Kevan Lee

Ik heb veel bewondering voor de bedachtzame, meelevende manier waarop sommige mensen met anderen praten, hoe ze hun woorden kiezen en de perfecte balans van empathie en assertiviteit overbrengen. Ik stel me voor dat Marshall Rosenberg een van die mensen is.

Non-geweld betekent dat je het positieve in jezelf naar boven laat komen.Wordt gedomineerd door liefde, respect, begrip, waardering, medeleven en zorg voor anderen in plaats van de egocentrische en egoïstische, hebzuchtige, haatdragende, bevooroordeelde, achterdochtige en agressieve houdingen die ons denken domineren.We horen mensen vaak zeggen: Deze wereld is meedogenloos, en als je wilt overleven moet je ook meedogenloos worden. Ik ben het daar nederig niet mee eens.

Hij spreekt met zo’n voorzichtige zekerheid in het boek, en vertelt verhalen over hoe hij barmhartige communicatie gebruikte om door een aantal netelige situaties heen te komen – ongelofelijke verhalen, echt waar, over het praten met boze, overstuur, ongeïnteresseerd, moeilijke mensen en op de een of andere manier tot hen doordringen met zijn combinatie van observaties, gevoelens, behoeften, en verzoeken.Het is een methode die ik graag zou willen leren, om toe te passen in mijn gesprekken met mijn vrouw, mijn zoon, mijn collega’s en mijn vrienden. En misschien op een dag met Marshall Rosenberg! Dat zou mooi zijn.

Non-Violent Communication van Marshall Rosenberg

Hieronder volgen uittreksels uit Marshall Rosenbergs Non-Violent Communication. Vet en cursief zijn van mij.

***

Ik (gebruik) de term geweldloosheid zoals Gandhi die gebruikte – om te verwijzen naar onze natuurlijke staat van mededogen wanneer het geweld uit het hart is verdwenen.-Er is een verhaal van een man op handen en voeten onder een straatlantaarn, op zoek naar iets. Een voorbijrijdende politieman vroeg wat hij aan het doen was. “Ik zoek mijn autosleutels,” antwoordde de man, die lichtelijk dronken leek. “Heb je ze hier laten vallen?” vroeg de agent. “Nee,” antwoordde de man, “ik heb ze in het steegje laten vallen.” Toen hij de verbijsterde blik van de agent zag, haastte de man zich om uit te leggen: “Maar het licht is hier veel beter. “Ik merk dat mijn culturele conditionering mij ertoe brengt om mijn aandacht te richten op plaatsen waar ik waarschijnlijk niet zal krijgen wat ik wil. Ik heb NVC ontwikkeld als een manier om mijn aandacht te trainen – om het licht van bewustzijn te laten schijnen – op plaatsen die het potentieel hebben om op te leveren wat ik zoek. Wat ik wil in mijn leven is compassie, een stroom tussen mijzelf en anderen gebaseerd op een wederzijds geven vanuit het hart.–De 4 componenten van NVC:

1. waarnemingen

2. gevoelens

3. behoeften

4. verzoeken

–“Het probleem met jou is dat je te egoïstisch bent.” “Ze is lui.” “Ze zijn bevooroordeeld.” “Het is ongepast.” Verwijten, beledigingen, neerbuigingen, etiketten, kritiek, vergelijkingen en diagnoses zijn allemaal vormen van oordelen.

“Buiten de ideeën van verkeerd doen en goed doen, is er een veld. Ik zal je daar ontmoeten.”

– Rumi–Wanneer we observatie combineren met evaluatie, zijn mensen geneigd kritiek te horen.–Weliswaar zijn de effecten van negatieve etiketten als “lui” en “dom” duidelijker, maar zelfs een positief of een ogenschijnlijk neutraal etiket als “kok” beperkt onze waarneming van de totaliteit van het wezen van een andere persoon.–De Indiase filosoof J. Krishnamurti heeft eens opgemerkt dat waarnemen zonder te evalueren de hoogste vorm van menselijke intelligentie is.Toen ik deze uitspraak voor het eerst las, schoot de gedachte: “Wat een onzin!” door mijn hoofd voordat ik me realiseerde dat ik zojuist een evaluatie had gemaakt.–De volgende tabel maakt onderscheid tussen waarnemingen die los staan van evaluatie en waarnemingen waar evaluatie in is gemengd.

Communicatie

Voorbeeld van waarneming met evaluatie erin vermengd

Voorbeeld van waarneming los van evaluatie

1. Gebruik van werkwoord to be zonder aanduiding dat de beoordelaar de verantwoordelijkheid voor de evaluatie op zich neemt

Je bent te vrijgevig.

Als ik zie dat je al je lunchgeld aan anderen geeft, vind ik dat je te vrijgevig bent.

2. Gebruik van werkwoorden met evaluatieve connotaties

Doug stelt zich uit.

Doug studeert alleen de avond van tevoren voor examens.

3. Gebruik van werkwoorden met evaluatieve connotaties

Doug stelt zich uit.

Doug studeert alleen de avond van tevoren voor examens.

3. Implicatie dat iemands gevolgtrekkingen over de gedachten, gevoelens, bedoelingen of verlangens van een ander de enige mogelijke zijn

Ze krijgt haar werk niet af.

Ik denk niet dat ze haar werk afkrijgt. of Ze zei: ‘Ik krijg mijn werk niet af.”

4. Verwarring van voorspelling met zekerheid

Als u geen evenwichtige maaltijden eet, zal uw gezondheid worden geschaad.

Als u geen evenwichtige maaltijden eet, vrees ik dat uw gezondheid zal worden geschaad.

5. Niet specifiek zijn over referenten

Immigranten zorgen niet voor hun eigendom.

Ik heb de immigrantenfamilie die op 1679 Ross woont de sneeuw op hun stoep niet zien scheppen.

6. Gebruik van woorden die capaciteit aanduiden zonder aan te geven dat er een evaluatie wordt gemaakt

Hank Smith is een slechte voetballer.

Hank Smith heeft in twintig wedstrijden geen doelpunt gemaakt.

7. Gebruik van bijwoorden en bijvoeglijke naamwoorden op een manier die niet aangeeft dat er een beoordeling wordt gegeven

Jim is lelijk.

Jim’s uiterlijk spreekt me niet aan.

Noot: De woorden altijd, nooit, ooit, wanneer, enz. drukken waarnemingen uit wanneer ze op de volgende manieren worden gebruikt: Telkens wanneer ik Jack aan de telefoon heb geobserveerd, heeft hij minstens dertig minuten gesproken. Ik kan me niet herinneren dat je me ooit hebt geschreven. Soms worden zulke woorden gebruikt als overdrijvingen, in welk geval observaties en evaluaties worden vermengd: Je bent altijd bezig. Ze is er nooit als ze nodig is. Wanneer deze woorden als overdrijvingen worden gebruikt, wekken ze vaak eerder defensiviteit op dan medeleven.Woorden als vaak en zelden kunnen ook bijdragen tot het verwarren van observatie met evaluatie.

Evaluaties

Observaties

Je doet zelden wat ik wil.

De laatste drie keer dat ik een activiteit begon, zei je dat je er geen zin in had.

Hij komt vaak langs.

Hij komt minstens drie keer per week langs.

–Ik wees erop dat toen hij het woord voelen volgde met het woord dat, hij een mening uitte maar niet zijn gevoelens onthulde.–In het algemeen worden gevoelens niet duidelijk uitgedrukt wanneer het woord voelen wordt gevolgd door:

1. Woorden zoals dat, zoals, alsof: “Ik voel dat je beter zou moeten weten.” “Ik voel me een mislukkeling.” “Ik heb het gevoel alsof ik met een muur leef.”

2. De voornaamwoorden ik, jij, hij, zij, zij, het: “Ik heb het gevoel dat ik constant oproepbaar ben.” “Ik heb het gevoel dat het zinloos is.”

3. Namen of zelfstandige naamwoorden die naar personen verwijzen: “Ik vind dat Amy erg verantwoordelijk is geweest.” “Ik heb het gevoel dat mijn baas manipulatief is.”

Een emotionele woordenschat opbouwen

Hoe we ons waarschijnlijk voelen als aan onze behoeften wordt voldaan

• opgenomen avontuurlijk aanhankelijk alert levend verbaasd geamuseerd geanimeerd waarderend vurig opgewonden verbaasd

• blij ademloos opgewekt

• kalm zorgeloos opgewekt comfortabel zelfgenoegzaam bezorgd tevreden koel nieuwsgierig

• verblind verrukt

• gretig uitbundig uitgelaten betoverd aangemoedigd energiek geboeid verrukt enthousiast enthousiast opgetogen opgetogen expansief verwachtingsvol opgetogen

• gefascineerd vrij vriendelijk voldaan

• blij blij blij glorieus gloeiend goed-humored grateful gratified

• happy helpful hopeful

• inquisitive inspired intense interested intrigued invigorated involved

• joyous joyful jubilant

• keyed-up

• loving

• mellow merry mirthful ontroerd

• optimistic overjoyed overwhelmed

• peaceful perky pleasant pleased proud

• quiet

• radiant verrukt verfrist ontspannen opgelucht

• tevreden veilig gevoelig sereen betoverd schitterend geprikkeld verrast

• teder dankbaar blij geraakt rustig vertrouwend

• upbeat

• warm breed-wakker prachtig

• zestful

Hoe we ons waarschijnlijk voelen als er niet aan onze behoeften wordt voldaan

• bang geagiteerd gealarmeerd boos boos geïrriteerd angstig apathisch bedroefd geprikkeld beschaamd

• verbijsterd verbitterd blah blauw verveeld gebroken

• geagrijnd koud bezorgd verward koel kruis

• ontredderd terneergeslagen wanhopig onthecht teleurgesteld ontmoedigd ontgoocheld walgend ontmoedigd ontmoedigd ontstemd verontrust verontrust verontrust teneergeslagen teneergeslagen mat

• verontwaardigd verbitterd geëxperimenteerd uitgeput

• verontwaardigd angstig fidgety verlaten angstig gefrustreerd woedend

• gloeiend schuldig

• geduldig zwaar hulpeloos aarzelend afschuwelijk ontzet vijandig warm humdrum gekwetst

• ongeduldig onverschillig intens geïrriteerd geïrriteerd

• jaloers springerig

• toegerust-up

• lazy leery lethargic listless lonely

• mad mean miserable mopey morose mournful

• nervous nettled numb

• overweldigd

• paniekerig passief perplex pessimistisch verbaasd

• rancuneus afkerig afkerig rancuneus rusteloos

• verdrietig bang gevoelig bibberig geschokt sceptisch slaperig verdrietig spijtig geesteloos opgeschrikt verrast achterdochtig

• pide angstig moe verontrust

• onbehaaglijk onbezorgd ongemakkelijk ongelukkig verontrust onrustig onvast verstoord gespannen

• ontstemd

• moe weemoedig teruggetrokken weemoedig bezorgd ellendig

–Wat anderen zeggen en doen kan de stimulans zijn, maar nooit de oorzaak, van onze gevoelens.We zien dat onze gevoelens het gevolg zijn van hoe we kiezen om te ontvangen wat anderen zeggen en doen, evenals van onze specifieke behoeften en verwachtingen op dat moment.–Vier opties voor het ontvangen van negatieve boodschappen:

1. onszelf de schuld geven.

2. anderen de schuld geven.

3. onze eigen gevoelens en behoeften aanvoelen.

4. de gevoelens en behoeften van anderen aanvoelen.

-Het is nuttig om een aantal veelvoorkomende spraakpatronen te herkennen die de neiging hebben om de verantwoordelijkheid voor onze eigen gevoelens te maskeren:1. Gebruik van onpersoonlijke voornaamwoorden zoals het en dat:

“Het maakt me razend als er spelfouten in onze brochures staan.” “

2. Het gebruik van de uitdrukking “Ik voel (een emotie) omdat … ” gevolgd door een persoon of persoonlijk voornaamwoord anders dan ik:

“Ik voel me gekwetst omdat je zei dat je niet van me houdt.” “Ik voel me boos omdat de supervisor haar belofte brak.”

3. Uitspraken die alleen de acties van anderen vermelden:

“Als je me niet belt op mijn verjaardag, voel ik me gekwetst.” “Mama is teleurgesteld als je je eten niet opeet.”

In elk van deze gevallen kunnen we ons bewuster worden van onze eigen verantwoordelijkheid door de zin te vervangen door: “Ik voel me … omdat ik …–Je oordelen over anderen zijn vervreemde uitdrukkingen van onze eigen onvervulde behoeften.–De volgende zijn enkele van de menselijke basisbehoeften die we allemaal delen:

Autonomie – om je dromen, doelen, waarden te kiezen om je plan te kiezen voor het vervullen van je dromen, doelen, waarden

Viering – om de creatie van leven en vervulde dromen te vieren om verliezen te vieren: geliefden, dromen, enz. (rouw)

Integriteit – authenticiteit creativiteit betekenis eigenwaarde

Interdependentie – acceptatie waardering nabijheid gemeenschap overweging bijdrage aan de verrijking van het leven (zijn kracht uitoefenen door dat te geven wat bijdraagt aan het leven) emotionele veiligheid empathie eerlijkheid (de empowerende eerlijkheid die ons in staat stelt te leren van onze beperkingen) liefde geruststelling respect steun vertrouwen begrip warmte

Play – plezier lachen

Spiritueel

Communie – schoonheid harmonie inspiratie orde vrede

Fysiek – verzorging lucht voedsel beweging lichaamsbeweging bescherming tegen levensbedreigende vormen van leven: virussen, bacteriën, insecten, roofdieren rust seksuele expressie beschutting aanraking water

–Een bewering als “Je hebt me niet gehoord,” “Dat is niet wat ik zei,” of “Je begrijpt me verkeerd,” kan er gemakkelijk toe leiden dat Peter denkt dat hij gegeseld wordt. Omdat de lerares denkt dat Peter oprecht heeft gereageerd op haar verzoek om na te denken, zou ze kunnen zeggen: “Ik ben je dankbaar dat je me hebt verteld wat je hebt gehoord. Ik zie dat ik mezelf niet zo duidelijk heb gemaakt als ik had gewild, dus laat me het nog eens proberen.”–We kunnen anderen helpen te vertrouwen dat we vragen, niet eisen, door aan te geven dat we alleen willen dat ze gehoor geven als ze dat vrijwillig kunnen doen. Zo zouden we kunnen vragen: “Zou je de tafel willen dekken?” in plaats van: “Ik zou graag willen dat je de tafel dekt.” De krachtigste manier om te communiceren dat we een oprecht verzoek doen is echter om ons in te leven in mensen wanneer ze niet instemmen met het verzoek.-Er is een boeddhistisch gezegde dat dit vermogen treffend beschrijft: “Doe niet gewoon iets, blijf erbij.” – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – “Wat heb ik gedaan waar u op doelt?” “Hoe voel je je?” “Waarom voel je je zo?” “Wat wil je dat ik eraan doe?” Deze tweede reeks vragen vraagt om informatie zonder eerst de werkelijkheid van de spreker aan te voelen. Hoewel dit de meest directe manier lijkt om contact te maken met wat er in de ander omgaat, heb ik ontdekt dat dit soort vragen niet de veiligste weg is om de informatie te krijgen die we zoeken. Veel van dit soort vragen kunnen sprekers de indruk geven dat we een leraar zijn die hen onderzoekt of een psychotherapeut die aan een zaak werkt.Alle kritiek, aanvallen, beledigingen en oordelen verdwijnen wanneer we onze aandacht richten op het horen van de gevoelens en behoeften achter een boodschap.–In het toneelstuk A Thousand Clowns van Herb Gardner weigert de hoofdpersoon zijn twaalfjarige neefje vrij te geven aan de kinderwelzijnsautoriteiten door te verklaren,

“Ik wil dat hij precies leert kennen wat voor bijzonders hij is, anders merkt hij het niet als het begint te gaan. Ik wil dat hij wakker blijft… Ik wil er zeker van zijn dat hij alle wilde mogelijkheden ziet. Ik wil dat hij weet dat het de moeite waard is om de wereld een lesje te leren als je de kans krijgt. En ik wil dat hij de subtiele, stiekeme, belangrijke reden weet waarom hij als mens geboren is en niet als stoel.”

–Als de manier waarop we onszelf evalueren ons schaamte doet voelen, en we dientengevolge ons gedrag veranderen, staan we toe dat we groeien en leren geleid te worden door zelfhaat. Schaamte is een vorm van zelfhaat, en handelingen die worden verricht als reactie op schaamte zijn geen vrije en vreugdevolle handelingen. Ook al is het onze bedoeling om ons vriendelijker en gevoeliger te gedragen, als mensen schaamte of schuld voelen achter onze daden, zullen ze minder snel waarderen wat we doen dan wanneer we zuiver gemotiveerd worden door het menselijke verlangen om bij te dragen aan het leven.–Ik geloof echter oprecht dat een belangrijke vorm van zelfcompassie bestaat uit het maken van keuzes die puur gemotiveerd worden door ons verlangen om bij te dragen aan het leven in plaats van uit angst, schuld, schaamte, plicht of verplichting.–

Het vertalen van “moeten” naar “kiezen voor”

Stap 1Wat doe je in je leven dat je niet als ludiek ervaart? Maak een lijst op een stuk papier van al die dingen waarvan je tegen jezelf zegt dat je ze moet doen. Maak een lijst van alle activiteiten die je vreselijk vindt, maar toch doet omdat je vindt dat je geen keus hebt.Stap 2Na het invullen van je lijst, erken duidelijk voor jezelf dat je deze dingen doet omdat je ervoor kiest om ze te doen, niet omdat je het moet. Zet de woorden “Ik kies ervoor om … ” voor elk item dat je hebt opgesomd.Stap 3Nadat je hebt erkend dat je ervoor kiest om een bepaalde activiteit te doen, kom dan in contact met de intentie achter je keuze door de volgende uitspraak in te vullen: Ik kies ervoor om … omdat ik dat wil …. – Boosheid is het resultaat van levensvervreemdend denken dat is losgekoppeld van behoeften. Het geeft aan dat we naar ons hoofd zijn gestegen om iemand te analyseren en te beoordelen in plaats van ons te richten op welke van onze behoeften niet vervuld worden.–Wij herinneren ons vier opties bij het horen van een moeilijke boodschap:

1. Zelf de schuld geven

2. Anderen de schuld geven

3. Onze eigen gevoelens en behoeften aanvoelen

4. De gevoelens en behoeften van anderen aanvoelen

-Stappen voor het uiten van boosheid:

1. Stop. Adem.

2. Identificeer onze veroordelende gedachten.

3. Neem contact op met onze behoeften.

4. Uitdruk onze gevoelens en onvervulde behoeften.

-Wanneer we NVC gebruiken om waardering uit te spreken, is dat puur om te vieren, niet om er iets voor terug te krijgen. Onze enige bedoeling is te vieren hoe ons leven door anderen is verrijkt.–NVC onderscheidt duidelijk drie componenten in de uitdrukking van waardering: de handelingen die hebben bijgedragen aan ons welzijn de specifieke behoeften van ons die zijn vervuld de plezierige gevoelens die worden opgewekt door de vervulling van die behoeften–Ik zou waardering met vreugde kunnen ontvangen, in het besef dat God iedereen de kracht heeft gegeven om het leven van anderen te verrijken. Als ik me ervan bewust ben dat het deze kracht van God is die door mij heen werkt en mij de kracht geeft om het leven van anderen te verrijken, dan kan ik zowel de ego-valkuil als de valse nederigheid vermijden. Het is ons licht, niet onze duisternis, die ons beangstigt. Je bent een kind van God. Je klein houden is niet in dienst van de wereld. Er is niets verlichts aan ineenkrimpen zodat andere mensen zich niet onzeker bij je voelen. We zijn geboren om de glorie van God, die in ons is, openbaar te maken. En als we ons eigen licht laten schijnen, geven we andere mensen onbewust toestemming om hetzelfde te doen. Als we bevrijd zijn van onze angst, bevrijdt onze aanwezigheid automatisch anderen.–Je kunt het boek hier kopen. 🙂