Hoe een zinvol leven te leiden

“We zijn te laat voor goden en te vroeg voor zijn.” -Heidegger

De moderne wereld bevindt zich in een zingevingscrisis. “Traditionele” bronnen van zingeving (religie) worden verworpen, maar er is niets om hun plaats in te nemen.

De zingevingscrisis wordt steeds nijpender naarmate we hogerop zijn gekomen in Maslow’s Hiërarchie van Nu Ik (basisbehoeften) naar Toekomst Ik (zingeving). Voldoen aan je Nu-Mij basisbehoeften is simpel-eten, onderdak vinden, etc. Maar voldoen aan je toekomstige betekenisbehoeften is verwarrender. Wat is een duidelijk pad om betekenis te creëren?

I. Eerst moeten we ons afvragen-wat is betekenis?

Betekenis verbindt twee onafhankelijke concepten met elkaar.

Een zinvol leven:

“Verbindt de biologische realiteit van het leven met een symbolische interpretatie.”

Welke symbolen passen we toe op onze biologische realiteit? De moderne psychologie laat zien dat zingeving een combinatie is van drie dingen:

Doel: richting hebben in het leven
Betekenis: geloven dat je leven belangrijk is
Samenhang: voorspelbaarheid hebben in het leven

Met andere woorden, een zinvol leven is een duidelijk belangrijk pad.

II. Hoe verschaft religie betekenis?

Welke symbolische hulpmiddelen kunnen we gebruiken om dat Duidelijk Belangrijk Pad te creëren? Er zijn drie hoofdtheorieën over zingeving: supernaturalistische, naturalistische en nihilistische.

Supernaturalisten geloven dat zingeving in het leven voortkomt uit een relatie met een spiritueel rijk. Deze kunnen zowel God-gericht als Ziel-gericht zijn.
Naturalisten geloven dat zelfs als er geen spiritueel rijk is, betekenis in het leven mogelijk is.
Nihilisten geloven dat het leven geen betekenis heeft.

We kunnen zien hoe een bovennaturalistische religie zoals het Christendom betekenis creëert:

Doel: In de hemel komen
Betekenis: God zegt dat je leven van betekenis is
Coherentie: De Bijbel, de 10 Geboden en de zondagse kerk zorgen voor een duidelijke routine.

Het christendom creëert een duidelijk belangrijk pad.

III. Op welke Werkelijkheid worden Duidelijke Belangrijke Paden gebouwd?

Tot nu toe hebben we ons geconcentreerd op het Symbolische – het Duidelijke Belangrijke Pad. Laten we nu eens kijken naar de Werkelijke – de biologische realiteit van het leven.

Betekenis is de relatie tussen het Symbolische en het Werkelijke. We weten dat het Symbolische het Duidelijke Belangrijke Pad is. Maar hoe zit het met het Werkelijke? Hoe moet dat eruit zien om betekenis te creëren? Welk substraat hebben we nodig?

De Werkelijkheid moet iets zijn dat “rijp” is voor de betekenis die wordt verschaft door het Heldere Belangrijke Pad.

Voordat we naar een “rijpe” Real kijken, laten we eens kijken naar twee extreme (en slechte) voorbeelden van een “onrijpe” Real.

1) Hoe zit het met Drinkwater? Is dat een goede Real substraat om een duidelijk belangrijk pad te leggen? Niet echt. Waarom niet? Het is al een Duidelijk Belangrijk Pad.

Het is super helder-drink het water.
Het is super Belangrijk- als je niet drinkt, zul je sterven.
En het is een voor de hand liggende weg. Je kent het proces: water in de mond doen en doorslikken.

U zou kunnen proberen een drinkwatergod te creëren die zegt dat het proces van water drinken heilig is. Maar dat zal waarschijnlijk geen aanhangers krijgen.

2) Aan de andere kant van het spectrum bevindt zich iets dat een onduidelijk onbelangrijk niet-pad is. Hier is een voorbeeld-het krijgen van willekeurige kleuren van RandomColour.com. Dit is een slecht Real substraat voor symbolische betekenis.

Het is relatief Onduidelijk-je krijgt een willekeurige kleur zonder enige mogelijkheid om patronen te tekenen.
Het is Onbelangrijk-het heeft geen invloed op de rest van het leven.
Het is een Niet-Pad-er is geen duidelijke bestemming.

Je zou kunnen proberen een RandomColour.com God te maken die zegt dat het “proces van het herladen van de kleurenpagina heilig is”. Maar dat zal waarschijnlijk geen aanhangers krijgen.

Dus u wilt een “Goudlokje-proces” dat soort van duidelijk, soort van belangrijk, soort van pad-achtig is.

Wat is een voorbeeld van een “Goudlokje-proces”? Een Antifragiele Aantrekker (AA).

Om een AA te definiëren en te verduidelijken, bekijken we een paar voorbeelden.

AA Voorbeeld #1: Tuinieren

Ik krijg zin van tuinieren. Waarom? Hoe?

1) Tuinieren is een soort van duidelijk. Dat wil zeggen dat er genoeg willekeur in de natuur zit om er zelfbedachte patronen op te kunnen leggen, maar niet te veel willekeur waardoor het onmogelijk is om een patroon te vinden. Met andere woorden, tuinieren is perfect om betekenis te creëren uit willekeur. Mijn ervaring hiermee:

Ik ga mijn achtertuin in en voel de stochastische zonnestralen op mijn huid. Ik geef elke plant water. Ze zijn allemaal een beetje anders. Elke dag dat ik naar buiten ga, is er iets nieuws. De ene dag is mijn kattenkruid te groot geworden en moet het gesnoeid worden. De volgende dag zie ik dat ik mijn petunia te veel water heb gegeven en mijn jalapeños te weinig.

2) Tuinieren is nogal belangrijk. Het is niet zo dat als ik niet tuinier, dat ik dan doodga. Maar het is ook belangrijk, ik voed het leven! En het is belangrijk genoeg om een doel te hebben, wat leidt tot het derde stuk:

3) Tuinieren is een soort van pad-y. Mijn dagelijkse tuingewoonte heeft een doel: leven voeden en voedsel produceren. Aan het eind van de zomer eet ik die cherrytomaatjes op, hartelijk dank.

Dit is wat ik bedoel met een “antifragiel proces.” Tuinieren is een proces dat, wanneer het verkend wordt, voortdurend meer dingen creëert om te verkennen. Het “ideeën doolhof” heeft geen einde. Er is geen punt waarop ik “klaar” kan zijn met tuinieren. Er is altijd een ander seizoen, een andere soort plant, een andere grondsoort. Zoals een hydra hoofd met oneindig veel takken. De natuur is een complex systeem. Zingeving komt van het reduceren van die complexiteit.

Als tuinieren een Antifragiel proces is, wat bedoel ik dan met een Antifragiele Aantrekker? Vanwege hun diepte, complexiteit en vermogen om “tijd in beslag te nemen”, zijn Antifragiele processen van nature Antifragiele Aantrekkers. Dat wil zeggen, ze trekken tijd naar zich toe.

Kijken we voor een tegenvoorbeeld eens naar een niet-antifragiel ding, zoals de tafel van tijden van hierboven. Die heeft geen web van mogelijkheden. Er zijn gewoon 100 vierkantjes om in te vullen. Geen willekeurigheid, geen opwinding, geen mogelijkheid. En daarom besteden wij mensen niet veel tijd aan tafels. We besteden veel meer tijd aan tuinieren. Het trekt onze aandacht en houdt het daar. Net als een zwaartekrachtput.

En van cruciaal belang is dat we het symbolische (Duidelijk Belangrijk Pad) bovenop het reële (Tuinieren als AA) kunnen leggen. Tuinieren geeft mensen betekenis. Je hebt het gevoel dat je een duidelijk belangrijk pad hebt (het leven voeden in een tuin!), dat is gelaagd op een complex AA-systeem (het leven voeden in een tuin!).

AA Voorbeeld #2: Meditatie

Meditatie is een andere Antifragiele Aantrekker. Het is genesteld in het Werkelijke en rijp voor een Symbolische betekenislaag-een Duidelijk Belangrijk Pad.

Zoals tuinieren, vind ik persoonlijk betekenis in meditatie. Hier is mijn doorleefde ervaring van meditatie

Ik onderzoek de waarneming zelf. Ik concentreer me op de fysieke gewaarwordingen van de ademhaling terwijl ik me bewust ben van andere gedachten, emoties en gewaarwordingen. Door dit proces begin ik een perceptie te krijgen van de perceptie zelf. Ik begrijp mijn eigen lens.

Het meditatieproces is soort van helder (precies de juiste hoeveelheid willekeur), soort van belangrijk (zelfontplooiing is nuttig, maar niet cruciaal), en soort van pad-y (er zijn veel in kaart te brengen paden door een meditatie reis).

En dit meditatieproces is Antifragiel. De adem is stochastisch en verandert voortdurend. Elke keer als ik er weer mee in contact kom, is er iets anders. Deze voortdurend veranderende input (de AA Real) is rijp voor betekenis. Ik kan er een zinvol Clear Important Path op schilderen. Ik volg een dagelijkse meditatieroutine die me op een “belangrijk” pad naar verlichting zet. Plus, er zijn vele stijlen van meditatie om te verkennen. Je bent nooit “klaar” met meditatie.

AA Voorbeeld #3: Psychedelica

Psychedelica zijn een ander voorbeeld van een AA. Je kunt je hele innerlijke wereld verkennen. Je diepe zelf. Een oneindige boom van takken om over na te denken. En het heeft allemaal een noëtische kwaliteit – een gevoel van betekenis. Je kunt nooit “klaar” zijn met zelfreflectie.

AA Voorbeeld #4: Een gezin opvoeden

Het opvoeden van een gezin is een AA. Net als tuinplanten worden kinderen groot! Elke dag is nieuw – je kinderen zijn een beetje groter, een beetje anders. En je bent nooit “klaar” met het opvoeden van kinderen. Natuurlijk, ze gaan weg als ze 18 zijn. Maar je houdt nooit op ouder te zijn.

Tot besluit: een Antifragiele Aantrekker is het Reële substraat waarop een Symbolisch “Helder Belangrijk Pad” kan worden gecreëerd. Of, zoals John Vervaeke het beschrijft:

Betekenis is realisatie van relevantie – het proces van inzoomen op relevante informatie uit de combinatorisch explosieve oceaan van informatie die altijd voor ons beschikbaar is.

IV. Wat is de toekomst van betekenisgeving? Kunnen we ontsnappen aan de betekenis crisis?

Er zijn twee manieren om deze vraag te beantwoorden:

Wat zijn de nieuwe Symbolen? De nieuwe Duidelijke Belangrijke Paden?
Wat is de nieuwe Werkelijkheid? De nieuwe Antifragiele Aantrekkers?

Nieuw Helder Belangrijk Pad-Presentisme

Mijn voornaamste antwoord hierop is dat het “nieuwe pad” simpelweg bestaat uit het genieten van het huidige moment. Wat ik Presentisme zou noemen. (Meditatie gebaart hiernaar.)

In plaats van een externe kracht (zoals God) die zegt dat je een duidelijk belangrijk pad hebt, genereer je het zelf door simpelweg te zeggen “elk moment is belangrijk.” Vanuit een Presentistisch perspectief is het proces het doel. De betekenis is de boodschap. (Het Symbolische is de Werkelijkheid.) De werkelijkheid (Antifragiele Aantrekkers) ervaren zoals ze zijn IS zinvol. Dit is verbonden met Vajrayana boeddhisme, metamodernisme, en paradigma’s. Zoals David Chapman schrijft:

We hoeven zinvolheid niet zo verdomd serieus te nemen. Absurditeit is grappig! Paradox is leuk!

Of zoals Donella Meadows schrijft:

Het is op een buikgevoel-niveau het paradigma te begrijpen dat er paradigma’s zijn, en te zien dat dat zelf een paradigma is, en dat hele besef als vernietigend grappig te beschouwen. Het is het loslaten in het Niet-Weten, in wat de Boeddhisten verlichting noemen.

Presentisme is sterk verbonden met Optimistisch Nihilisme, een paradoxale uitspraak die beide zegt:

Ja, de ervaringsruimte-tijd is massief, we zullen allemaal sterven, en mensen doen er niet toe. (Nihilisme)
En, we kunnen nog steeds een leuke tijd hebben. (Optimisme)

Zoals ze zeggen in de video die het Optimistisch Nihilisme beschrijft:

Als het universum geen doel heeft, dan mogen wij dicteren wat het doel ervan is.

Of zoals Neil DeGrasse Tyson zei:

Het universum is niet verplicht om jou iets zinnigs te vertellen.

En toch:

Het hoeft eigenlijk voor niemand zinnig te zijn, behalve voor jou.

Nieuw Antifragiel Attractor-Roote Paradigma

Nu we Presentisten worden, is er een sappige nieuwe laag van de werkelijkheid om symbolen op te tekenen – ons collectieve ontwaken als een soort. Met meer dan 4B smartphones, zijn we nu een genetwerkt menselijk organisme. We ervaren een enorme paradigmaverschuiving in onze manier van weten, creëren en prioriteren. Ik noem dit nieuwe post-kapitalisme ons “Roote Paradigma.”

De evolutie naar het Roote Paradigma is een rijp substraat voor betekenisgeving. Hopelijk bewapenen we het niet.

Als u geïnteresseerd bent in het bouwen aan de toekomst van betekenisgeving, meld u dan aan voor ons Roote Fellowship.

Andere links:

Ik begon dit idee voor het eerst te verkennen in oktober 2019:

1/4 Verkenning van een antifragiel idee-doolhof biedt betekenis voor mensen en is een memetische evolutionaire niche voor ideeën gezien onze huidige overvloedige context.

– Rhys Lindmark (@RhysLindmark) October 12, 2019

Drie dingen die ik echt wilde toevoegen:

Er is ook een enorme connectie met Predictive Processing in dit essay. (PP is SSC’s favoriete psychologische/neurobiologische theorie.) Hmmm, wat moet ik zeggen. Ik denk dat ik iets zou zeggen als: onze hersenen proberen voortdurend te PP-en. Om het reële in het symbolische om te zetten om onzekerheid te verminderen en samenhang te vergroten. Misschien kunnen we betekenis vinden in het proces van PP? Of misschien betekenis komt wanneer we doen een set van PP voor de eerste keer?
Voor het grootste deel van dit artikel, Ik ben schaatsen rond echte Lacan’s vs Symbolische. Slash kaart en grondgebied spul. Ik heb nog steeds niet helemaal te krijgen Real vs Symbolic vs Imaginary.
En heiligheid. Hmmmm. Vanuit het gezichtspunt van bovenstaand artikel is heiligheid vooral een mechanisme voor “Belang” (in de zin van “Clear Important Path”). Het is moeilijk voor iets om heilig te zijn als het is verhandeld. Zie Categorieën van Heiligheid en Gewapende Heiligheid.

En meer!

Ik dacht altijd aan betekenis iets dat volgde op “voldoen aan je basisbehoeften”. Maar eigenlijk is er een lus tussen zingeving en geluk. Zoals Laura King opmerkt: “Als zingeving noodzakelijk is, dan moet het voor iedereen beschikbaar zijn.”
Een ander interessant gegeven van King waar ik graag meer info over zou willen – bevinden we ons eigenlijk in een zingevingscrisis? King toont aan dat 83% het er mee eens of zeer mee eens is dat hun leven een belangrijk doel/betekenis heeft. Dus, zeker, er is het Vervaeke perspectief dat de filosofische traditie van het nihilisme volgt (naast andere intellectuele tradities), wat onvermijdelijk leidt tot de zingevingscrisis. Maar ervaart de samenleving eigenlijk wel een zingevingscrisis? Ik zou hier graag meer onderzoek naar zien. (Ik hou van de titel van King’s 2014 paper over dit-Life is pretty meaningful.) Zie de grafiek hieronder. Ik denk niet dat een 4,5/7 een zingevingscrisis is. Maar het is ook geen 7/7.

Zingeving is negatief gecorreleerd met BBP. Wat meestal gecorreleerd is met religie. Religie “produceert” betekenis!

King’s hele betoog over zingeving is verhelderend.
King merkt ook op dat we niet moeten proberen een leven van geluk/verdriet te leiden. In plaats daarvan moeten we aanwezig zijn / helder zijn met wat er met ons gebeurt. Ik moet denken aan mijn leraar Engels op de middelbare school die zei dat we moeten streven naar een leven van helderheid, niet een van geluk.
Dit lijkt ook op de gedachtegang van Viktor Frankl (logotherapie) in Man’s Search for Meaning – dat zingeving orthogonaal is aan geluk. Zelfs in een slechte situatie (voor Frankl-concentratiekampen in de Tweede Wereldoorlog) kunnen we betekenis vinden, zelfs als we niet “gelukkig” zijn.
Mijn bovenstaande uiteenzetting omvat niet de effecten van sociale verbondenheid. bijv. “Wanneer een individu denkt sociaal buitengesloten te zijn, wordt zijn gevoel van doel, effectiviteit, waarde en eigenwaarde indirect aangetast.”
Dit is allemaal onderdeel van het gebied van de “positieve psychologie”. Dit is het verschil tussen eudonisch genot (zingeving) versus hedonisch genot (pure dopamine in het gezicht).
Interessant dat de positieve psychologie is “begonnen” door Maslow. In 1954, het laatste hoofdstuk van zijn boek was “Toward a Positive Psychology.” In de tweede druk (1970) verwijderde hij dat hoofdstuk en zei in het voorwoord dat “een positieve psychologie vandaag tenminste beschikbaar is, hoewel niet erg wijdverbreid”.
Ik hou van deze kijk op reflectie zelf als betekenisgeving: Reflecteren over waarom we die doelen nastreven is echter betekenisvol. Door een reflectief perspectief in te nemen, ontstaat er zelf betekenis. “Dit komt in de buurt van Socrates’ beroemde uitspraak dat het niet-onderzochte leven het leven niet waard is,” schrijft Woodling, “ik durf te stellen dat het niet-onderzochte leven geen betekenis heeft.”
Ik ben gematigd geïrriteerd dat het vinden van de “ene waarheid” over hoe we betekenis produceren niet bestaat. b.v. Deze zegt dat betekenis komt van: “erbij horen, doel, verhalen vertellen, transcendentie.”
Hier zijn 5 specifieke voorbeelden van hoe je doel, betekenis, en samenhang produceert.
Iemand zou Vervaeke’s 50-episode serie over de zingevingscrisis moeten tl;dr. Aflevering 46 is geweldig (over de kaart van denkers die Vervaeke hebben geïnformeerd). Ik vond het vooral leuk om te leren over de Kyoto School, een groep Japanse denkers die Westerse en Oosterse gedachten combineerden.
Gerelateerd: Ik zou Vervaeke graag een boek zien schrijven zoals Hirschman Passions and Interests, maar dan voor nihilisme/betekenisgeving. d.w.z. een gecureerde synthese van hoe we hier zijn gekomen.
Dit Letters.wiki-gesprek tussen Vervaeke en David Chapman is geweldig. Een mooi citaat: “Onze honger is niet naar betekenis, maar naar structuur.”
Ook is het cool om te zien hoe ze hun convergentie mede realiseren: “Ik ben het ermee eens dat de mate en diepte van onze convergentie indrukwekkend is. Het feit dat we onafhankelijk van elkaar argumenten en bewijs hebben gegenereerd voor zulke gelijksoortige conclusies vergroot voor mij de plausibiliteit van die conclusies. Dus ik dank u daarvoor.”
Zie ook 4E Cognitie als “manieren van weten”.
Deze video over Optimistisch Nihilisme is ook geweldig.

Noten:

Antifragiliteit is een zoekruimte.
We zouden manieren moeten vinden om de betekenis van Future Me te koppelen aan die van Now Us en Future Us. Als je bijvoorbeeld je betekenis krijgt door een dure hobby (zoals horloges verzamelen) onder de knie te krijgen, is dat niet geweldig. Probeer in plaats daarvan te tuinieren! Vooral als het tuinieren in je voortuin is, want dat verhoogt het sociaal kapitaal.
Gerelateerd: Religie heeft moraliserende goden gebundeld met betekenis. Ik vraag me af of ze ontbundeld zullen worden? Of dat er een onderliggend mechanisme is dat vereist dat moraal verbonden is met betekenis.
Het afgelopen jaar heb ik geleerd dat de “zon vreugde geeft, je hoeft het alleen maar actief te accepteren.” Zo is er ook een overvloed aan betekenis als we het willen. Zoals King opmerkt: “Het moderne probleem is dat mensen niet inzien hoe zinvol hun leven is.”
Waarom willen we betekenis vanuit een evolutionair perspectief?
Een beeld dat ik wilde scheppen: Stel je al deze Antifragiele Aantrekkers om me heen voor. Meditatie, psychedelica, cajon. C.R.E.A.M. A.A.R.E.A.M.
Een ander beeld dat ik wilde creëren: Het tegenovergestelde van een Helder Belangrijk Pad is in de duisternis zijn.
Verslaving is een AA en kaapt het proces.
We kunnen “betekenis creëren” uit de tijdstabel. Eén manier is om er een laag “sneller gaan” op te leggen. Dit creëert een (zwak) Helder Belangrijk Pad. Of je kunt je voorstellen dat je de tijdtafel in alle mogelijke paden doorloopt (ruwweg 4^100? als je teleporteren toestaat?).
Noot: “Nestelen in een huis” is een meer algemene vorm van tuinieren. Het is betekenis ontlenen aan het herschikken van atomen van de gebouwde omgeving.
Er zit een paradox in een Clear Important Paths gelaagd op een AA. a) Je wilt een doel (een einde van het pad). Maar b) Om Antifragiel te zijn, moet je het eigenlijk nooit bereiken. Om nooit klaar te zijn.
Er zijn tal van andere voorbeelden van AA-betekenis. Een van de eerste die me hieraan deed denken is de EveryNoiseAtOnce muziekkaart. Deze is zo duidelijk gekoppeld aan een AA. Het is een netwerk van verbindingen om te verkennen. Eindeloze verkenning mogelijk.
Ik ben benieuwd naar hoe zingeving samenhangt met verbinding en spiritualiteit.
Tegen het presentisme als weg naar zingeving: Geluk was grotendeels op het heden gericht, terwijl zingeving inhoudt dat verleden, heden en toekomst worden geïntegreerd. Bijvoorbeeld, denken aan toekomst en verleden werd geassocieerd met hoge zinvolheid maar laag geluk. Geluk hing samen met het zijn van een nemer in plaats van een gever, terwijl zinvolheid samenging met het zijn van een gever in plaats van een nemer. Hogere niveaus van zorgen, stress en angst werden in verband gebracht met een hogere zinvolheid maar een lager geluksniveau. Zorgen over persoonlijke identiteit en het uitdrukken van het zelf droegen bij tot zingeving maar niet tot geluk.
(Misschien impliceert dit dat een goede combo presentisme + reflectie is?)

Update:

Zie MoreToThat’s Travel Is No Cure for the Mind en The Meaning of Life is Absurd.