Pepper is een mensvormige robot op kinderhoogte die is ontworpen als een echte metgezel die een reeks menselijke emoties waarneemt en ernaar handelt.
SoftBank, de Japanse telecomgigant, nam Aldebaran Robotics over en gaf opdracht voor de ontwikkeling van Pepper. Vervolgens ging SoftBank een joint venture aan met Alibaba en Foxconn om een ontwikkelings-, productie- en marketingentiteit voor de robots te vormen. Er is veel fanfare geweest over Pepper, met name over zijn vermogen om zijn lichaamsbeweging en toon van de stem te gebruiken om te communiceren op een manier die is ontworpen om natuurlijk en intuïtief aan te voelen.
Het aantal verkochte Peppers tot nu toe is nieuwswaardig. 
Met ingang van vandaag zijn er waarschijnlijk bijna 10.000 Peppers in de wereld. De online verkoop bedroeg de afgelopen zeven maanden 1.000 eenheden per maand, met extra verkopen aan bedrijven als Nestlé voor hun coffeeshops en SoftBank voor hun telecomwinkels.
Tegen een prijs van ongeveer $1.600 per robot komen 10.000 robots neer op een omzet van $16 miljoen, maar Peppers worden verkocht op basis van een abonnementscontract dat een netwerkdataplan en een apparatuurverzekering omvat. Dit kost $360 per maand en brengt de totale eigendomskosten, over 36 maanden, op meer dan $14.000. Velen vragen zich dan ook af waarvoor de Peppers worden gebruikt, hoe ze worden ervaren en of ze nuttig zijn. Hoe staat Pepper ervoor en biedt hij waar voor zijn geld?
Twee recente video’s geven een beeld van de stand van de ontwikkeling van Pepper.
FINANCIAL TIMES
In een promotie-inspanning kwamen Pepper en een publiciteitsteam van SoftBank naar de Londense kantoren van de Financial Times voor een inleiding en een bezoek. Deze video toont de poging van een verslaggever om Pepper’s mogelijkheden en interactieve capaciteiten te begrijpen.
De mensen in de kantoren van de FT waren zeker aangetrokken, geamuseerd en blij met de eerste ervaring van de kennismaking met Pepper. Ze lachten om Peppers mislukkingen en klopten op zijn hoofd om hem op te beuren. Maar Pepper slaagde er op geen enkele manier in om (1) een metgezel te zijn, (2) emotionele signalen te herkennen, (3) betrouwbaar en intelligent te converseren, en (4) enig ander niveau van dienstverlening te bieden dan amusement voor de eerste keer.
MASTERCARD
MasterCard onthulde de eerste toepassing van hun digitale betaaldienst MasterPass door een robot. Het zal worden uitgerold in Pizza Hut restaurants in Azië op Pepper robot bestellers te beginnen in Q4 2016. Om de koppeling te accentueren, heeft MasterCard deze video gemaakt waarin te zien is wat zij hopen dat een typische interactie zal zijn bij Pepper die de bestelling van een klant opneemt.
Tobias Puehse, vice president, innovation management, Digital Payments & Labs bij MasterCard, zei over de venture met SoftBank en Pepper bots: “Het doel van de app is om consumenten een meer gedenkwaardige en gepersonaliseerde winkelervaring te bieden die verder gaat dan de huidige zelfbedieningsmachines en kiosken, door de intelligentie van Pepper te combineren met een veilige digitale betaalervaring via MasterPass.”
Je kunt je afvragen wat er gebeurt in een rumoerige, onvolmaakte akoestische omgeving? Wat voegt een gesprek met Pepper werkelijk toe aan een handig geplaatste kiosk of tablet? Hoe worden de emotionele capaciteiten van Pepper gebruikt in deze eenvoudige interactie bij het opnemen van bestellingen? Wat gebeurt er als een klant afwijkt van de dialoog die de robot verwacht?
BOTTOM LINE
Het lijdt geen twijfel dat Pepper een indrukwekkend technisch hoogstandje is en dat het een reclametrekker is. De emotieherkenningsaspecten van Pepper leken in beide video’s echter niet belangrijk te zijn, hoewel dat juist de kracht van Pepper zou moeten zijn. Het leek vooral de amusementswaarde te zijn die de massa’s aantrok. Dit tijdelijke fenomeen zal waarschijnlijk niet blijvend zijn. Dat bleek al in China, waar restaurants rudimentaire robots begonnen te gebruiken als mobiele servers en busbots. In de afgelopen maanden zijn er echter berichten geweest dat deze robots met pensioen zijn gegaan omdat hun amusementswaarde afnam en hun inflexibiliteit als echte servers duidelijk werd.
De marketing rond Pepper heeft misschien verwachtingen geschapen die niet kunnen worden waargemaakt met deze iteratie van de robot. Een vergelijking kan hier worden gemaakt met Jibo en de problemen die het heeft met het halen van deadlines en verwachtingen. Jibo heeft de leveringsdatum – opnieuw – verlengd tot oktober 2016 voor crowdfunded bestellingen en begin volgend jaar voor de anderen.
De aansluiting van Pepper op een telecomprovider en de omzet die dat oplevert in de vorm van 2- en 3-jarige dataservicecontracten, kan big business zijn voor die provider – SoftBank is de exclusieve aanbieder van die datadiensten in Japan. Een voorbeeld van de waarde van die business kan worden gezien door een sterke stijging van de aandelenkoers van het Taiwanese telecombedrijf Asia Pacific Telecom op het nieuws dat het bedrijf zal beginnen met de verkoop van Pepper robots in Taiwan.