Dit hangt af van het soort werk dat je schrijft, hoe je het geleende materiaal gebruikt, en de verwachtingen van je docent.
Ten eerste moet je bedenken hoe je je bronnen wilt identificeren. Als je bronnen erg belangrijk zijn voor je ideeën, moet je de auteur en het werk vermelden in een zin waarmee je je citaat inleidt. Als je de bron echter alleen aanhaalt om een klein punt te maken, kun je overwegen om parafetische verwijzingen, voetnoten of eindnoten te gebruiken.
Er zijn ook verschillende vormen van citeren voor verschillende disciplines. Wanneer u bijvoorbeeld bronnen citeert in een psychologie-paper, zou u waarschijnlijk een andere vorm van citatie gebruiken dan in een paper voor een Engelse les.
Ten slotte moet u altijd uw instructeur raadplegen om te bepalen welke vorm van citatie geschikt is voor uw paper. U kunt veel tijd en energie besparen door u simpelweg af te vragen: “Hoe moet ik mijn bronnen citeren?” of “Welke citeerstijl moet ik gebruiken?” voordat u begint met schrijven.
In de volgende secties nemen we u stap voor stap mee door enkele algemene richtlijnen voor het citeren van bronnen.
Bronnen identificeren in de hoofdtekst
De eerste keer dat je een bron citeert, is het bijna altijd een goed idee om de auteur(s), de titel en het genre (boek, artikel of webpagina, enz.) te vermelden. Als de bron een centrale plaats inneemt in je werk, kun je hem in een of twee aparte zinnen introduceren, met een samenvatting van het belang en de belangrijkste ideeën. Maar vaak kun je deze informatie ook gewoon aan het begin of eind van een zin zetten. De volgende zin plaatst bijvoorbeeld informatie over de auteur en het werk vóór het citaat:
Milan Kundera suggereert in zijn boek The Art of the Novel dat “als de roman echt zou verdwijnen, dat niet zal gebeuren omdat hij zijn krachten heeft uitgeput, maar omdat hij bestaat in een wereld die hem vreemd is geworden.”
Je kunt de auteur(s) ook beschrijven als ze niet beroemd zijn, of als je reden hebt om aan te nemen dat je lezer ze niet kent. U moet zeggen of zij economisch analisten, kunstenaars, natuurkundigen, enz. zijn. Als u niets over de auteur weet en geen informatie kunt vinden, kunt u het beste zeggen waar u de bron hebt gevonden en waarom u denkt dat deze geloofwaardig is en de moeite van het citeren waard. Bijvoorbeeld,
In een essay gepresenteerd op een Asian Studies conferentie gehouden aan de Duke University, analyseert Sheldon Geron de relatie van de staat, vakbonden, en kleine bedrijven in Japan tussen de jaren 1950 en 1980.
Als je de auteur en het werk waaruit je citeert al hebt geïntroduceerd, en je verwijst duidelijk naar hetzelfde werk, hoef je ze waarschijnlijk niet opnieuw te noemen. Als je echter andere bronnen hebt geciteerd en vervolgens teruggrijpt op een bron die je eerder hebt geciteerd, is het een goed idee om ten minste de naam van de auteur opnieuw te vermelden (en het werk als je naar meer dan een werk van deze auteur hebt verwezen) om verwarring te voorkomen.
Het citeren van materiaal
Wat is citeren?
Het overnemen van de exacte woorden uit een oorspronkelijke bron wordt citeren genoemd. U moet citeren als u denkt dat de manier waarop de oorspronkelijke auteur een idee verwoordt, de meest effectieve manier is om het punt over te brengen dat u wilt maken. Als je een idee van een auteur wilt lenen, maar zijn of haar exacte woorden niet nodig hebt, kun je proberen te parafraseren in plaats van te citeren.
Hoe vaak moet ik citeren?
In de meeste gevallen is parafraseren en samenvatten van je bronnen voldoende (maar vergeet niet dat je ze nog steeds moet citeren!). Als je denkt dat het belangrijk is om iets te citeren, is een uitstekende vuistregel dat je voor elke regel die je citeert, minstens twee regels moet hebben die het analyseren.
Hoe verwerk ik citaten in mijn paper?
In de meeste gevallen kun je gewoon een bron noemen en eruit citeren, zoals in het eerste voorbeeld hierboven. Soms moet je echter de bewoordingen of de opmaak van het citaat aanpassen om het in je werkstuk te laten passen. Wanneer je de oorspronkelijke woorden van je bron verandert, moet je dat aangeven. Anders zou je beweren dat de oorspronkelijke auteur woorden heeft gebruikt die hij of zij niet heeft gebruikt. Maar pas op dat je niet te veel woorden verandert! Je zou per ongeluk de betekenis van het citaat kunnen veranderen en ten onrechte beweren dat de auteur iets heeft gezegd wat hij of zij niet heeft gezegd.
Zo wil je bijvoorbeeld citeren uit de volgende passage in een essay getiteld “United Shareholders of America,” door Jacob Weisberg:
De burger-investeerder dient zijn medeburgers slecht door zijn neiging om zich terug te trekken uit de gemeenschap. Hij is geneigd ook zichzelf een slechte dienst te bewijzen. Hij doet dat door zijn streven naar geluk te richten op iets dat mensen zeer zelden gelukkig maakt op de manier waarop zij dat verwachten.
Wanneer je citeert, wil je over het algemeen zo beknopt mogelijk zijn. Hou alleen het materiaal over dat strikt relevant is voor je eigen ideeën. Hier zou je dus niet de middelste zin willen citeren, omdat die in de informatievere laatste zin nog eens wordt herhaald. Maar gewoon overslaan zou niet werken — de laatste zin zou geen zin hebben zonder die zin. Je moet de formulering dus een beetje veranderen. Om dat te doen, moet je wat bewerkingssymbolen gebruiken. Uw citaat zou er dan als volgt uit kunnen zien:
In zijn essay, “United Shareholders of America,” stelt Jacob Weisberg: “De burger-investeerder dient zijn medeburgers slecht door zijn neiging zich terug te trekken uit de gemeenschap. Hij heeft de neiging zichzelf een slechte dienst te bewijzen… door zijn streven naar geluk te richten op iets dat mensen zeer zelden gelukkig maakt op de manier waarop zij dat verwachten.”
tot
“Hij heeft de neiging zichzelf een slechte dienst te bewijzen… door zijn streven naar geluk te richten op .”
De haakjes rond het woord geven aan dat u dat woord hebt vervangen door andere woorden die de auteur gebruikte. Maar om zo’n belangrijke vervanging te maken, moet u er wel zeker van zijn dat de laatste zin zo bedoeld is — als de auteur het opzettelijk dubbelzinnig heeft gelaten, zou u zijn betekenis aanzienlijk veranderen. Dat zou je schuldig maken aan frauduleuze toeschrijving. In dit geval, echter, legt de paragraaf na de geciteerde uit dat de auteur verwijst naar geld, dus het is in orde.
Als algemene regel geldt dat het in orde is om kleine grammaticale en stilistische veranderingen aan te brengen om het geciteerde materiaal in je paper te laten passen, maar het is niet in orde om de structuur van het materiaal of de inhoud ervan aanzienlijk te veranderen.
Citaten binnen citaten
Wanneer je “embedded quotes” hebt, of citaten binnen citaten, moet je van de normale aanhalingstekens (“”) overschakelen op enkele aanhalingstekens (”) om het verschil aan te geven. Bijvoorbeeld, als een originele passage van John Archer luidt:
De Coyote is door zoöloog Lma Warner beschreven als een “sluw” en “eenzelvig” roofdier.
Uw citaat zou er als volgt uit kunnen zien:
Zoals John Archer uitlegt, “De Coyote is door zoöloog Lma Warner beschreven als een ‘sluw’ en ‘eenzelvig’ roofdier.”
Hoe zet ik lange citaten in mijn artikel?
De precieze opmaakvereisten voor lange citaten verschillen per citatiestijl. In het algemeen geldt echter dat als u meer dan drie regels citeert, u het volgende moet doen:
- verander het lettertype in een merkbaar kleiner lettertype (in een document dat meestal een 12 punts lettertype heeft, moet je bijvoorbeeld een 10 punts lettertype gebruiken)
- dubbel inspringen van het citaat — dat betekent dat je de linker- en rechtermarges zo aanpast dat ze ongeveer een centimeter kleiner zijn dan de hoofdmoot van je paper
- als je deze optie in je tekstverwerker hebt, “links uitlijnen” van de tekst. Dat betekent dat je elke regel op dezelfde plaats laat beginnen, zodat er een rechte lijn ontstaat aan de linkerkant van het citaat, terwijl de rechterkant gekarteld is
- Gebruik GEEN aanhalingstekens voor het hele citaat — de grafische veranderingen die je al hebt aangebracht (het veranderen van het lettertype, dubbel inspringen, enz.) zijn voldoende om aan te geven dat het om een citaat gaat. Voor citaten binnen dat citaat gebruikt u normale aanhalingstekens, geen enkele
- u kunt eventueel 1,5 maal de regelafstand die u in het document gebruikt overslaan voor u het citaat begint en erna. Dit is optioneel en hangt af van de stijl die uw docent prefereert
Een goed geformatteerd lang citaat in een document zou er bijvoorbeeld zo uit kunnen zien:
Akutagawa compliceert het beeld van zichzelf als slechts “lezer die op het punt staat zijn eigen tekst te schrijven,” door zijn vertellende persona daadwerkelijk het werk te laten voltooien waarin hij verschijnt. In het negenenveertigste deel van de tekst, getiteld “Een opgezette zwaan”, schrijft hij: Met alle kracht die hem nog restte, probeerde hij zijn autobiografie te schrijven. Toch was het geen gemakkelijke taak voor hem. Dit kwam door zijn nog steeds aanhoudende gevoel van trots en scepsis… Nadat hij “A Fool’s Life” had voltooid, ontdekte hij bij toeval een geleden zwaan in een winkel voor tweedehands goederen. Hoewel hij met opgeheven hoofd stond, waren zelfs zijn vergeelde vleugels aangevreten door insecten. Hij dacht aan zijn hele leven en voelde tranen en wreed gelach in zich opwellen. Met dit gebaar ironiseert Akutagawa de onmogelijkheid om werkelijk over zichzelf te schrijven door de nadruk te leggen op de onvermijdelijke splitsing die zich moet voordoen tussen de schrijvende en de geschreven “ik”, de Akutagawa die nog bezig is met het schrijven van “A Fool’s Life” kan onmogelijk identiek zijn met de persona die het werk heeft voltooid.
Referenties opsommen
Wat is een bibliografie?
Een bibliografie is een lijst van alle bronnen die je hebt gebruikt bij het onderzoek naar je werk. In het algemeen moet een bibliografie het volgende bevatten:
- de namen van de auteurs
- de titels van de werken
- de namen en locaties van de bedrijven die uw kopieën van de bronnen hebben gepubliceerd
- de data waarop uw kopieën zijn gepubliceerd
- de paginanummers van uw bronnen (als ze deel uitmaken van meerdere bronnen)
OK, dus wat is een geannoteerde bibliografie?
Een geannoteerde bibliografie is hetzelfde als een bibliografie met één belangrijk verschil: in een geannoteerde bibliografie wordt de bibliografische informatie gevolgd door een korte beschrijving van de inhoud, kwaliteit en bruikbaarheid van de bron.
Wat zijn voetnoten?
Voetnoten zijn notities die onderaan een pagina worden geplaatst. Ze verwijzen naar referenties of geven commentaar op een bepaald deel van de tekst erboven. Stel bijvoorbeeld dat u een interessante opmerking wilt toevoegen aan een zin die u hebt geschreven, maar dat de opmerking niet direct verband houdt met het betoog van uw alinea. In dat geval zou je het symbool voor een voetnoot kunnen toevoegen. Onderaan de pagina kun je dan het symbool opnieuw afdrukken en je commentaar invoegen. Hier is een voorbeeld:
Dit is een illustratie van een voetnoot.1 Het cijfer “1” aan het eind van de vorige zin komt overeen met de noot eronder. Zie je hoe het past in het corpus van de tekst?
1 Onderaan de pagina kun je je commentaar kwijt over de zin die aan de voetnoot voorafgaat.
Wanneer je lezer de voetnoot in de hoofdtekst van je paper tegenkomt, kan hij of zij meteen naar beneden kijken naar je commentaar, of anders de alinea verder lezen en je commentaar aan het eind lezen. Omdat dit handig is voor je lezer, vereisen de meeste citatiestijlen dat je voetnoten of eindnoten gebruikt in je paper. Sommige laten echter toe dat je parafetische verwijzingen (auteur, datum) maakt in de hoofdtekst van je werk. Zie ons gedeelte over citatiestijlen voor meer informatie.
Voetnoten zijn echter niet alleen bedoeld voor interessante opmerkingen. Soms verwijzen ze gewoon naar relevante bronnen – ze laten je lezer weten waar bepaald materiaal vandaan komt of waar ze kunnen zoeken naar andere bronnen over het onderwerp. Om te beslissen of je je bronnen in voetnoten of in de hoofdtekst moet vermelden, moet je je docent vragen of onze sectie over citatiestijlen raadplegen.
Waar moet het kleine voetnootteken heen?
Wanneer mogelijk, plaats je de voetnoot aan het eind van een zin, onmiddellijk na de punt of een ander leesteken waarmee de zin wordt afgesloten. Sla na de voetnoot twee spaties over voordat u met de volgende zin begint. Als je de voetnoot in het midden van een zin moet plaatsen omwille van de duidelijkheid, of omdat de zin meer dan één voetnoot bevat (probeer dit te vermijden!), probeer hem dan aan het eind van de meest relevante zin te plaatsen, na een komma of een ander leesteken. Anders plaats je hem meteen aan het eind van het meest relevante woord. Als de voetnoot niet aan het eind van een zin staat, sla hem dan één spatie over.
Wat is het verschil tussen voetnoten en eindnoten?
Het enige echte verschil is de plaatsing — voetnoten verschijnen onderaan de betreffende pagina, terwijl eindnoten allemaal aan het eind van je document verschijnen. Als u wilt dat uw lezer uw aantekeningen meteen leest, is de kans groter dat voetnoten de aandacht van uw lezer trekken. Eindnoten daarentegen zijn minder opdringerig en onderbreken de stroom van je paper niet.
Als ik bronnen citeer in de voetnoten (of eindnoten), hoe verschilt dat dan van een bibliografie?
Soms wordt je gevraagd om deze op te nemen – vooral als je een parafrieke citatiestijl hebt gebruikt. Een “works cited” pagina is een lijst van alle werken waaraan je materiaal hebt ontleend. Je lezer zal dit handiger vinden dan voetnoten of eindnoten, omdat hij of zij dan niet door alle commentaren en andere informatie hoeft te waden om te zien aan welke bronnen je het materiaal hebt ontleend. Een ‘geraadpleegde werken’-pagina is een aanvulling op een ‘geciteerde werken’-pagina, waarop alle werken staan die je hebt gebruikt, of ze nu nuttig waren of niet.
Is een ‘geraadpleegde werken’-pagina dan niet hetzelfde als een ‘bibliografie’?
Wel, ja. De titel is anders, omdat “geraadpleegde werken” pagina’s bedoeld zijn als aanvulling op “geciteerde werken” pagina’s, en bibliografieën kunnen andere relevante bronnen vermelden, naast de bronnen die in voetnoten of eindnoten worden genoemd. Als je ervoor kiest om je bibliografie de titel “Works Consulted” of “Selected Bibliography” te geven, kan dat helpen om de relevantie van de vermelde bronnen te specificeren.