Hiking, wandelen in de natuur als een recreatieve activiteit. Vooral voor mensen met een zittend beroep is wandelen een natuurlijke oefening die de lichamelijke conditie bevordert, economisch en gemakkelijk is, en geen speciale uitrusting vereist. Omdat wandelaars zo ver kunnen lopen als ze willen, is er geen fysieke belasting, tenzij ze tussen heuvels of bergen lopen.

Wandelaars in de Gore Range Mountains bij Denver.

© Denver Metro Convention & Visitors Bureau

Veel mensen wandelen alleen, vooral in het weekend of op feestdagen, maar jeugdclubs en andere groepen organiseren zwerftochten of trektochten. De normale lengte van de wandeling is 11 tot 19 km (7 tot 12 mijl) voor een halve dag of 19 tot 32 km (12 tot 20 mijl) voor een hele dag. De georganiseerde wandelingen, die lichaamsbeweging combineren met het genieten van het landschap, vinden plaats in plattelandsdistricten rond grote steden en volgen een geplande route. De meeste dichtbevolkte Europese steden hebben wandelpaden buiten de stad.

Voor regelmatige en intensieve wandelaars zijn er diensten die worden aangeboden door verenigingen als de Ramblers’ Association in Groot-Brittannië en de Wilderness Society in de Verenigde Staten. Deze organisaties moedigen het wandelen aan en beschermen voetpaden, ruiterpaden en rechten van overpad in parken en erkende open ruimten in gebieden van natuurlijke schoonheid tegen het oprukken van bouwers, plaatselijke autoriteiten en nationale ondernemingen. Zij helpen ook wandelaars aan herbergaccommodatie en stellen, door uitwisseling van informatie en diensten, personen van het ene land in staat deze activiteiten in andere landen te ontplooien. De Appalachian Trail Conference (V.S.) onderhoudt, met de hulp van haar ledenorganisaties in 14 staten, kampeerterreinen en een pad van meer dan 3000 mijl (3200 km) tussen Mount Katahdin in Maine en Mount Oglethorpe in Georgia; zij publiceert informatie over de toestand van de kampen en het pad.

Wandelen is de basis van vele sportactiviteiten en is ook een op grote schaal aanbevolen en beoefende vorm van lichamelijke training. Wandelen vormt bijvoorbeeld een groot deel van het bergbeklimmen; ervaren bergbeklimmers weten dat zij zich moeten trainen voor de lange, zware tochten over de lager gelegen paden en over gletsjers en sneeuwvelden. Rugzakkamperen, jagen, langlaufen en sneeuwschoenwandelen, en oriëntatielopen zijn andere sporten en sportactiviteiten waarbij wandelen een belangrijke rol speelt. Het vermogen om aanzienlijke afstanden af te leggen zonder oververmoeid te raken (een vaardigheid die over het algemeen door oefening wordt verworven) verhoogt ook het plezier in andere activiteiten zoals vogels kijken, natuurwandelingen, allerlei soorten excursies en zelfs sightseeing.

Neem een Britannica Premium-abonnement en krijg toegang tot exclusieve inhoud. Abonneer u nu

Wandelen wordt gebruikt als fitnesstest, met name in Engeland, waar het is opgenomen in het programma voor jongens en meisjes van de hertog van Edinburgh, en in Zweden en Nederland. In Zweden werd het in het begin van de jaren 1930 een nationale fitheidstest en tegen de jaren 1970 waren meer dan drie miljoen Zweedse mannen, vrouwen en jongens in het bezit van het tijdkwalificatie-insigne. De Nijmeegse marsen in Nederland, georganiseerd door de Nederlandse Liga voor Lichamelijke Cultuur, staan open voor de wereld in zowel burgerlijke als militaire categorieën. De proef bestaat uit vier opeenvolgende dagen lopen over afstanden tot 35 mijl (56 km) per dag, waaraan ongeveer 12.000 personen deelnemen.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.