“Het is gemakkelijk te zien hoe deze relatief subtiele, centenverslindende samenwerking stand heeft kunnen houden.”
De term “cichoreikoffie” roept romantische beelden op van ontspannen ontbijten in New Orleans, beignets kauwend en nippend uit een dampende mok terwijl de luie tonen van jazzy trompetten door de lucht zweven.
Maar wat is het eigenlijk, en is het eigenlijk wel goed, of slechts een Frans kwartier dagdroom? Laten we eens tot de wortel van de wortel die deze cichorei koffie ding.
Het spul dat uiteindelijk in die iconische Cafe Du Monde blikjes is gemalen koffie gemengd met geroosterde en gemalen wortel cichorei, de knobbelige kern aan de basis van een andijvie plant. Dit laatste is lang gekoppeld aan koffie in tijden van nood, bijvoorbeeld in oorlogstijd, wanneer het echte spul schaars is, maar ook in tijden wanneer geld krap is of de koffieprijzen stijgen. “Helpt om koffie twee keer zo ver te laten gaan,” zegt een doos van het spul. Kan dat echt?
In het belang van het proeven van pure cichorei en niet die bepaalde beroemde ingeblikte N’awlins specialiteit, kocht ik wat van de wortel uit een lokale kruidenmarkt voor nadere inspectie. Geroosterde en gemalen cichorei ziet er inderdaad bijna identiek uit als zijn cafeïnehoudende tegenhanger, en heeft een zoet tabak-rook aroma. Verkopers suggereren een verhouding van 2:1 tussen koffie en cichorei tot een half-om-half mengsel, wat waarschijnlijk afhangt van uw smaakvoorkeuren of uw portemonnee (wat u ook inspireerde om het in de eerste plaats te kopen).
Ik probeerde eerst de cichorei puur gebrouwen, wat een gemeenschappelijk gebruik ervan is in tijden van bonenloze wanhoop. Gewekt in een Franse pers alsof het het echte artikel was, heeft het een sterke, zoetzure kastanje-achtige smaak, met een zeer gladde en nectar-achtige body, en een ongelooflijk lange nasmaak. Dit is net zo min pure koffie als seitaanse “kipsticks”, maar het is verrassend beter dan de slechtste koffie die ik ooit heb gedronken. Een beetje melk verandert de smaak volledig, in wat precies smaakt naar de knapperige, zwartgeblakerde schaal die zich vormt op een vuur-geroosterde marshmallow.
Wanneer gemengd met versgemalen koffie, voegt de cichorei diezelfde gedroogde-fruit zoetzure smaak toe aan de kop, en verlicht de body met een soort olieachtige film die aan de tanden blijft kleven. Hoewel het vaak wordt aangeprezen als een “mellowing” effect op je ochtend brouwsel, geeft het eigenlijk een beetje een bijtende smaak van zichzelf, die doet denken aan de schil rond een vers geroosterde noot. De afdronk heeft echter een heerlijke aromatische houtsmaak, zoals warm cederhout. Gemengd met melk smaakt het kopje naar hazelnootkoffie, wat op zijn eigen manier ook wel lekker is.
Ondanks de twijfels die een koffieliefhebber kan hebben over het knoeien met de echte McCoy, is het gemakkelijk te zien hoe deze relatief subtiele, gierige samenwerking stand heeft kunnen houden. Maar eerlijk gezegd is het nog makkelijker om je voor te stellen hoeveel beter het smaakt na een nacht van toeristische carousing op Bourbon Street, die, laten we eerlijk zijn, is min of meer waar het waarschijnlijk gewoon moet blijven.
Alle producten die hier gelinkt zijn, zijn onafhankelijk geselecteerd door onze redactie. We kunnen een commissie verdienen op aankopen, zoals beschreven in onze affiliate policy.