Wat is kraken?
Kraken is een techniek die wordt gebruikt in olieraffinaderijen waarbij grote en complexe koolwaterstofmoleculen worden afgebroken tot kleinere en lichtere componenten die bruikbaarder zijn voor commercieel of consumentengebruik. Kraken is een kritische fase in het raffinageproces van ruwe aardolie.
Andere aardolieproducten, zoals stookolie, dieselbrandstof en benzine, zijn afhankelijk van kraken.
Key Takeaways
- Kraken is een proces dat in olieraffinaderijen wordt gebruikt om verkoopbare bijproducten te verkrijgen uit ruwe olie.
- Sommige vormen van olie, zoals lichte zoete ruwe olie, vereisen relatief weinig raffinage om te kunnen worden verkocht.
- Afhankelijk van factoren zoals de productiesnelheid van verschillende aardoliebijproducten, kan de relatieve waarde van grondstoffen zoals stookolie en benzine in de loop van de tijd fluctueren, waardoor speculatieve of hedgingkansen ontstaan voor grondstoffenhandelaren.
Hoe kraken werkt
Na de winning uit een put bevat ruwe aardolie in zijn ruwe vorm een mengsel van grote en complexe koolwaterstofmoleculen. Hoewel de ruwe olie zelfs in zijn ruwe vorm waardevol is, is het economische nut ervan relatief beperkt totdat het aanvullende raffinageprocessen heeft ondergaan.
Om de ruwe olie te helpen omzetten in een vorm die op grotere schaal kan worden gebruikt, bestaat de eerste en belangrijkste fase in het raffinageproces erin de onbewerkte koolwaterstofmoleculen op te splitsen, of te “kraken”, in kleinere componenten. Deze fase – die “kraken” wordt genoemd – maakt het mogelijk ruwe olie om te zetten in een verscheidenheid van verkoopbare brandstoffen, smeermiddelen en andere producten.
Hoewel het basisconcept in alle gevallen hetzelfde is, kan het kraakproces op verschillende manieren worden uitgevoerd. Een veel voorkomende toepassing is het zogeheten fluid catalytic cracking (FCC), dat wordt gebruikt bij de productie van benzine en diverse destillaatbrandstoffen.
Een enkele productkraker geeft het verschil weer tussen de prijzen van één vat ruwe olie en één vat van een bepaald product. Bijvoorbeeld van ruwe olie naar benzine. Raffinaderijen en investeerders passen ook crack-strategieën toe tegen meerdere producten. Bijvoorbeeld, een vat olie omzetten in benzine, kerosine, vliegtuigbrandstof en stookolie.
Voorbeeld van kraken in de echte wereld
Hoewel kraken een gebruikelijke stap is in het olieraffinageproces, vereisen sommige oliesoorten – zoals lichte zoete ruwe olie – een relatief beperkte behandeling om te kunnen worden verkocht. Vanwege de beperkte investeringen die zij vergen voordat zij worden verkocht, zijn dergelijke oliesoorten zeer gewild en worden hoge prijzen gevraagd op de internationale grondstoffenmarkten.
Hoewel tientallen producten kunnen worden geproduceerd door raffinage van ruwe olie, zijn de producten die het meest worden verhandeld op de grondstoffenmarkten stookolie en benzine. Hoewel hun relatieve prijzen in de loop van de tijd variëren op basis van vraag en aanbod, is een gebruikelijke heuristiek die door handelaren wordt gebruikt, dat de verhouding tussen deze producten gewoonlijk schommelt rond de 3 tot 2 tot 1. Met andere woorden, deze verhouding gaat ervan uit dat drie vaten olie gewoonlijk twee vaten benzine en één vat huisbrandolie opleveren.
Wanneer de prijzen aanzienlijk afwijken van deze verhoudingen, kunnen handelaren proberen te speculeren op een terugkeer naar het gemiddelde door de grondstof te kopen die in verhouding tot deze verhouding ondergewaardeerd lijkt, of de grondstof te verkopen die overgewaardeerd lijkt. Handelaren kunnen deze verhouding ook als richtlijn gebruiken wanneer zij zich willen indekken tegen hun blootstelling aan deze grondstoffen.
The Crack Spread
De prijs van een vat ruwe olie en de verschillende prijzen van de daaruit geraffineerde producten lopen niet altijd perfect synchroon. Afhankelijk van de tijd van het jaar, het weer, de mondiale voorraden en vele andere factoren, resulteren vraag en aanbod van bepaalde distillaten in prijswijzigingen die van invloed kunnen zijn op de winstmarges op een vat ruwe olie voor de raffinaderij. Dit staat in de grondstoffenmarkt bekend als de crack spread.
Om de prijsrisico’s te beperken, gebruiken raffinaderijen futures om de crack spread af te dekken. Futures en optiehandelaren kunnen de crackspread ook gebruiken om andere investeringen af te dekken of te speculeren op potentiële prijsveranderingen van olie en geraffineerde aardolieproducten.
Traders kunnen de crackspread kopen of verkopen. Als je het koopt, verwacht je dat de crack spread zal versterken, wat betekent dat de raffinagemarges toenemen omdat de prijzen van ruwe olie dalen en/of de vraag naar geraffineerde producten toeneemt. Verkopen van de crack spread betekent dat u verwacht dat de vraag naar geraffineerde producten afneemt of dat de spread zelf krapper wordt als gevolg van veranderingen in de olieprijs, dus u verkoopt de futures voor geraffineerde producten en koopt futures voor ruwe olie.