terugtrekken.
Niet zo opzichtig of vereerd als hun neven zalm en forel, worden witvissen gekenmerkt door een kleine kop met een stompe snuit die boven de onderkaak uitsteekt. Oudere vissen ontwikkelen vaak een vlezige bobbel bij de schouders, waardoor de kleine kop nog kleiner lijkt.
Klimaatverandering
De relatie tussen watertemperaturen en de rekrutering (overleving) van witvis in het meer heeft belangrijke implicaties voor de visserij in de context van de klimaatverandering. Verwacht wordt dat de klimaatverandering de oppervlaktewatertemperaturen in de Grote Meren met wel 7°F zal doen stijgen. De positieve relatie tussen de temperatuur in het voorjaar en de recrutering suggereert dat de productie van meerforel in de Grote Meren kan toenemen, als er voedsel beschikbaar is voor de larven van de meerforel. De negatieve relatie tussen herfsttemperaturen en recrutering, mogelijk als gevolg van een toename van stormen, kan echter de overleving van eitjes en de productie van meerforelvis belemmeren. Hoe dan ook, deze potentiële veranderingen in de meerforelpopulaties hebben belangrijke gevolgen voor vissers en de gemeenschappen die afhankelijk zijn van deze visserijtak.
Geschiedenis
De nederige, zilverbruine vis heeft duizenden jaren lang stilletjes de mensen in de Grote Meren onderhouden – en doet dat nog steeds. De vroege Indianen maakten een poeder van gerookte witvis uit de Grote Meren voor gebruik in stoofpotten, soepen en vistaarten; zij mengden het poeder ook met verse bosbessen. Het Ojibwe woord voor witvis uit de Grote Meren is Atikamig.
Erdere ontdekkingsreizigers maakten kennis met de witvis en roemden het als een geweldige voedselbron. Antoine de la Mothe Cadillac schreef rond 1695: “Bovendien kan men geen betere vis eten, en zij baden en voeden zich in het zuiverste water, het helderste en het meest pellucide dat men overal kan zien. Dat is de meest delicate vis van de meren.” (citaat uit The Indians of the Western Great Lakes 1615-1760 door Vernon Kinietz, University of Michigan Press, 1940).
Commerciële en sportvisserij
Witte vis genereert de meeste inkomsten voor de commerciële visserij op de Grote Meren in de Verenigde Staten en Canada. De commerciële visserij wordt voor het grootste deel beoefend met fuiken en kieuwnetten die in het open water seizoen worden uitgezet.
De gemiddelde grootte van de witvis in de commerciële vangst is 17-22 inch lang en weegt 1,5-4 pond. Het grootste exemplaar met een recordgewicht van meer dan 42 pond werd in 1918 in het Superior-meer gevangen.
Hoewel de witvis gewoonlijk niet als sportvis wordt beschouwd, is hij de laatste jaren in vele delen van zijn verspreidingsgebied het voorwerp van een actieve sportvisserij geworden. Sportvissers vangen hem aan een klein haakje, meestal met een viseitje als aas.
Michigan Sea Grant heeft samengewerkt met de commerciële witvisvisserij in de Grote Meren om de inheemse soort te helpen promoten. Voor meer informatie over deze marketing inspanningen, zie de februari 2009 editie van Michigan Sea Grant’s Upwellings nieuwsbrief.
Table fare
Net als in de vroege dagen, is meer witvis uitstekend om te eten. Het heeft een zoete, lichte smaak die velen die “niet van vis houden” kunnen waarderen. Zijn mildheid past bij een verscheidenheid aan gerechten, terwijl het zich ook aanpast aan bijna elke manier van koken. Witte vis uit de Grote Meren bevat meer omega-3 vetzuren dan roze en sockeye zalm. Veelgebruikte witvisproducten zijn verse filets, gerookte filets, diepvriesfilets, viskoeken, dips en spreads, en worstjes.
Kijk ook eens naar het kookboek voor witvis van Michigan Sea Grant, Wild Caught and Close to Home: Selecting and Preparing Great Lakes Whitefish, verkrijgbaar via de boekwinkel.
Restoration
Terwijl de witvisbestanden in bepaalde delen van de Grote Meren overvloedig blijven, zijn ze verdwenen uit andere gebieden binnen hun oorspronkelijke verspreidingsgebied. Initiatieven voor het herstel van habitats lijken het paaien echter te hebben bevorderd. In 2006 bijvoorbeeld ontdekten onderzoekers paaiende witvis en bevruchte witviseieren in de Detroit River na de installatie van verschillende viskuitriffen en decennia van vervuilingspreventie en -sanering. De eieren die zij vonden waren het eerste gedocumenteerde bewijs van een meerwitvis kuit in de Detroit River sinds 1916.