VOORZORGSMAATREGELEN
Algemeen
VanIBU-tabletten kan niet worden verwacht dat zij corticosteroïden vervangen of corticosteroïdinsufficiëntie behandelen. Abrupt staken van corticosteroïden kan leiden tot verergering van de ziekte. Bij patiënten die langdurig met corticosteroïden worden behandeld, moet de therapie langzaam worden afgebouwd als besloten wordt de corticosteroïden te staken.
De farmacologische activiteit van IBU-tabletten bij het verlagen van koorts en ontsteking kan de bruikbaarheid van deze diagnostische tekenen verminderen bij het opsporen van complicaties van vermeende niet-infectieuze, pijnlijke aandoeningen.
Hepatologische effecten
Bij tot 15% van de patiënten die NSAID’s, waaronder IBU-tabletten, gebruiken, kunnen grenswaardestijgingen van een of meer levertesten optreden. Deze laboratoriumabnormaliteiten kunnen progressief zijn, onveranderd blijven, of van voorbijgaande aard zijn bij voortzetting van de therapie. Aanzienlijke verhogingen van ALT ofAST (ongeveer drie of meer maal de bovengrens van normaal) zijn gemeld bij ongeveer 1% van de patiënten in klinische onderzoeken met NSAID’s. Bovendien zijn zeldzame gevallen van ernstige leverreacties, waaronder geelzucht, fulminante hepatitis, levernecrose en leverfalen, waarvan sommige met fatale afloop, gerapporteerd. Patiënten met symptomen en/of verschijnselen die duiden op leverdisfunctie, of met abnormale levertestwaarden, dienen tijdens de behandeling met IBU-tabletten te worden geëvalueerd op aanwijzingen voor de ontwikkeling van een ernstigere leverreactie. Indien zich klinische verschijnselen en symptomen ontwikkelen die wijzen op een leveraandoening, of indien zich systemische manifestaties voordoen (bijv. eosinofilie, huiduitslag, etc.), dienen de IBU-tabletten te worden gestaakt.
Hematologische effecten
Anemie wordt soms gezien bij patiënten die NSAID’s krijgen, waaronder IBU-tabletten. Dit kan het gevolg zijn van vochtretentie, occult of gross GI-bloedverlies, of een onvolledig beschreven effect op de erytropoëse.Patiënten die langdurig worden behandeld met NSAID’s, waaronder IBU-tabletten, moeten hun hemoglobine of hematocriet laten controleren als zij tekenen of symptomen van anemie vertonen.
In twee klinische studies na het in de handel brengen was de incidentie van een verlaagdhemoglobinegehalte groter dan eerder gerapporteerd. Een daling van het hemoglobinegehalte met 1 gram of meer werd waargenomen bij 17,1% van 193 patiënten die dagelijks 1600 mg ibuprofen innamen (osteoartritis), en bij 22,8% van 189 patiënten die dagelijks 2400 mg ibuprofen innamen (reumatoïde artritis).Positieve ontlastingstests en verhoogde serumcreatininespiegels werden ook waargenomen in deze studies.
NSAID’s remmen de aggregatie van bloedplaatjes en verlengen aantoonbaar de bloedingstijd bij sommige patiënten. In tegenstelling tot aspirine is hun effect op de bloedplaatjesfunctie kwantitatief geringer, van kortere duur en reversibel.
Patiënten die IBU-tabletten krijgen die nadelig kunnen worden beïnvloed door veranderingen in de bloedplaatjesfunctie, zoals patiënten met stollingsstoornissen of patiënten die anticoagulantia krijgen, moeten zorgvuldig worden gecontroleerd.
Bestaande astma
Patiënten met astma kunnen aspirinegevoelige astma hebben. Het gebruik van aspirine bij patiënten met aspirinegevoelige astma is in verband gebracht met ernstige bronchospasmen, die fataal kunnen zijn. Aangezien kruisreactiviteit, waaronder bronchospasme, tussen aspirine en NSAID’s is gemeld bij dergelijke aspirinegevoelige patiënten, dienen IBU-tabletten niet te worden toegediend aan patiënten met deze vorm van aspirinegevoeligheid en dienen zij met voorzichtigheid te worden gebruikt bij patiënten met reeds bestaande astma.
Oftalmologische effecten.
Wazig en/of verminderd gezichtsvermogen, scotomata, en/of veranderingen in het kleurenzien zijn gerapporteerd. Als een patiënt dergelijke klachten ontwikkelt tijdens het gebruik van IBU-tabletten, moet het geneesmiddel worden gestaakt en moet de patiënt een oogheelkundig onderzoek ondergaan waarbij het centrale gezichtsveld en het kleurenzien worden getest.
Aseptische meningitis
Aseptische meningitis met koorts en coma is in zeldzame gevallen waargenomen bij patiënten die met ibuprofen werden behandeld. Hoewel het waarschijnlijker is dat het optreedt bij patiënten met systemische lupus erythematosus en verwante bindweefselziekten, is het ook gemeld bij patiënten die geen onderliggende chronische ziekte hebben. Indien tekenen of symptomen van meningitis optreden bij een patiënt die IBU-tabletten gebruikt, dient de mogelijkheid van verband met IBU-tabletten te worden overwogen.
Laboratoriumonderzoeken
Omdat ernstige ulceraties en bloedingen in het maagdarmkanaal kunnen optreden zonder waarschuwende symptomen, dienen artsen te controleren op tekenen of symptomen van maagdarmbloedingen. Patiënten die langdurig metNSAID’s worden behandeld, moeten hun CBC- en chemieprofiel periodiek laten controleren.Als zich klinische verschijnselen en symptomen ontwikkelen die wijzen op lever- of nieraandoeningen, systemische manifestaties optreden (bijv, eosinofilie, huiduitslag etc.), of abnormale levertesten aanhouden of verergeren, moeten de IBU tabletten worden gestaakt.
Gedragsinteracties
ACE-remmers:Er zijn meldingen dat NSAID’s de antihypertensieve werking van ACE-remmers kunnen verminderen. Deze interactie dient in overweging te worden genomen bij patiënten die gelijktijdig NSAID’s en ACE-remmers gebruiken.
AspirineWanneer IBU-tabletten met aspirine worden toegediend, wordt de eiwitbinding verminderd, hoewel de klaring van vrije IBU-tabletten niet wordt veranderd. De klinische betekenis van deze interactie is niet bekend; echter, net als bij andere NSAID’s, wordt gelijktijdige toediening van ibuprofen en aspirine in het algemeen niet aanbevolen vanwege de kans op verhoogde bijwerkingen.
Diuretica
Klinische studies, alsmede waarnemingen na het in de handel brengen, hebben aangetoond dat Ibuprofen tabletten het natriuretische effect van orosemide en thiaziden bij sommige patiënten kunnen verminderen. Deze reactie wordt toegeschreven aan remming van de renale prostaglandinesynthese. Tijdens gelijktijdige behandeling met NSAID’s dient de patiënt nauwkeurig te worden geobserveerd op tekenen van nierinsufficiëntie (zie VOORZORGSMAATREGELEN, Nierfunctiestoornissen), alsmede om de werkzaamheid van het diureticum te verzekeren.
Lithium
Ibuprofen veroorzaakte een verhoging van de plasma-lithiumspiegels en een verlaging van de renale lithiumklaring in een onderzoek met elf normale vrijwilligers.De gemiddelde minimale lithiumconcentratie steeg met 15% en de renale klaring van lithium daalde met 19% tijdens deze periode van gelijktijdige toediening van geneesmiddelen. Dit effect wordt toegeschreven aan remming van de renale prostaglandinesynthese door ibuprofen. Daarom moeten bij gelijktijdige toediening van ibuprofen en lithium de proefpersonen zorgvuldig worden gecontroleerd op tekenen van lithiumtoxiciteit. (Lees de circulaires voor lithiumpreparaten vóór gebruik van een dergelijke gelijktijdige therapie.)
Methotrexaat
Van NSAID’s is gemeld dat zij de methotrexaataccumulatie in nierplakjes van konijnen competitief remmen. Dit kan erop wijzen dat zij de toxiciteit van methotrexaat kunnen versterken. Voorzichtigheid is geboden wanneerNSAID’s gelijktijdig met methotrexaat worden toegediend.
Warfarine-type anticoagulantia
In verscheidene gecontroleerde kortetermijnonderzoeken is niet aangetoond dat Ibuprofentabletten de protrombinetijden of een verscheidenheid van andere stollingsfactoren significant beïnvloeden wanneer ze worden toegediend aan personen die coumarine-type anticoagulantia gebruiken. Omdat er echter bloedingen zijn gemeld wanneer IBU-tabletten en andere NSAID’s werden toegediend aan patiënten die anticoagulantia van het cumarine-type gebruikten, dient de arts voorzichtig te zijn met het toedienen van IBU-tabletten aan patiënten die anticoagulantia gebruiken. De effecten van warfarine en NSAID’s op maag-darmbloedingen zijn synergetisch, zodat de gebruikers van beide geneesmiddelen samen een hoger risico op ernstige maag-darmbloedingen hebben dan gebruikers van een van beide geneesmiddelen alleen.
H-2 Antagonisten
In onderzoek met menselijke vrijwilligers had gelijktijdige toediening van cimetidine of ranitidine met ibuprofen geen substantieel effect op de ibuprofenserumconcentraties.
Zwangerschap
Teratogene effecten: Zwangerschapscategorie C
Uit voortplantingsonderzoek bij ratten en konijnen zijn geen aanwijzingen voor ontwikkelingsstoornissen gebleken. Reproductiestudies bij dieren zijn echter niet altijd voorspellend voor de menselijke reactie. Er zijn geen adequate en goed gecontroleerde studies bij zwangere vrouwen. Ibuprofen mag tijdens de zwangerschap alleen worden gebruikt als het potentiële voordeel het potentiële risico voor de foetus rechtvaardigt.
Nonteratogene effecten
Omdat de effecten van NSAID’s op het cardiovasculaire systeem van de foetus bekend zijn (afsluiting van de ductus arteriosus), dient gebruik tijdens de late zwangerschap te worden vermeden.
Labor and Delivery
In rattenstudies met NSAID’s is, net als met andere geneesmiddelen waarvan bekend is dat ze de prostaglandinesynthese remmen, een verhoogde incidentie van dystocie, vertraagde baring en verminderde overleving van de jongen opgetreden. De effecten van IBUtabletten op de arbeid en bevalling bij zwangere vrouwen zijn onbekend.
Zogende moeders
Het is niet bekend of dit geneesmiddel wordt uitgescheiden in de moedermelk.Omdat veel geneesmiddelen worden uitgescheiden in de moedermelk en vanwege de kans op ernstige bijwerkingen van IBUtabletten bij zogende zuigelingen, moet worden besloten of de borstvoeding moet worden gestaakt of dat het geneesmiddel moet worden gestaakt, rekening houdend met het belang van het geneesmiddel voor de moeder.
Pediatrisch gebruik
De veiligheid en werkzaamheid van IBU-tabletten bij pediatrische patiënten zijn niet vastgesteld.
Geriatrisch gebruik
Zoals met alle NSAID’s dient voorzichtigheid te worden betracht bij de behandeling van bejaarden (65 jaar en ouder).