Wat komt er in je op als je het Biohazard symbool ziet?
Je hebt het zeker vaak gezien en kunt je nu niet meer herinneren waar, maar je zou er goed aan doen het in je achterhoofd te houden.
Het wordt het Biohazard symbool genoemd, een naam die alles zegt!
Is dit nog steeds onduidelijk? Laat Dan Brown het uitleggen:
Dit beruchte symbool, zo had Langdon ooit gelezen, werd in de jaren zestig ontwikkeld door Dow Chemical ter vervanging van een reeks impotente waarschuwingsplaatjes die eerder in gebruik waren. Zoals alle succesvolle symbolen was ook dit eenvoudig, onderscheidend en makkelijk te reproduceren. Het moderne “biohazard”-symbool, dat op slimme wijze associaties opriep met alles van krabtangen tot ninja’s die messen wierpen, was een wereldwijd merk geworden dat in elke taal gevaar uitstraalde.
Betekenis van het woord “biohazard”
In dit symbool wordt de term “biohazard” gedefinieerd als een van de “infectieuze agentia die een risico of potentieel risico vormen voor het welzijn van de mens, hetzij direct door besmetting, hetzij indirect door verstoring van zijn omgeving.”
Wat is de betekenis van dit biologische symbool?
In het kort, het biohazard symbool wordt universeel gebruikt om schadelijke stoffen aan te geven die bijzonder gevaarlijk zijn voor levende wezens. Het symbool is een afbeelding die mensen waarschuwt voor mogelijke blootstelling aan biologische stoffen die kunnen bestaan uit virussen, toxines of medisch afval (zoals bloed, lichaamsvloeistoffen en menselijke cellijnen).
Het wordt internationaal gebruikt om de werkelijke of mogelijke aanwezigheid van een biologisch gevaar aan te geven en om apparatuur, containers, ruimten, materialen, proefdieren of combinaties daarvan aan te duiden die commercieel kunnen worden verkregen. Het symbool wordt geplaatst op een bord dat groot genoeg is voor het symbool en andere passende informatie.
Gebruikelijk afgedrukt op de etiketten van chemicaliën, en met behoud van dezelfde betekenis, kan het symbool verschillende kleuren, achtergronden, randen, of aanvullende informatie over het type gevaar dat het oplevert.
Het kan zwart, fluorescerend oranje, of oranje-rood zijn. De achtergrondkleur is facultatief zolang er voldoende contrast is om ervoor te zorgen dat het biogevaarsymbool duidelijk wordt gedefinieerd.
Er kunnen passende bewoordingen worden gebruikt in verband met het symbool om de aard of de identiteit van het gevaar, de naam van de personen die verantwoordelijk zijn voor de bestrijding ervan, en voorzorgsinformatie, enz. aan te geven, maar de informatie mag nooit over het symbool worden gelegd.
Geschiedenis van het biogevaarsymbool
Het biogevaarsymbool heeft een rijke en fascinerende geschiedenis. Hoewel het op het eerste gezicht abstract lijkt, kunnen zowel biologen als leken de waarschuwing snel en gemakkelijk begrijpen.
Nog geen vijftig jaar geleden was het symbool geheel onbekend, maar vandaag de dag zien we het biogevaarsymbool in klinieken, laboratoria en zelfs op skateboards.
Dit nu alomtegenwoordige symbool werd meer dan 40 jaar geleden gecreëerd met een aantal grondige tests en besluitvorming door wetenschappers en psychologen.
Volgens artikelen in de New York Times en in het tijdschrift Science, werd het biohazard symbool in 1966 bedacht door Charles L. Baldwin van Dow Chemicals en Robert S. Runkle van de National Institutes of Health.
Baldwin werkte met Dow Chemical aan de ontwikkeling van insluitsystemen voor het kankerinstituut van de National Institutes of Health, toen hij merkte dat er verschillende waarschuwingssymbolen in gebruik waren. Hij bedacht dat deze variatie eigenlijk gevaarlijk was – van mensen kon niet worden verwacht dat ze het volledige scala aan pictogrammen en labels kenden – dus begon hij met de hulp van de afdeling Marketing en Packaging Design van Dow een universeel symbool te ontwerpen. Het logo werd niet ontworpen met symboliek in gedachten – integendeel, het moest betekenisloos zijn – maar het moest memorabel zijn voor gemakkelijke herkenning.
Baldwin begon te werken aan ideeën voor het nieuwe symbool. In plaats van zijn eigen collega’s te raadplegen, ging hij naar de afdeling Marketing en Verpakkingsontwerp van Dow. Samen testten ze in het hele land gangbare en herkenbare symbolen gemengd met een half dozijn van hun originele en nieuwe symbolen. Ze vroegen mensen ernaar te kijken en dan te raden wat elk symbool betekende. Het biogevaarsymbool kreeg de minste gissingen.
Een week later gingen zij terug naar dezelfde groep mensen en dezelfde set symbolen, en vroegen hen welke van deze symbolen zij zich het best herinnerden. Ze kozen het biogevaarsymbool! Na uitgebreid onderzoek maakten Baldwin en zijn team wat zij beschouwden als het perfecte waarschuwingssymbool voor biogevaarlijke stoffen. De fel oranje achtergrond en het perfect symmetrische symbool vielen op en voorkwamen verwarring. De felle kleur en het eenvoudige ontwerp maakten een enorme indruk op iedereen.
Na het symbool te hebben gepubliceerd in het tijdschrift Science, werd het onmiddellijk goedgekeurd door het Amerikaanse Center for Disease Control, de Occupational Safety and Health Administration, en de National Institutes of Health als universeel, en het is sindsdien blijven bestaan.
De criteria die zijn gebruikt om het biohazardsymbool te ontwikkelen
Na een reeks studies, tests, en ontwerpen, is het biohazardsymbool gemaakt om aan de volgende fundamentele criteria te voldoen:
- een uiterlijk dat de aandacht trekt
- goed gedefinieerd en ondubbelzinnig
- gemakkelijk herkenbaar en gemakkelijk op te bergen
- een eenvoudig ontwerp
- symmetrisch om identiek te zijn wanneer het vanuit verschillende hoeken wordt bekeken
- aanvaardbaar voor een grote verscheidenheid aan etnische groepen.
De kleur en configuratie van het symbool waren niet willekeurig, maar werden zeer zorgvuldig gekozen. Het is niet rood (of zwart) maar vurig oranje, een aanpassing van de kleuren van de Arctische exploratie, omdat die onder de meeste omstandigheden het best zichtbaar waren.
Het ontwerp was driezijdig, zodat er geen “juiste manier” is – als het symbool op een container zou worden aangebracht, zou die container op zijn kant of ondersteboven kunnen belanden, en het was van vitaal belang dat het symbool herkenbaar bleef.
Het symbool wordt vaak afgebeeld op een gele achtergrond, meestal in een driehoek, maar dat was nooit onderdeel van de oorspronkelijke opdracht. De enige voorwaarde was dat er voldoende contrast moest zijn om het symbool te laten opvallen tegen de achtergrond van waar het ook op staat.
Moderne inspiratie
Hoewel modern, is het Biohazard symbool geïnspireerd op een van de oudste symbolen van de mensheid: de Triskele.
Het Triskele symbool stelt een wezen voor met drie benen (meer algemeen, drie ineengestrengelde spiralen) of bij uitbreiding, elk ander symbool met drie uitsteeksels en een drievoudige rotatiesymmetrie.
De oorsprong van dit symbool is zo oud dat het onbekend is; het symbool heeft zich echter alom verspreid in de geschiedenis.
Een universeel kenmerk van de verschillende versies van de Triskele is zijn rol als voertuig van kosmische kracht.
Het Biohazard-symbool is uitsluitend ontworpen om een subtiele en onzichtbare kracht te symboliseren die werkt via organismen of delen van organismen, namelijk: bacteriën, virussen met een enorme voortplantingskracht, en besmettende agentia, overgebracht door de atmosfeer of biologische vloeistoffen.
De Triskele wordt vaak in tatoeages gebruikt evenals het Biohazard symbool.
Wat symboliseert een biohazard tatoeage?
Het biohazard symbool is een zeer wijdverbreide tatoeage, deels vanwege de intrigerende grafische vorm, deels vanwege wat het voorstelt: het wordt meestal getatoeëerd met een ironische betekenis in het achterhoofd. Het is ook overgenomen door de homogemeenschap als een manier om mensen te vertellen dat ze besmet zijn met HIV of AIDS. In plaats van het symbool op een negatieve manier te gebruiken, wordt het gebruikt om mensen bewust te maken van de ziekte.
Zoals u weet is Robert Langdon een professor in de symbologie en in de roman Inferno komen nog veel meer symbolen voor… herinner je je de Caduceus en de Staf van Asclepius?
Een uitgebreid woordenboek dat ongeveer 5000 van dergelijke onderwerpen opsomt en er vervolgens grafische symbolen voor aanwijst.
Meer informatie>>
–
Dit bericht is oorspronkelijk gepubliceerd op 30 oktober 2013, en is bijgewerkt en verrijkt op 13 juli 2016.
Florence Inferno
Florence Inferno is een blog over de Florentijnse mysteries, symbolen en plaatsen die worden genoemd in Dan Brown’s nieuwste roman Inferno, en nog veel meer over de stad. We bieden ook een begeleide Inferno wandeltocht, die de voetstappen van Robert en Sienna volgt, en een eBook met een audio versie.